Alle inzendingen over niets als begin- en

loop met mij naar het eind der tijden dwalen we samen om het verborgene heen op zoek naar het boek geheimen vol toekomst gedreven door het lot leest ieder zijn deel eens eraan begonnen wil je steeds meer onbeschreven bladen vullen zichzelf elke toekomst heeft een eind nooit zonder een begin ieder boek is uniek je leest maar schrijft…

Het kwam veel te vroeg kwam zo onverwacht zonder het te merken zomaar, midden in de nacht Zo plots is het einde er komt geen nieuw begin het leven bevat veel en ook de dood is helaas all-in als je van te voren weet wat de toekomst je brengen zal dan komt de dood niet aan als een enorme knal maar alles weten maakt niet gelukkig veel…

niet met gas uit een vulkaan kan stijgen niet hiroshima naar de maan kan stralen ik zit met een maag die borrelt met beteerde longen die nahijgen een hoofd dat alle kanten uit holt met een penis die niets wil dan stijgen ik zit met een lichaam als doorkijkraam waar de schoonste zaken zich afspelen maar ik kan maar niet wennen aan het begin…

Elke regel is een nieuw begin elk midden blijft erin en elk einde verlegt wederom zijn zin.…

had ik dan ja moeten zeggen tegen beter weten in mij begeven in een wereld zonder eind en geen begin een wereld die mooi lijkt maar eindigen gaat met een traan dat wat in minderheid kwam zal dan met veel meer vergaan…

Dinsdag is Kom-ik-begin-'s-dag. Woensdag is Zou-ik-het-wel-doen-dag, Donderdag is Dit-is-een-bijzondere-dag, want Vrijdag is Morgen-weer-vrij-dag en Zaterdag is 's Avonds-wordt-het-later-dag en Zondag is Eet-je-buikje-rond-dag, dus Maandag, tja Maandag, dat is weer Kalmpjes-aan-dag.…

koel en kaal kamers zonder verhaal muren die me omsluiten nog naakt en nieuw onbeschreven door het leven ramen kijken met geschrokken ogen naar beladen dragers levens verpakt in kartonnen dozen onwennig en ontheemd kamer na kamer ga ik begroeten kamer voor kamer trek ik aan plant behoedzaam de eerste sporen en begin eraan…

tijdwijzers uit jouw woorden vergeet het tikken en alles wat ik ooit heb geleerd over de nacht seconden worden kleine openingen waarin geluid kringelt samen met het zachte neuriën in de Najaarslaan dat, in gebed, nooit zal ophouden omdat jij, vastgemaakt aan het bloemenwit, ziet dat zijn liefde die je in jouw handen draagt het begin…

Hij bond de strijd aan met het eind en het begin. Hij daalde af van 't licht op zoek naar oorsprong en naar zin. Maar al wat hij vond was as en sintels van een dovend vuur, geen Olympische god die hem genas van deze queeste zonder duur.…

Adem het uit of in, dat laatste woord is een begin van een regel of zin, dat allemaal vormt de zekerheid in taal, resoneert de tekst, verbaal in de tegen – polen in een ware zegetocht in de ringen van de ‘nibelungen’ en de poëzie en op‘ de schaal van richter’, in de dingen die zijn vergaan, blijft een mens een vrome dichter…

't Geheel is nu niet meer dan de bekende som der delen; begin nou alsjeblieft niet weer zo vreselijk op te spelen!…

Iedere ochtend kom ik naar Je toe om Je te zien voordat ik mijn dag begin, want ik wil je de hele dag dicht bij me voelen. Laat me mijn verlangen naar Jou meenemen waar ik ook ben. Vul mijn geest met Jouw stilte als ik door een stortvloed van lawaai ga. Laat me alles doen als uitdrukking van Jouw bron van vreugde.…

lekker warm lees me in jouw dromen in de golven van de zee door sneeuw te ontcijferen neem je mij voor altijd mee lees me in de Lente in het ontluiken van de natuur door mijn uitdagende oogopslag in de kleuren van ieder uur zo blijf ik voor altijd bij je op dat speciale plekje binnenin genietend van de schoonheid is dit nog maar het begin…

de rust zo voor het rapen maar je sporen in het zand lijnden vaste koers geen twijfel of moment van overweging tekenden hun speelsheid op het strand in het spel van wind en wolken ging je volledig mee toch bleef je tred steeds parallel aan zee de verte focuste in eindeloos herhalen maar op een eiland vertellen einde en begin…

Een nieuw begin komt nooit te laat een vogel zingt een boom die praat Geen eind in zicht de weg is gelukkig lang open ogen nooit meer bang Geen droom te klein geen plan te groot het licht dat schijnt eenden in de sloot Dit valt op je neus een zacht gebaar krokussen uit de grond gelukkig echt waar…

