Alle inzendingen over petale schoonheid - Baccara roos - doornen.

Daar is een oude sproke, van een roos Die eenmaal in de duizend jaren bloeit; Maar die in wildernis van dorens groeit En die daar leeft een al te korte poos. Daar is een oude sproke, van een man En van een vrouw die bij de dorens staan; Wanneer hun hand ten plukken uit wil gaan Is die geboeid in angst van toverban.…

aan de blauwe rivier die eender zingt in het Woord en elk uniek blij met de roos die geurt in de verzen…

manvolk in de havenloods geen luwte voor een minnekoos met rozevingerige roos in gloed van morgenstond Eoos...…

waar de zwarte roos haar kleur onthult ingetogen niets verhult omhelst de dag haar nachtelijk duister het bekoorlijk verlangen die eigenheid wacht haar zijdezacht een vlinderkus als groet aan de morgen haar ontluiken…

de schrijver jan wolkers opent de deuren van de Keukenhof doopt een nieuwe tulp onder de naam rembrandt professor tulp draait zich in zijn graf om wat doet de schepper van een Roos van Vlees in de bollentuin…

Een ROOS dat ben je niet, evenmin een ORCHIDEE, een CHRYSANT zou kunnen, die gaan tenslotte eeuwen mee. Een FRESIA zou ook wel passen, een TULP staat niet zolang, ik maak je gewoon mijn BOTERBLOEMPJE, dat ik steeds weer plukken kan.…

Je bent dus voetbalgek tot in je nerven Als Holland ijvert voor de Wereldcup Zet jij je zinnen op een superwup En ros je zo een achterruit aan scherven De TomTom vergeet je weg te grissen Want de weg, die ben je kwijt, dat kan niet missen…

Roos Ik denk dat Kees zou zeggen op jouw verdriet: Hou nou maar een keer op je verdriet is mooi genoeg geweest en bedankt mijn schat maar ik ben dood en jij moet leven. Denk verder gewoon aan mij.…

Jij bent een rode roos de zon op mijn kruin helder water dat stroomt een fruitige wijn bloesem in de lente met zijn heerlijke geur en een vlinder vol kleur Ik zou jou willen zijn...…

Haar presentatie vond ik in de roos Zo ook haar stem en - ik beken het maar - Haar donkere, rebelse korte haar Haar zwangerschapsverlof leek eindeloos Maar nu brengt Annechien in klare taal Weer als vanouds haar 20.00 uur-journaal…

Het is een tikkeltje morbide Dat elke kaaskop die die Ross bezoekt Na korte tijd kan worden afgeboekt, Dat heeft verdacht veel weg van genocide. Victor Hugo, een beetje vrij vertaald: “Geschiedenis wordt altijd weer herhaald.”…

klein madeliefje zo kwetsbaar en onschuldig verkracht in de knop ontluikende roos verlangend om te bloeien gesnoeid tot bloeden helende lotus vanuit de diepste modder groeit de mooiste bloem…

Nu zij die mij Gebaard heeft Dood is, door dementie Naar de overkant getrokken, En ik als zoon en dokter Haar hersens onderzoek En de rapporten van Collegae lees in die Overbekende Latijnse Benamingen - besef ik Dat ook mijn moeder Stof was waarin ik jaren Lang gewoond heb - en zie Mijn eigen definitieve Afwezigheid - want…

Ben gewoonweg te rationeel Om zo maar in een hemel Te kunnen geloven - Mijn verstand zit me Daarbij in de weg - Maar in diepte Geloof ik zeker, Diepte die doordringt Tot in de kern van Mijn bestaan, die Mijn leven leefbaar Maakt, ook in deze Donkere depressie Die me brengt tot In de krochten van De menselijke ziel -…

Bloemen als zachte zijde Voor nu en betere tijden De glimlach die het leven versiert Als de kelk zijn schoonheid viert…

de lijst van het leven bevat een schilderij die lijst is vaak mooier dan het jong omrande doek gelijk een knop haar schoonheid moe is doch om als bloem te bloeien zal zij verlost moeten worden van jeugd en schoonheid dan is de lijst vaak mooier van het doek bevrijd…

Door die guitig rode snoetjes onder die róse hoedjes; die meisjes, langs de dijk.…

fietsen rij aan rij zwart gejaste jongeren omarmden elkaar wind speelde met hun capes het was in Broadstreet The Buttery schreef hij later de rode roos liet ze liggen…

Ik zag haar rose gewaad om kwart voor acht Haar haar was licht, haar huid zo hemels zacht Ze kwam nog dichter bij dan dat ik dacht En zong een lied van liefde, niet van macht Of pijn, ik wist voor jou houdt zij de wacht…

Voorbij Pinksteren, voorbij Moederdag maar wat blijft is de glimlach van een kind, de troost van vriendschap, de geur van de roos; wat blijft is de zang van de vogels vroeg in de morgen, of in de avond; de stilte van de nacht en de verwachting. De verwachting.…

‘k heb geslapen als een roos naast mij was het stil vanmorgen was mijn eega boos zei: weet je wat ik wil? Een nachtje slapen zonder lawaai want wat kun jij zagen zeg denk dat ik me omdraai en nog een uurtje "leg"…

Respect gaat weer als eerste in de kast, Die Roos heeft zich voorbeeldig aangepast.…

ruimte vol leegte verdriet in alle hoeken de stilte nabij leegte met begrip gevoel tussen de oren op weg naar binnen in stilte vreugde de ontdekking van de roos herboren krachten…

Op een dag komt er een ommekeer die het hart opent als een roos. Dan zullen vrede en vrijheid werkelijkheid zijn. Terwijl velen zonder ellende en pijn door het leven kunnen gaan. En onderwijl staat men voor het recht van een menswaardig bestaan.…

Witte bloesems in 't land van Haspengouw vertellen zonder woorden dat het leven goed is; dat ieder die kan kijken weet dat ondanks zoveel lijden en zinloos geweld er een overvloed van schoonheid wordt geboren elke lente weer opnieuw. Schoonheid die belofte is.…

In transparante schoonheid dansend op de wind…

Web in ochtenddauw Schitterende juwelen Geweven schoonheid…

geboren lente geschenken van de natuur ontwaakte schoonheid…

De mooiste ogen Ik zag ze op de dag dat zij in mij Haar schoonheid zag…

ragfijne schoonheid in ochtenddauw gevangen spin in winterweb…