Alle inzendingen over overschot

In alles te willen sterven, dicht bij me als vluchtige gedachte, in een zucht ontvloot, te willen schrijven, wat klonk wat al geschreven was, verval in dat laatste woord wat in me overschoot, die toon bleef zwerven in een vreemde tongval van de wind en wat je zong.…

Geleidelijk vervalt hun ronde vorm tot pulpachtige overschotten. Het deert ze niet zo te vergaan. Van top tot teen begroeid met mos schenken ze voedsel aan het bos en vele beestjes een rijk bestaan. Ooit reikend naar de warme zon zakken ze weg in koele aarde maar altijd nog van grote waarde voor de grond waar het leven begon.…

het leven is zo bijzonder alledaags - een simpel gegeven of je wil of niet ieder gaat het op zijn manier beleven de een beklimt bergen de ander loopt er om heen de een neemt anderen bij de hand en de ander loopt liever alleen voor elk komt het ongelegen een overschot aan verdriet de ander komt amper ellende tegen huppelt door het leven…

Wie naar een antwoord zocht van hogerhand blijkt nu genept door namaak-astrologen. Zelfs RTL zegt: 'dit had niet gemogen' en zette die programma's aan de kant. Een keuze waar wel over valt te twisten; ik dacht dat zij van sterren alles wisten.…

Dan, kwam een lange rij herinneringen en helemaal aan 't eind van alle dingen de lijkkist, met het stoffelijk overschot. --------------------------------------- uit: Vissen achter het net (1972)…

en weer kortwiek ik spastisch mijn balans kent geen evenwicht tussen vallen en opstaan het is gaan tot de dood erop volgt toch heb ik barricades om de vaart te vertragen weer even tijd om bij zinnen te komen voordat de realiteit van mijn dromen effect sorteert en ik alsnog probeer te ontsnappen uit het overschot dat mijn…

(toen de lucht zich terugtrok in amber en turquoise wist ik, dat de avond zoeter was) geef me je hart- gééf het laat de aarde achter in zijn werelddans voorbij de glans van klatergoud en overschot schuddebuikend ligt de dag achter valse wolken, het spiegelbeeld van nu verlaat de avondval en witte vogels draaien rond een nieuwe maan…

Dat opgebaarde overschot van het eens zo Stoffelijk beleven. Het handendrukken van de Nabestaanden met die ooit kenbaar heeft bestaan En straks zal afzakken naar een onkenbaar vergaan.…

Onvindbaar verscholen in de bries puzzel ik met poëzie met een overschot aan stukjes in het duister tussen de dagen valt alles uiteen.…

Scheidende waters worden wegen die ons leiden naar het overschot van de oorsprong zo verafgelegen, maar ieders onvermijdelijke lot.…

Hier ligt het overschot van 't hartbekoorlijkst wichtje, Voor 't uur des kwaads ontroofd aan de Ouderlijke min, De onsterflijkheid reeds rijp bij 's levens aanbegin; En ruilde 's Moeders schoot voor 't kille grafgestichtje.…

grenadine liggende te dromen van iets heel erg liefs uit het interbellum moest wel uit haar loopholes komen Prompt zag je ze buiten lopen, grienende verdiendieren die nog moesten afleren te overleven Met de militaire tak van meditatie leerde moeder ons ze allemaal te slopen Ook moesten wij het tuig postuum z'n sokken stoppen 'Een stoffelijk overschot…

Goed zo, laat het blijven duren en geef de goede krachten overschot van gelijk.…

Wij hoorden om het overschot geschaard dat onder de bloemen op daalbanden deinde: mijn tranen hebt G' in Uwe fles vergaard, we zijn wel stof, maar dit is niet het einde alsof een Paradijzenaar mij seinde op een aftandse wijzertelegraaf dat niets uiteindelijk meer schrijnde dank zij de wiekslag van de witte raaf.…

In alles te willen sterven, dicht bij me als vluchtige gedachte, als zucht ontvloot, te willen schrijven, wat klonk wat al geschreven was, gevat in een laatste woord wat in me overschoot, de toon bleef zwerven in een vreemde tongval van de wind en de verwachting in wat je zong en daar alles tussen in.…

vocht gúlpt naar buiten de kiezen verscheuren, vermalen de prooi je hoort het kraken als de kaken sluiten De vermorzelde vlezige pulp voelt zacht de tong tongggleert het, loom ontsteelt de laatste druppels vocht zonder ook maar enige schroom Een simpele slok bezegelt dan het lot levert ter vernietiging aan de maag het schamele vezelig overschot…

