Alle inzendingen over postbode

lieve postbode wij waarderen jouw werk vergeet dit niet een ding doet mij veel verdriet het werk moet misschien vlug maar alle dieren zijn pareltjes van olifant tot helaas wel stekende mug het dringend verzoek aan u allen nergens meer elastiekjes laten vallen onder andere sierlijke ooievaars beeldige uilen een…

één issue per tissue mijn meester verstopt zich postbode doe je ronde: is mijn liefde bij u wel veilig hij kwam me weer verrassen die hofleverancier laarzen aan in bed, dát werk, mijn koninginnetje slaap je wel goed, fluisterde hij (hij die niet van cliché's hield!)…

Ze zeggen dat het niets betekent Omdat we nu eenmaal spiegels zijn die vriendelijk teruggroeten Maar toch, de bakker kent mijn naam en de postbode is blij dat ik thuis ben voor de pakjes van de buren Gelukkig Nieuwjaar Vooruitblikkend houden we moed met goed nieuws, al zeggen ze dat het niets betekent dat er de rest van het jaar…

ik kreeg zaterdag een cadeautje een aanleiding was er niet ik wist wel dat ik het zou krijgen 't lag in het verschiet het pakketje was onverpakt zonder strikken of papier het kwam zomaar, geen postbode of bekende meldde zich hier ik kan het niet ruilen evenmin wordt er garantie op gegeven het is een geschenk waar je wat aan hebt voor je…

Ik had een postbode om te haten. Over bergen ging ik op eigen benen. Geen netwerk, echt ijs onder de voet. Mevrouw van der Geest sterft aan de achterkant van de wereld, alleen. ---------------------------------------- uit: 'De tussentijd', 2004.…

kluift Ik pluk een “vergeet me niet” Mijn blote tenen in het gras De wolken drijven weg Een boterham in mijn tas Een veertje in de heg De takken wiegen langzaam Een zwaan zwemt zonder bandjes Een oma achter ‘t raam Zij zit daar zonder tandjes In de verte spelen jongens luid Een poes rolt op haar rug Ineens tikt regen tegen de ruit De postbode…

Eindelijk, daar komt de postbode Zou hij voor mijn deur blijven staan?…

Geluksvlekken liggen zeldzaam bloot in het heden en vluchtig snel zoals een postbode die je nooit ziet maar waarvan je weet dat die geweest is vanwege de brief in de bus alleen die foto de vage groene vlek op de knie op de jeans, van ’t klooien in ‘t gras het weet je nog toen waren wij in onze nopjes het geluk is nooit van het heden schamper…

Woorden zit ik Hier te vangen In het daveren Van je klokken Die de wereld In klanken vertellen Wat met geen woord Te zeggen is…

een kleed van wolken de vensters van mijn lichaam zijn blind en bij het haardvuur van mijn dromen zie ik de dagen als vlammen boompje verwisselen en weggaan in een oude stam van het huis hoe laat zou het al zijn de rivieren staan te heupwiegen als een raam tegen het landschap mijn lichaam mijn teder lichaam zachtjes heengaand of een lege postbode…

kleed van wolken de vensters van mijn lichaam zijn blind en bij het haardvuur van mijn dromen zie ik de dagen als vlammen boompje verwisselen en weggaan in een oude stam van het huis hoe laat zou het al zijn de rivieren staan te heupwiegen als een raam tegen het landschap mijn lichaam mijn teder lichaam zachtjes heengaand of een lege postbode…

Een eend vliegt uit de bocht de koekoek springt uit de klok het station staat op de tocht en de brievenbus zit op slot De postbode is een verklikker de ijsman speelt met vuur 't is lente en de rozen klappen open en huppelen vrolijk in de natuur De zonaanbidders bakken het bruin de regenman rent naakt in de tuin de dekselse dames zwaaien…

het geraffineerde smeedwerk sluit blindelings aan bij de passanten die jarenlang achtereen in bonte stoet langs het houtwerk binnen traden de loodgieter, de postbode, de dokter de buurvrouw, de buurman, sloefke, de kat van Angèle, de vriendin, de binnengeworpen reclame toen ik een keerke in den hof moest zijn, zij en zij een klein muiske…

nog vakantie noemen wasmachines grommen door de dunne muren van ons eerste huis en ik twijfel of we nog weg kunnen nu de buren ons hebben gehoord iemand werpt relatieadvies over de schutting het laagje latex is relatief onze geur plakt later niet dit zijn mijn eerste buurkinderen ze heten Sky en River en schreeuwen kanker-DHL naar de postbode…

De postbode zeult en in supermarkten lengen de rijen. Dit zijn, nu mensen elkaar gunnen gouden dagen voor Warchild en Darfur. In Amerika is een kat gekloond voor 50.000 dollar.... moet kunnen. Men lijkt wat op te veren, er is tijd ineens voor elkaar en kerk en aan het front richt men de lopen naar de grond.…

De dagen beginnen gelukkig weer te lengen m'n postbode blijft nog trouw post brengen Geen kaartje van vrienden, die heb ik niet niets van familie, alleen.. tot m'n verdriet Met fermheid doorgeduwd gaat 't ploffend vallen alweer zo'n aanmaning, beland op hoop van allen In 't begin zo af en toe, nog welkomend gerinkel of 'n bezorger voor…

precies op het moment dat hij besloot de beide brieven te gaan posten, werd er gebeld en overhandigde een postbode twee brieven die geheel gelijk waren aan de brieven die hij wilde posten, hij vroeg zich af wie de afzender was en hij zag in de spiegel acht brieven liggen allen door hemzelf verzonden terwijl hij er toch maar vier dacht te bezitten…

Toen de postbode een pakje verloor en wij schoffies ons vergaapten aan de naakte inhoud met het schaamrood voor ons. Toen mijn lievelingshaan gedood en geslacht werd, eetklaar in de bijkeuken hing en ik huilend troost vond op mijn moeders schoot.…