Alle inzendingen over mezelf

Alles Voor De lieve Vrede Heeft me uiteindelijk uitgeput Mezelf Weggevaagd Op zijspoor geschoven Tijd om mezelf te redden Mezelf te laten zien Wat ik vind Wat ik voel Wat ik wil Mijn waarheid leven Mezelf los maken van de ander Mijn waarheid uitspreken Zodat de oorlog In mij kan stoppen…

Als ik zo langs het water loop Voel ik me zo klein. Alles rondom mij is donker Alles voelt kil en stil. Zie enkel het spiegelbeeld op het water Voel zachtjes de wind. Hier heerst een soort rust Hier wordt mijn verdriet gesust. Alleen jij weet wat ik bedoel. Toch best een rot gevoel. Het doet veel pijn Als je gewoon jezelf wilt zijn. Weet…

Ik kan dingen niet goed zeggen, want ik kan mezelf niet horen, probeer me er tevergeefs bij neer te leggen, ik ben ermee geboren! Ik ben allang blij, dat ik kleuren zien kan, maar er mist gewoon iets in mij, en daar word ik ongelukkig van.…

Ik ben mezelf Ik ben ik Ik ben niet volmaakt Maar zo ben ik Ik weet wie ik ben En ik weet wat ik wil Soms ben ik een prater Soms ben ik heel stil Om mij te kennen Moet je dit kunnen leren; Ik ben wie ik zijn wil Zo moet je mij accepteren…

Verlangen zonder houvast. Liegen zonder tast. Ik ben niet wat ik geloof want iedereen lijkt op mij. Geloven zonder gedachten. Vertrouwen zonder wachten. Wie mij zoekt zal mij vinden wat ik ben de vloek die iedereen bij elke einde aankijkt.…

Zal ik maar doen Alsof het gaat Zoals jullie willen Hokjes om in te plaatsen En te vergeten Wie ik ben Ik negeer de blikken Die me doen schamen Over wie jullie zijn De wereld een betere plaats Met of zonder mij Of maakt het niet uit Samen naar een toekomst Zonder 'typisch' En 'echt wat voor haar' Blijf jij in jouw hoek…

Wat doe ik mezelf aan je ziet me wel staan maar toch laat je die ander nog niet gaan. Wat doe ik mezelf toch weer aan door jou laat ik anderen gaan die mij ook zien staan. Wanneer haal je me uit deze onzekerheid Wanneer ga je me vertellen dat je haar eindelijk heb laten gaan.…

ongenaakbaar geloof, politiek gedraaikont, reclame als bewijs. Allemaal etiketten die ik, zelfklevend, uit vrije wil niet wil. Ik werp niet als eerste en wil ook niet gestenigd.…

Het mag niet van de ander De andere De anderen De anderen in mij In mijn hoofd De anderen in mijn hoofd Het mag Niet Het mag niet Ik mag niet Niet Maar ik wil de ander De andere De anderen Ik wil de anderen In mijn hoofd De anderen in mijn hoofd Mezelf laten Laten zien Mezelf laten zien Aan de anderen Aan mezelf Mezelf…

afkomen, de kleur van regenbogen; ik roep héél hard, maar er is niemand die antwoordt, tenzij de echo, stilletjes, oh zo zacht; het is een lange weg naar boven, een diepe val naar beneden, op zoek naar dat beetje geluk, die ene engel of was het misschien een elf, het maakt eigenlijk niet uit, want ik ik maakte een reis naar mezelf…

Ik wilde er een beetje uit want kreeg steeds hulpvragen En wie stond er op het perron? De man die 'k eerder had gezien, ergens blindenstok zwiepend langs ogen Ik hoorde een goede morgen, me niet zo gauw bewust dat het naar mij gericht en wat hij wou en ik zou niet in dezelfde coupe als hij. Toen ik daar zat, in die lege trein…

Ik zal beginnen, nu meteen, met mezelf.…

Of ik je ooit weer ontmoet na een sterven in de toekomst wanneer we zonder leven zijn en het gemis geen pijn doet zal ik vragen aan de herfstvogels als ze afscheid nemen en ik beloof je in aardse sferen tijdens dit herdenken ben ik mezelf en blijf ik aan je denken.…

ben Omdat ik al vergeven ben door mezelf Gesterkt door mijn fouten en mijn ongeluk Ben ik mezelf geworden, zonder het te weten, Heb ik geleefd Vergeef me daarvoor niet Want enkel ik weet wat ik wil Vaak voel ik me verdwaald…

