Gong
Ergens moest je zijn
en overal ben je,raakte
je achter de schermen
van de dood? In alles
te willen sterven, dicht
bij me als vluchtige
gedachte, als zucht
ontvloot, te willen
schrijven, wat klonk wat
al geschreven was, gevat
in een laatste woord wat
in me overschoot, de toon
bleef zwerven in een vreemde
tongval van de wind en de
verwachting in wat je zong
en daar alles tussen in.
In je vertrek weerklonk de
diepe stem van een bronzen
gong, de eindigheid voorbij,
gekozen vrijheid resoneert
in klankenvolle beeltenissen van
jouw afwezigheid, ongenaakbaar,
althans voor mij, lui jij morgen
de vrijheidsklok, zoals je beweert?
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 10 juli 2010
Geplaatst in de categorie: ex-liefde
Weer met genoegen gelezen.
Een bijzonder mooi gedicht, opgemaakt al kijkend door de sluiers van de tijd!