Netgedichten

netgedicht (nr. 82.168):

Groot verlof

't Was winter in het verre moederland
In Indië kreeg grootvader verlof
Maar bleef zes maanden lang
en dacht ik bof
Dan vraag ik mijn maîtresse
om haar hand

Aldus geschiedde het
dat in de winter
Grootmoeder, met dochters,
van hun tante
Gezelschap kreeg, als een soort gouvernante
En van haar minnaar -
dacht zij ooit aan ginter?

Had zij haar oudste en haar jongste lief?
De oudste zag de sneeuw als een teer wonder
Ik neem het mee dacht ze, 't is zo bijzonder
't Is net een sneeuwklokje of madelief

Dat sneeuw een kleed is,
werd haar nooit verteld
Waaronder leed schuilt
dat onzichtbaar smelt