Alle inzendingen over nostalgisch familie weerzien

Ik wil je zo graag spreken Langs die verhalen warme en koude verhalen Co-existentie rakelings, dankzij, anti-binding langs ontbinding Verre geluiden opeens dichtbij Het zijn toch jij en ik?…

rustig leken de dagen voorbij te glijden door een zachte traagheid scherpten kanten geen pijn het moet of hoort zo te zijn zonder irritaties maar het discontinue van de waarheid geeft onzekerheid in navraag en herhaling met handenvol twijfels steeds het ontbreken van verbindingen vergroot het gevoel van alleen…

De boom in de hoek van de kamer, Kaarsjes door het hele huis, Warmte van een haardvuur, Dat heerlijke geluid klinkend als ruis, De hele familie bij elkaar, Gezellig eten gourmet of fondué, Zachte kerstliedjes op de achtergrond, Kleine kerstmannetjes volledig in tenué, Toch mis ik iets, Een voor mij belangrijke vrouw, Zonder haar is kerst…

hij verraadde zijn vriend deed hem de laatste groet bij fakkellicht in de tuin nog een keer voelde hij de man van Nazareth keek schuw langs hem heen hoorde het zachte verwijt dat zijn ziel zou verteren zijn lichaam zou breken de gekruisigde stierf omgeven door spotters vrienden familie en moordenaars heb erbarmen met de verrader…

haar familie kwam niet terug zij ontkwam de helse barbaren de foto kan haar niet bedaren Neuengamme und Dachau! de oorlog werd gewonnen maar niet voor haar…

niets anders om van te houden dan de donkere regenwolken de natte grijze luchtkastelen die over zijn heimwee hangen hij proeft voorzichtige genegenheid bij vreemden die op vrienden lijken hij voelt berekende afstandelijkheid bij verre familie die ooit dichtbij was en schrijvers, ze roepen hem toe blijf jezelf in wat je bent hoe je ook…

waar zijn mijn handen nee ik heb geen tijd ben gisteren al je broer geweest op het feest van glazen vol vreemde ogen die mijn handen willen ik wilde gillen want ik hoor daar niet was te druk met andere zaken een afspraak had ik om binnen iets te maken heb de tekening in mijn hoofd maar het huis was verkeerd vol familie en ballonnen…

Hij geeft je de ontspanning een eerste is voor jou bepaald Het is er veelal ingeslopen gewoonterechten ingedaald Sub regels binnen een familie worden al dan niet uitgevoerd Er is altijd wel weer die ene maaltijd die daardoor de magen roert Juist de tweede is een recht vrij van werk en plichten een dag waarop jij zelf bepalen…

Ze weet soms nog waar ze is, als ze voor haar huis danst meestal, na het dagelijkse voeren van de duiven maar hoeveel mannen ze zoende, de namen van haar familie, haar vrienden, haar vriendinnen - ze verdwenen, zoals elke ochtend de stukken brood die gulzig hemelwaarts worden gevlogen.…

met een rugzak vol familie loopt zij vastberaden het strand op de hond danst ongedurig om haar heen zand stuift op ze ritst haar jas open en ontdoet zich van haar kleding even bibbert ze kijkt stoïcijns naar golven die dansen als door engelen gedragen loopt ze loodrecht op de zee af eindelijk voelt ze zich verlost en loopt…

Maar familie staat Hiernaast te schelden Zoekt in alle gaten En hoeken De notaris komt naar binnen Het stel raakt buiten zinnen Want alles is weg, opgemaakt Wat rest, is een donderbui Die zijn weerga niet kent Ik mis je mijn vriend Je kende de mens Als geen ander. Rust vooral gelukkig…

Vergeet ook de treinbestuurder, de inzittenden, denk al helemaal niet aan de familie! Triest: voor wie allemaal?…

ik hoor jou praten over gemis over het niet meer kunnen van graag zou ik ze aan je teruggeven ze verruilen was ’t plan bij mijn familie is liefde ver te zoeken egoïsme staat centraal in de rol van zwart schaap leek liefdeloosheid vrij normaal met zoveel liefde praat jij nog immer over het oeverloze gemis hetgeen ik nog altijd ontbeer…

