Alle inzendingen over onbesuisd

rode spaarzaam uitgestrooide stipjes bloem niets beweegt het stille zilverwaas van haast afwezig water, net verlaten door de avondschemering van vermiljoen niets beweegt niets te horen nergens in de Oostgracht leven op dit schemeravonduur, waar alle leven zich verzwijgt, maar alles leeft, alles bruist, in elk vlekje huist het onbesuisde…

Beeldig beleefd en magisch Alles weerlegd zo gezegd In hun fortuinlijk ongemak Over of ontstemd Onder hun zwart oppervlak Buigen woorden het vuur niet getemd Hoe ik mij eenzijdig zichtbaar vergiste En opstond voor de dans In wat er schijnbaar blind besliste Als eindeloze kans Via balzalen en paleizen De fascinatie voor elkaar Het onbesuisde…

satijnen rokken Bewoog zij ritmisch om menigeen te lokken Maar daar was Serge een jong robuust talent Met blozende kaken driften passie ongeremd Zij moest hem hebben gooide alles in de strijd Beestachtig wilde zij beminnen zonder beleid Dan klemde zij het lam zwoel in haar armen Ontkleed blozend zwetend gepassioneerd Onderging de snelle onbesuisde…

van ongebreidelde drang In het eeuwige zilte nat van de menselijke aard Kinderlijke onwetendheid bedwelmt richtsnoeren Met een branding van maatschappelijke ondeugd drijft de mannelijke massa voort In een latente baai, tersluiks gezwicht voor ’t intuïtieve overwicht Stiekeme dorst naar vervoering triomfeert Ongekende schuiten bevaren de onbesuisde…

onze voeten en kruin zijn dik met boter ingevet om zolang mogelijk te blijven draaien van elke zet na iedere toer gaat er hup weer een gebed en wordt er een streepje bij een kharma gezet elke keer hetzelfde liedje dezelfde richting alleen de zwengel brengt verandering van spijs van bedaard en eerbiedig door oud en wijs tot het jeugdig onbesuisd…

Wat blindheid onbesuisd! Dat Eva die God diende, In 't zalig paradijs, uit weelde, zonder nood Der hellen roffiaan het ledig ore bood En om te worden kloek des Heeren vloek verdiende! Wat wederhorigheid!…

Eind september een feit het Mormel bijt zich verpletterend vast in de Renneflat de sloopmachine 80 ton en 26 meter hoog verbrijzelt, vermorzelt versplintert, vergruist vreet zich onbesuisd door de Renneflat.…

(bijzonderheden: je haar rook naar onbesuisde jeugd) ooggetuigen van jouw oogopslag gedurende de periode 10-05-2019 t/m 17-05-2019 worden gehoord op het Ministerie van Liefde vooralsnog kon men geen woorden vinden, het heeft de logica ernstig beïnvloed, tot een spoor van kloppende harten geleid het verloop van dit type verliefdheid kenmerkt…

Maar gezwenkt, in vlugge vaart, Tilt het andren op van d'aard, Die zich slingeren om zijn speken; ’t Voert hem voort, uit slijk en puin, Tot op zetels van arduin, Waar zij ’t hoofd ten hemel steken, Met de roofprijs op de kruin. ’t Werpt, in ’t onbesuisde loop Wat omhoog snelt overhoop, En verheft wie nederzijgen; ’t Rolt naar boven met…

jongleren zij stond er klaar voor elke man voor Dikke Deur en Sandokan voor Catweazle, nou even dan, ze zou ze demonstreren En Ome Willem deed er mee, hij deed zo leuk van knip-knap-knee met geitenbreiers op de plee, die broodjes moesten smeren hij klom omhoog met deze vuist vond Juffrouw Saartje daar nu juist die hij knock-out sloeg, onbesuisd…

Verslijt De tijd Met veêl*- gespeel; Beschouw de houten kermisfluit Als uw gerechte deel; Maar strek, in onbesuisde vaart, Geen handen naar de citer uit, Voor waardiger bewaard!- O gij, wie dichtvuur ’t hart niet blaakt, Dat van verrukking gloeit!…