Mag ik mijn eigen woorden tikken ik weet ik ben geen dichter Maar mag ik zeggen wat mij raakt dat door de jaren dit mij maakt Een rijk en ervaren mens Nietig in deze wereld Maar wel over mijn gevoelens de baas…

Ik ben ik, ik ben mezelf, hou van mij zoals ik ben, want ik zal nooit veranderen.…

Je bent jezelf niet meer klonk het als verwijt wie je vroeger was ben ik helemaal kwijt ik stond er even bij stil en dacht wat fijn dat ik steeds veranderen wil denken mag aan later daarin ben ik altijd juist mezelf gebleven…

Gedachten als voorbeeld dat geluk mild en rekbaar is dat het zichzelf moet verdienen maar wegvloeit in de wind die de sporen onwillekeurig zaait in een klimaat wat omslaat, na een plotselinge blikseminslag een geur van littekens achterlaat. Maar in het binnenste wroet de kiem van rusteloze wensen naar ongeboren resten van een vroeger…

Ik ben de enige Die echt goed Voor mezelf kan zorgen In plaats dat een Ander voor mij zorgt Dus kan ik dat beter Meteen zelf doen Zonder omweg En is het ook beter Om de anderen Vrij te laten Om voor zichzelf te zorgen…

Geleerd om mezelf te zijn. Een zeldzame vlinder met vele kleuren. Een diertje met een warm hart. Zo eindeloos vrij en intens gelukkig maar toch ook heel apart…

Ik houd van de stilte van de warmte en het leven hierin; niet van de kilte als ik luister maar niet naar woorden proef ik het leven dat niemand ooit hoorde ik luister dan naar alles wat zich afspeelt in 'mijn mooie ik', er wordt mij weer een ervaring toebedeeld.…

Condens als wolken vermagerende strepen lijnen in de lucht…

Een vrouw moet en mag niet. Een vrouw wordt gezegd en geweigerd. Een vrouw wordt verheerlijkt en getreiterd. Er wordt haar van alles verboden en zij kan altijd verlaten worden, te pas en te onpas. Een man mag alles moet alles... een man wil alles, wil teveel vaak teveel.. dan eist zich de tol op van de douane.. achter het ijzeren gordijn…

Laten wij, mensen, leven voor vrede op aarde en elke ademhaling hierbij stilstaan. Als we vrede van binnen hebben en dragen kunnen wij dat ook wensen voor de ander, en als we allen een stille innerlijke vlam bewaren dan vragen wij niet meer als de wereld aankan.…

Ze hebben me vaak niet begrepen en dat begrijp ik maar al te goed want ik ben een ‘rotte appel’ niet letterlijk maar figuurlijk een appel op weg naar totale vergankelijkheid een rode van oorsprong, een roodgloeiende hoogstens nu nog wachtend in de compostbak om als mest nieuw leven te laten ontstaan want voor je iemand of wat wilt kunnen…

De stilte werd in mij gewekt om te luisteren naar het ruisen van de luwe wind haar verhaal waarvan ik vind die luister van de natuur bij mezelf te zoeken rust op mijn oude dag om te genieten van dat vleugje schoonheid en adem het zuurstof in dat verwondering wekt wanneer vertrouwen gaat bloeien die een open wond nodig heeft om dicht…

Als ze ruzie had, las ze hem woedend de les -- uit zijn gedichten.…

Een glimp van opa, hij is alweer vertrokken -- maar ik ruik hem nog.…

Jij: bent mijn poëzie aanzicht, Jij: bent mijn leesbare net-gedicht Jij: bent mijn aan-luisterbare hartenkreet Jij: Jij: bent mijn trouwe toehoorder Jij: bent degeen waar ik naast wakker word Jij: bent mijn hoorbare poe-net- hartenkreet Als JIJ dat maar weet!…

Dat heb ik bereikt: dat jij niet kunt geloven -- hoe erg het toen was.…