Familie, op wie ik blind vertrouwen kan. Ik leef nu in het middelpunt van liefde. Geliefd, zoals een pasgeboren kind. Ik voel onvoorwaardelijke liefde groeien, Liefde, die mijn bange twijfel overwint. Wat onvoorstelbaar leek wordt werkelijkheid.…

tijd heb is ongewassen in badjas de dag verdoen het fijnst Mezelf zijn, thuis in mijn stadsbunker - voor het venster dat spiegelt aan de buitenkant Als je daarlangs vliegt zie je mussen van het voer verjaagd worden door eenden die daarna vluchten voor het meeuwenleger dat vier maal zijn snavels heeft gehard in het maagzuur van familie…

kranen spuiten spontaan herinneringen over mijn voeten Kikkers springen uit het bad Wat zo gewoon leek staat nu te demonstreren en houdt me wakker Gooit de ruiten in Ik schuil achter de vitrage Schaduwen slaan de trom Ze wonen op straat en verklaren me schuldig Ik ben niet meer veilig voor de strakke gezichten en de twijfel van mijn familie…

kan het ook niet helpen hij heeft die waterijsjes nodig tegen de zweertjes in zijn mond Vergeet niet om batterijen te kopen en morgen moet je het doen zoals ik, vooral de badkamer en zet niets precies op zijn plaats dan is het duidelijk dat je schoongemaakt hebt Er zit al zoveel tegen al die herrie nat beddengoed hoge borg en jouw familie…

Alles Voor De lieve Vrede Heeft me uiteindelijk uitgeput Mezelf Weggevaagd Op zijspoor geschoven Tijd om mezelf te redden Mezelf te laten zien Wat ik vind Wat ik voel Wat ik wil Mijn waarheid leven Mezelf los maken van de ander Mijn waarheid uitspreken Zodat de oorlog In mij kan stoppen…

Jij huilt in je slaap, dat is een kant van jezelf -- die je nog niet kent.…

druilerige herfst harde windstoten, regen die tegen de ramen slaat gelukkig dat het haardvuur roodgloeiend staat de kerstboom en winterkransen baden in het licht dat zich stralend naar de stal en het kribbetje richt gezellige warmte laat ons binnenshuis vertoeven we drinken meer koffie en gaan lekkernijen proeven stemmig wordt het met de nostalgische…

Het jonge kind met blonde krullen de ogen helder, hemelsblauw is een oud mens geworden met doffe ogen, de haren grauw De poppen zijn verruild voor kogels met de tranen komt het bloed voor huizen zijn er de ruïnes en niemand ziet wat het met haar doet Van warme familie naar de wezen in de puinhoop van donderende brullen hoor je haar zachtjes…

De biologische klok geeft het aan tijd voor een welverdiende rust de koffers die gereed staan de familie reeds gedag gekust Mijn dromen nu realiseren visioenen van zon, zee en strand en gewoon heerlijk epibreren in luilekkerland Alle gedichten nog eenmaal bekeken voor u beste lezer wellicht ietsje sneu dus tot over een drietal weken…

Leef en geniet van elke dag van je werk, familie en vrienden Besteed alléén energie aan hen die het verdienden Vermijd negatieve gevoelens het knaagt alléén aan jou Degeen voor het is bedoeld toont heus niet méér berouw Het echte geluk zit in jezelf, wie het kent weet wat ik bedoel Jij, en alléén jijzelf, bepaalt je eigen gevoel…

Met familie, kinderen en kleinkinderen, in kleine kring, geven wij elkaar een ring. 'n Ring zonder begin en eind, hopelijk tot de dood ons scheidt. Dankbaar dat wij elkaar vonden en weer samen een gedicht inzonden! Thea en Anne Jan.…

We willen ook als ieder stel een familie gaan stichten, dat is nu ook al mogelijk, met neven en met nichten. De vraag die ons nu beiden kwelt: ,Wie heeft de vagina' ik denk het is mijn Arend Jan, want ik heb een Toyota.…

je thuis vinden thuis voelen thuis eten thuis zijn thuis rond woelen thuis weten thuis familie kind’ren iedereen is er naar op zoek niets is er zo warm en fijn zei de huisjesslak helaas ik ben zo sloom en nooit op tijd - op tijd terug voor de warme prak de oplossing zag ik in een heuse droom: neem je huis toch mee op je rug…

langzaam sloop het een in het ander en dan plots zijn dertien dorpen familie van elkander een trouwpartij in het groot; van wie krijg ik een warme hand wie staat op als de kouwe kant je kunt ook zeggen om middernacht werd de teerling geworpen, had ik zo gedacht de naam was reeds bekend en doorheen het eerste ochtendgloren zal…

Van primaten voel ik mij familie, maar aapachtig ben ik, hoop ik, niet. Wie ik wel ben is me nu wel duidelijk. Dat ik iets of iemand ben. Niemand ben ik zeker niet.…

je hebt aarde gezien in het wit van haar zoden het leven krioelt maar de kist is voor altijd gesloten een hemel met wolken gedachten strakblauw familie in handen en ogen de vragen van wie ben jij nou hij sprak over gaan en vond ons gehoor we voelde de voetstap die zijn sporen verloor we gooiden wat zand waar hij was gestrand met…

De decemberkou drijft mensen naar binnen in een gezellige huiskamer met feeërieke kerstsfeer vinden familie en vrienden elkaar in vrede weer tijd om over lief en leed van een jaar te bezinnen nog vele schaapjes die verdwaald zijn zonder herder moeten op een donkere weg in eenzaamheid verder plaatst een verdwaalde in uw hart en in uw midden…