Alle inzendingen over ochtendkrant

Mijn ochtendkrant is uit elkaar gevallen, Ranomi kreeg geen nietje door haar hoofd. Och kwam Ranomi nou maar uit het westen, Geen nietje zou mij deze dag verpesten.…

Zo bijzonder is zij niet althans volgens haar maar als ik haar beschrijf in een winter te Heverlee schudt zij de rood geverfde haren uit rinkelt met ringen om haar middelvingers De borsten in haar trui ajour zich voortzetten zonder genade door het spleetje van haar kin Zij leest het nieuws voor van de morgen in de ochtendkranten zeeft…

wanneer je lach verdwijnt de avond naar de nacht gaat lonken de maan zich schuilt achter onmacht dat stilletjes in het duister staat te pronken en wijl mijn hand je schouder raakt mijn ogen de jouwe vinden weet dan dat ik vannacht weer over jou heb gewaakt een simpel rijmpje op de vroege morgen vertelt mij meer dan de ochtendkrant ontneemt…

Een vroege lente kunnen we op onze buik schrijven Op het terras geen enkel glas met ijsblokjes Geen blote lijven van de meisjes-van-de-bank van een argeloze studente Geen stukje bloot van de heer-op-leeftijd de dame-van-stand Mijn ochtendkrant meldt een wind die aanwakkert De tulpjes en narcissen gaan tegen de grond…

Een schorre haan ritst de morgen open hij, uit eigen faam, en ik uit naderend noodweer, mijn eerste adem zing, niet voor beide tot verademing, zich in badinerend licht laat tonen, balancerend op z'n trotse hanenpoten, schiet hij verbale gaten in het heelal en mijn ochtendkrant, een en ander opgesloten ligt in z'n begrijpelijke taal ben…

Traag en troebel stuwt de Seine nieuwe tijden voort Ook nu spellen dolverliefden verse dromen slaapt een brakke zwerver diep en luid lezen heren nors hun ochtendkrant laten hondjes mantelpakken uit Nu mijn blik opnieuw het water raakt waarin plataanloof diepbruin valt strijkt een hand plots door mijn haren zoekt zoete adem speels mijn hals…

besloten, een medaille heeft twee kanten ik waag me niet aan spel van speculanten en wil niets hebben dat ik nu niet mis ik vind geen troost meer in de catechis- mus, stervelingen zijn alleen passanten die weerkeren tot as en in een nis bewaard, omgeven worden door chrysanten voor vijfentwintig eeuwen duisternis en zwart omrand staan in de ochtendkranten…

Een pil genomen tegen de migraine moeder schenkt onvolprezen koffie in met één oog gebladerd door de ochtendkrant met zijn koppen scherp venijn: bomaanslagen, godsdienstoorlogen aardverschuivingen, bevingen continenten drijven schokkend op het gloeiend magma rond Tussen de oren bonkt en bonkt wordt als graan de tijd vermalen het zwarte…

die dag was het doodtij hij gleed gestaag voorbij de uren vielen als los zand op de ongelezen ochtendkrant binnen oog- en oorbereik hing de deurbel stil voor lijk de telefoon hield zich ook al dood waarmee hij een saaie aanblik bood uit de radio kabbelden geluiden die op niets bijzonders duidden slechts wat slome variété verder…

notaris Zeg me dat het zo is onze liefde als verbintenis Kijk in mijn ogen en zeg: ja ik wil Deze dag die ons betovert vanaf nu delen wij allebei ons deel Zeg me dat het waar is wij voor altijd samen onze relatie niet meer in verborgenheid en zeker de Ambtenaar zal dit beamen Nu pak ik jouw hand jij reikt naar de mijne en zelfs in de ochtendkrant…

De dierenasielen lopen leeg, elk levend wezen verdient geluk Dit lezen in de ochtendkrant, niets kan nog stuk. Criminaliteit, geweld; het is allemaal verleden Wie, oh wie zou dit niet graag beleven? Warmte, genegenheid en erg veel vriendschap Gevangenissen omgetoverd tot huisjes van broederschap.…

dag irakees, dag soedanees, dag islamiet, dag westerling. je was een zoon, misschien een vader. nu ben je enkel nog een man, een onbekende man, een doodgeschoten man in mijn dood gewone ochtendkrant.…

