Alle inzendingen over paradoxaal

Paradoxaal oud worden is op reis zijn om jong te blijven…

mars regeert en thialf paradoxaal Gott mit uns rijp op de deken…

Maar de ergste van allemaal, Zijn mij te paradoxaal.…

somber en wat te zwaar maar ook hoe paradoxaal iets van een oprecht verdragen als bij een brok in de keel die je maar niet krijgt weg gedronken wanneer melancholie de kop op steekt kan je er niet om heen en misschien is het maar beter zo…

Natuur is niet meer iets om op te pimpen Het rijksbeleid is schaamteloos verbleekt Al wordt om nieuwe donateurs gesmeekt Natuurorganisaties blijven krimpen Eén stichting groeit, het lijkt paradoxaal Maar het is echt geen broodje-aapverhaal…

de roman uit het gedicht geschreven en de muziek afgetikt wat er nog rest is de stilte die hoe paradoxaal zich zó goed leent voor het lezen van een roman het schrijven van een gedicht of het luisteren naar een mooi stukje muziek…

Paradoxaal? Nee beste vriend...die past ons allemaal.…

O, Lucebert, Couperus, en Hendrik R. Marsman! Waarom konden jullie het wel en Kennik R. Geensnarsvan!…

En ik onthul het gezicht waarin het angstige besef voor leven en dood één geworden zijn ik smeek je ontwapen niet het kind in mij reik het enkel een uitgestoken hand toon mij je woorden met waarde en vul dan híer mijn leegte ik vraag het je daag je uit bal mijn vuisten en vecht schreeuw dan toch slechts één woord dat het…

Het paradoxale. Bron van Angst. Bron van Moed.…

we hebben een foto waarop beide dochters erg jong nog glimlachend een gelukkige jeugd staan te bewijzen de fotograaf ene Klompjan vereeuwigde hen in kleur zoals wij de ouders destijds in zwart/wit werden gezet zo merk je hoe paradoxaal de tijd kleur krijgt en straks weer zal verkleuren…

als ik èèn regel schrijf vul jij mij dan aan dan maken wij een gedicht over jou en mij en de reis langs de pijngrens door een land van berg en dal freewheelen kan alleen (hoe paradoxaal het ook klinkt) wanneer het bergafwaarts gaat doch èènmaal op snelheid is de tandem nauwelijks te stoppen en als we een tandje bijzetten gaan we weer…

en alle positief paradoxaal geplooid in duizend vouwen die we achterlieten ik pas er niet alleen in dat bed een loket zonder klanten in de avondschemering herinneringen dansen op het nog warme gesteente tot vroeg in de ochtend vroeger dan morgen Zal ik het afsluiten?…

Ter lering en wellicht ook ter vermaak Zij is altijd zo zeker van haar zaak En die van Hugo, Christa en van Mae Maar wacht u voor haar joviale lach Bij tegenspraak is zij kort aangemeten Zij heeft het laatste woord, zíj kan het weten En spreekt u aan op deviant gedrag Leest anderen de les graag bovendien Al is haar logica paradoxaal…

zacht spelen lijnen hun spel van begrenzen en openen in een universum dat eeuwigheid kent tijdloos is naast oneindigheid maar wel zo dat alles hetzelfde begin pad heeft en zich stoeit naar het paradoxale einde in een ander continuüm met vreemde superlatieven uit die schepping wij hebben helaas de verbondenheid uit het oog…

Hoe paradoxaal het ook klinkt, om zo te leven vindt hij reuze! Wat anderen ook ervan vinden, Jan-Anne zal zich daarover niet opwinden. ’s Avonds na een drukke werkdag is Jan-Anne vaak moe. Dat Jan-Anne zo kan en wil leven en daarmee gelukkig is, doet er toe! Jan-Anne houdt van veel lezen, daarin kan hij ook veel beleven.…

In de ruimte koud en inktzwart zien ruimtereizigers in spotlight van de zon de blauwe planeet- dat in stilte met de schoonheid van ‘n aards paradijs schijnbaar gewichtloos in oneindigheid zweeft Kwetsbaar flinterdun de schild tegen een gewelddadig ruim de beschermer van aards leven- paradoxaal gloort dan de hoop dat inzicht van leiders…

Uiterst paradoxaal. Ik heb dan ook zwarte, bedorven olijven op zijn graf gestrooid. Met daar bovenop een handgemaakt, papieren, dronken bootje.…