69 resultaten.
HET LIJDEN
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.576 Dan zinkt het weg bij 't stoflijk overschot,
En stoorloos heil bekroont het menslijk lot.
Juich, droeven! juich! waar lijden is, is God,
De hoogste Liefde!
0, moeder, die bij uw gefolterd wicht
Zo hooploos waakt, zo angstig 't wiegkleed ligt,
Maar telkens meer op 't ingegroefd gezicht
De dood ziet zweven!
Wat scheurt u 't hart?…
Gruwelijke kunstzaken.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 304 Een standbeeld moet er gaan komen voor de archeoloog.
Die weigerde om .IS. juist te informeren.
Waar Palmyra’s kunstschatten thans verkeren.
Maar daarentegen zijn ontvoerders met woorden bedroog.
Gaf niet toe tijdens martelingen en het wreedste verhoor
Wist natuurlijk dat hij toch na ondervraging zijn hoofd verloor.…
HET LIJK
poëzie
3.0 met 29 stemmen 9.639 Geloof het toch, de goede God
Zal zelfs dit lelijk overschot
Veel schoner doen verrijzen.
Ach, lieve kinders! zeg dan niet;
Wat is dat sterven een verdriet!
Mocht ik maar altoos leven!
Wanneer ge God bemint en dient,
Dan voert de dood u, als een vriend,
In ’t eeuwig zalig leven.…
Misschien?
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 681 De grootste boosdoener van ons CO2 overschot
Dat is wetenschappelijk bewezen, dat is de zon
De regering wil dat misschien liever zijn vergeten
Sinds het "geolied" vullen van de schatkist begon
Misschien zit de meest vervuilde lucht
Wel tussen menig politicus zijn oren
Zal er ooit misschien één van hen de ware bron
van de luchtvervuiling…
Ebbenhout ter aarde
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.068 tinten
waar mirre, goud en ivoor
het ebbenhout aanraakten
ebbenhout ter aarde
vrij licht flatterend de eenzaamheid
aardbeigouden doorheen zo'n moeilijke tijd
wenend dreigen parels te bevriezen
parelmoer schittert het verdriet
tussen zwerfkeien, viel het laatste groen
bekoort het warme ebbenhout de aarde niet
dekt groetend stoffelijk overschot…
Kusjes
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.095 't Geen het op de vochte tippen
onzer natbedauwde lippen,
met een bevend zacht geluid,
door een teder lispen uit:
dat en ziel en adem tevens,
met het overschot des levens,
dat in onze boezem slaat,
in elkander overgaat;
en wij, in amechtig hijgen,
spraak-, gevoelloos, nederzijgen.…
MEDIA IN VITA IN MORTE SUMUS
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 300 Ik verstijf met dit stoffelijk overschot van misschien wel een middeleeuwer in mijn hand. Bedoelde Huizinga dit met zijn historische sensatie? Ik hef de tand op om hem nog beter te bezien en dan hoor ik hoog en schril een vrouw lachen. Ik ken die stem. Toorn trekt door mij heen. Ik zie haar echter niet en ik wil haar ook niet zien.…
Bij het graf mijns vaders.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 414 met een bloedend harte
Ging ik u geleiden naar het graf,
En de traan der kinderlijke smarte
Gleed mij telkens van de wangen af;
't Viel mij bang, toen ik de kist zag zinken,
Die uw stoflijk overschot bewaart,
En de doffe nagalm hoorde klinken
Van de daarop neergeworpen aard'.…
Thomas Paine
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 45 Je ging naar de Amerikaanse koloniestaten.
Jouw “Common Sense” was (echt waar!)
grondslag voor de Grondwet daar.
Dat land gaf jij de naam “Verenigde Staten”.
Als Verlichte denker was je in Frankrijk
in ‘1789’.
Ook zette je (bij)geloof aan de dijk.
Je begreep de nieuwe tijd: prachtig!
Je droom: iedereen van onderdrukking vrij;
een open en…