Alle inzendingen over mensenkinders

Kortademig wrijven Augurken interlude Witte pijn, gelukkig klein Trots op stank en krijsen Poging tot moraal Nieuw en glimmend modieus Het mag allemaal Prijs de infantiele reus Verwachtingen gespannen Kleine lettertjes paraat Uit moederschoot verbannen Volg de rode levensdraad Misschien vliegen zonder vleugels Culturele mimicry Liefde…

Wij kunnen het meeste leren van zij die in eenvoud leven, vrijwel alles geven en ergens menen te weten dat het allemaal wel zal; want leven is beleven.…

Mensenkinders dansen, springen op muziek die slepend speelt en verdriet doormidden deelt: luister hoe de vogels zingen. Poes die weer naar buiten wil draait zijn kopje in mijn hand in dit vredig, zonnig land en een woord staat even stil. Hou je van me, lieve vrouw ?…

zou het al te laat zijn of kunnen we de vernietiging van deze wereld nog verhinderen - misschien - door onze schoenen uit te schoppen het warme zand te voelen de koude natte aarde met haar echte waarde zoals een aantal mensenkinderen in het diepe woud met huisjes van hout mensen waarvan wij denken dat ze - minder…

Het afgegraven veen, Water dat ontegenzeggelijk Welde uit de bodem Waar binnenkort mensen Zouden wonen op steenworp Afstand van de stad Die gebukt ging onder Een haast ondraaglijke last - Onmetelijke ruimte met Buiten, Binnen, Hout en Haven Waarin mensenkinderen werden Gestald als kiezels op het Deense strand, als peultjes In…

Mensenkinders dansen, springen op muziek die slepend speelt en verdriet doormidden deelt: luister hoe de vogels zingen. Poes die weer naar buiten wil draait zijn kopje in mijn hand in dit vredig, zonnig land en een woord staat even stil. Hou je van me, lieve vrouw?…

Door deze vier elementen bewaarde zij vruchtbaarheid van leven uit het spel van geven en nemen onder het bronzen statuut, waar ze de merels hoorden zingen waar ze in de stilte een blad zagen dwarrelen waar de vergeet-mij-nietjes gretig groeiden en waar twee mensenkinderen elkaar voor eeuwig de liefde verklaarden.…

Hoe verzoen ik haar zachte weten met het "Al" dat mensenkinderen zijn vergeten? Hoe?…

de menselijke geest wonderbare gaven daaruit spruiten soms grote uitvindingen voort die de mensheid kunnen helpen tot grote zegen zijn spijtig dikwijls mengt Satan zich in de handige maaksels van de strevende maatschappij gebruikt haar kunde voor kwaadaardig spel en doortrapte vernieling luid schreeuwend of verstild mogen sterke mensenkinders…

Oceanen belaagd door mensenkinderen als sterfhuizen Verlaten zee met zonnekloppers zonder besef dat leven er begon.…

Toch gonst je naam onhoorbaar allerwegen: vrije mensenkinderen willen je niet kwijt. Wellicht is er nog geen standbeeld voor jou: Dus dit gedicht, opdat men je niet vergeten…

eigenlijk voor een waarde Vanaf mijn wolk kijk ik naar beneden En denk ik na over welke reden Want angst en haat uit het verleden Vergiftigen steeds maar weer het heden Willen die ouderen geen tijd aan vrede besteden Vanaf mijn wolk kijk ik naar boven Daar zie ik de Goden die zo veel beloven Terwijl zij de Aarde van haar onschuld roven En de mensenkinderen…

Weerloos in zijn waarde is de jongen in het huis aan de Parklaan somtijds aanwezig meestal in zichzelf gekeerd schuifelend en hummend zoekt hij tastend en luisterend zijn weg als een dwaallichtje bestaand tussen mensenkinderen contact een spook in het duister Omzichtig raken warme handen liefdevol de jongen als het tijd is om te…

Vaalgele maan tekent de nacht Vleermuisgefladder en wolvengehuil op heuvelkam maken mensenkinderen bevend bang. Men danst rond lavavuur tot in 't late uur, heksenbezems krijgen kuren. Kobolten met gitzwarte glinsterogen komen tussen boomspleten gluren.…

“, stamelt zij Ze schrikt van haarzelf en haar gedachtegoed “ Hoe moet het met de mensenkinderen nu de zeven zeeën de volkeren gescheiden houden gekneveld door het aardse slijk? “ “ Hoe hervinden wij onze onschuld als de zeis de rozen kapt, maar de doornen spaart?…

Mensenkinderen zijn oude martelrommel kwam in die grijze miezerige dagen uit het plavond. Hij was een nare Germaanse man met rode appels en een stoofpeer op zijn wangen. En jagersokken aan. Hij schoot de duifjes lief met zijn pistool uit de takken. Verdoven deed hij niet aan.…