Ik maak de reis die ik nooit maakte, plan blijf liggen, ik begin hier waar ik ben en nu meteen, wees stil.…

Omdat alle begin het moeilijkst is, Denk ik dat het wenselijk is Om met één woord te beginnen, vandaar. Dit woord toont bovendien Waar u steeds op toe moet zien. Dat de basis wordt voor uw benemen, Welke houding aan te nemen Om aan het leven deel te nemen. Het woord dat ik daarvoor koos, Is het woordje: “belangeloos“…

Voor haar misschien een nieuw begin. Wie weet wordt zij ooit nog eens een zeemeermin. Alles is voor haar een mysterie voor nu en voor later.…

Zo aan het begin van deze maand waarin jij je in liefde waant Is Valentijn al weer op pad in gedachten naar zijn liefste schat Hij vertaalt wat er speelt in woorden Zonder enige schroom Begeleid door zijn akkoorden houdt hij zijn gevoel niet meer in toom Word jij zo intens door hem bemind dan weet ik bijna zeker dat jij zijn…

Onvolmaaktheid is fris begin. Het onvolmaakte is nooit af. Onvolmaakt zijn composities, die morgen pas gaan klinken. Onvolmaakt zijn mijn gedichten, die lezers straks voltooien gaan. Onvolmaakt zijn kunstwerken, waarover kenners twisten. Onvolmaaktheid baart verlangen. Naar anders, beter en naar elkaar. Geef mij het onvolmaakte maar.…

het zou jouw jaar worden, nieuwe baan, nieuwe partner, nieuw begin en vooral gelukkig zijn. het zou jouw jaar worden, leuke vakantie, leuke dingen doen, leuke mensen leren kennen en gelukkig zijn. het zou jouw jaar worden, huwelijk, kindjes krijgen, huisje, boompje, beestje en gelukkig zijn.…

Ik wou de achterkant zien van de wolken de wind in zijn begin, horen vertellen hoe lelies overwinteren en libellen. Sinds mocht ik veel vernemen nopens volken verovering verval, maar weinig over de dingen die mij toen hebben betoverd.…

Ik ben al ontevreden, als ik er aan begin. De letters rijgen zich aaneen, als kralen aan een ketting. Ik meng dan klank en kleur, verander steeds de setting. Verwissel soms een zin, maar hoor de dissonant. Lees het eens hardop, of bekijk het van een afstand. Maar voel ik dan het ritme, hoe gelukkig ik dan ben...…

Ik bewonderde hun moedig ontluiken en nam ze even in mijn hand, om de zachtheid van een nieuw begin te strelen. Wie aaide wie? Nu denk ik steeds "ik hoop dat ze niet bevriezen" want de winter duurt nog lang. Het is maar goed dat katjes groeien, en niet voelen, zo zijn zij voor wat vorst nooit bang.…

Spinrag voelen bewegen tussen twee objecten het zal de wind niet zijn, sneeuwvlokken jagen Een woord weglaten als wier en kiezen voor wiens vervolgens studentes veranderen in studenten Laat het begin nu maar, het zaaien van pompoenzaad de duiven van het veld verjagen en wachten tot het groen de lemen aarde kleurt de zon langer…

niet ik bepaal de modekleuren maar laat de herfstgeuren dwalen in mijn geest rook de lente in een pril begin we zomerden en onweer past daar naadloos in de vezels drogen in het rijpen van de oogst maar in hoogpolig zijn gun ik de herfst haar eigen keus zo komen de tapijten met franjes spinrag op ons pad en iedere streek een…

hier op dit mooie eiland voelt alles al vertrouwd pas verhuisd toch vanaf het begin niet als vreemden beschouwd een ieder groet ons spontaan als kenden we elkaar en woonden wij al tijden hier samen hopen wij op dit eindstation de tijd die ons rest te genieten toch zo af en toe missen wij bij tijd en wijle een lijvig woordenboek…

het knopje" uit" gedrukt vanavond geen tv voor mij te veel oorlog en razernij mijn laarzen aan en ingerukt… de avond valt zo mooi gestaag wandelen langs de waterkant het maanlicht schittert zo charmant zo'n stille avond die voel ik graag vogels zingen hun laatste lied zoeken slaapplaats in de bomen ik luister en… begin te dromen over…

mag ik je nu eindelijk mijn bloem gaan geven je kent de kleur en geur het komend groen uit vroeger leven neem maar mijn lente in een nieuw begin en groei naar voorjaarsbloei samen wiegen in de warme zomerzon, er komt geen winter meer die is al om we gaan nu herfsten ons volgend leven zal de rijpe vrucht weer vreugdevol…

En dan denk ik: dit alles is eigenlijk niets meer dan niets en ik argwaan de dood, dus scheur ik de streng en met pijn aan de navel sta ik op en begin ik weer opnieuw met leven.…