'k Weet dat tijd mij inhaalt en ik niet meer hoef te hopen 'k Voel dat Vera hardloopt in een poging mij te slopen Alles devalueert Echt frustrerend die pijn daar wij, geen discussie, weten 't Gaat onherroepelijk verkeerd Vera geeft geen liefde O nee, Vera kan slechts haten Vera is overschot Zij kan het echt geenszins laten Bloed, daar…

eens tegenover al je minnen gewoon om je gemoedsrust te sussen dan bestaat er een gerede kans dat tussen de plussen en minnen weer zoiets ontstaat als balans en kun je weer het vertrouwen in de toekomst herwinnen en slaat de balans toch nog naar het negatieve door dan ken ik van dit trucje het ultieme kneepje zet dan gewoon door het overschot…

de lente doet me denken aan verlies er zijn weer negen maanden dood, begraven wat overschoot is voedsel voor de raven de bron van al wat leeft is vuil en vies de lucht is zwanger van het zaad, ik nies en druppels vinden in de grond een haven een groef ontvangt het vocht vol overgave er rijst iets op, er scheurt een maagdenvlies zoals…

De wereld was er getuigen van en zag het stoffelijk overschot van Navalny in gewijde aarde van moedertje Rusland zinken Waar hij van hield en wilde sterven in het teken van het kruis Het hemelse Koninkrijk beërven We mogen hopen dat hij daar de vrede heeft gevonden die hij niet kon vinden op aarde Gelijk het Woord aan de gelovige openbaarde…

Vet werd hier langzaam weer tot spier, de buik verdween Luchtzak nam weer vorm tot long, een volle borst verscheen De benen volgestroomd met moeheid, een overschot aan bergen... Onze adem ruikt naar 'Gigondas', dat is te horen, bla, bla, bla!…

er daalt een stilte op mij neer vanuit de oorsprong van de perfectie, zijn blindheid leert mij wat ik had kunnen, zijn waarde tikt weg in een wegvloeiend genot van overschot.…

De kus, de vingers en 't genot, blikken die me doen verlangen, de nachtelijke uren in overschot, maakt dit door niks meer te vervangen.…

fantasie en tussen de regels door omarm ik de vrijheden die ik zie regels waar we ons aan houden maar die velen van ons benauwden de vraag blijft altijd bestaan of ze soms niet te ver gaan en in hoeverre wij van regels houden regeltjes van geboorte tot ver voorbij het graf o soms wil ik zo graag en ik ben vast niet de enige van het overschot…

connecties welke men als spionage zag: zie, ik glimlach haalde mijn welgestelde wereld op de nek en bracht men mij voor het gerecht verweer kreeg er geen kans en sleepte men mij, ondanks tegenspel van mijn geboorteland, rechtstreek naar de plaats der executie alreeds chique in rouw gekleed zonder blikken of blozen sliep ik in als stoffelijk overschot…

We zien een stroom nieuw bloed over 't beeldscherm vloeien een blij welkom moet nog stromen, vloeien dit zijn de nieuwe mannen voor het overschot aan vrouwen voor onze zieken, ouderen, nieuwe melodieën, Een nieuwe kracht, met ideën die alles op de kop.. Wil onze starheid varen?…

maar bekwaam schuifelen eenden over het bevroren parelmoer van de vijver in het kleine park, gewoon plat op hun gemak, zonder behoefte aan gesnater of luid klapperen van vleugels, ingedommeld en tevreden op een overschot van de natuur, buiten een gevaar voortgegleden niet in besef van tijd en duur.…

Het heden heeft een overschot in plaats van energietekort kijk maar, het barst van een surplus Aan wat verleden is, geen prul maar savoir vivre, rijk en gul een hervertelling van ons lot Waar Jupiter de oppergod diens Saturnalia ten hemel spreidt met donderend geweld en bliksems schicht uit het gewelf Achter een horizon van tijd…

Aan huishuur betaalde ik fl. 4,50, zodat met mijn gezin om te leven eigenlijk maar weinig overschoot".…

Doorheen de Sinjorenstad Over een voltapijt van sneeuw Beloofde het met de stilgeborene Tevoren aan een bloedige eeuw Bepaald geen sappige dag te worden Toog hij een cafeeke naar binnen Om met de gerimpelde schrielkip in een tas Maar niet instant te hoeven beginnen Zich van zijn overschot te ontdoen Op het kerkhof in zak en as Waarna het…