Ik pak wat koffie En de ochtendkrant Ik loop de trap op Met jouw beker in m'n hand Ik denk aan vroeger en ik voel de pijn Waar zou je nu toch zijn... En ik denk aan de momenten Die ik met je heb gehad Aan het leven dat we deelden Toen je nog dicht bij me was En ik vraag me af Is er nog...…

Ik zie dagelijks de advertenties in onze eigen ochtendkrant te koop gevraagd, of aangeboden en veel ook met een zwarte rand. Ik lees hoe oud ze zijn geworden en zie soms vreemde namen van mensen die door ouderdom of ongelukken om het leven kwamen.…

De fiere rug gestrekt in een gefixeerde stand verkiest te zwijgen in alle talen, gelukkig morgen komt de ochtendkrant.…

herinneringen het strand van Schier doemt op verlatenheid met plukjes mensen een tractor trekt een huifkar zon schuilt achter donkergrijs gordijn dat openscheurt het perspectief is in een oogwenk veranderend golven bulderen met overslaande stem ik sluit mijn mond doe dop op shampooflacon droog me af trek schone kleren aan kam haren zie in de ochtendkrant…

gewoonlijk staat hij om acht uur op steekt zijn linkerarm eerst daarna zijn rechter in zijn grijs geruite kamerjas dan pas de bijbehorende kameelharen pantoffels eerst de linkervoet vervolgens de rechter zonder sloffen slentert hij naar de hal vist daar zijn ochtendkrant van de mat en leest om te beginnen eerst de koppen een…

En nu dezelfde haast: de zeespiegel in stukken in de ochtendkrant was verder van je bed dan nu je keek voorbij de opgebolde horizon. Een stip als een begin; we konden alle kanten op. ----------------------------------------- uit: 'We konden alle kanten op', 2011.…

diamanten voor je kopen behandel je met waardigheid heb natuurlijk een eigen leven kies mijn vrienden heel bewust zal je steeds mijn schouder geven totdat je tranen zijn geblust na m’n werk kom ik naar huis ben natuurlijk heel dichtbij ’s avonds samen voor de buis waarna ik lekker met je vrij in mijn pauze sport ik graag en lees ik de ochtendkrant…

moeder van klein kind stapt samen uit het leven een bericht in de ochtendkrant en ik lees het met kippevel want ..... hoe kon je die stap nemen?…

één voor de wratten in haar nek één voor politici zonder drang naar macht ook nog één voor gezond verstand één voor het kind dat onwetend lacht en één voor ‘n objectieve ochtendkrant en nu moet ik naar de bakker want ik kom er een hoop tekort zucht…het verhaal van mijn hele leven…. VEEL TE WEINIG PUNTEN OP MIJN BORD!!…

Ergens heel klein in de ochtendkrant staat iets positiefs bijna aan de buitenrand. Mensen waar gaat dit alles toch heen, Het is in mijn hart dat ik ween. Als een ieder eens ging kijken naar zijn eigen leven en eens wat meer tolerantie zou geven Zou het allemaal al een stuk beter gaan op weg naar een beter bestaan!…

Gelukkig las ik in mijn ochtendkrant nog een CDA-tegenstem: 'Zo'n kabinet is echt een horror-scenario', zegt de voorzitter van de afdeling Enschedé. Daar past de haiku bij die ik vorig jaar schreef: wurgend de boom heeft zich omhoog gebreid boerka van klimop…

Op de bank en schoenen uit Onze stemmen van verhalen en een lach van bevestiging Een blik die doet beseffen wat kan het toch gezellig zijn zo Soms denk ik wel eens Zal ik even langs je fietsen Met de ochtendkrant en verse jus Om de dag samen te beginnen Ieder een eigen stuk krant en wisselen nadien Met om ons heen een heerlijke koffiegeur en…