Alle inzendingen over prunus

Bekijk de prunus: zoiets teers ontgaat de meeste mobilisten. Je kunt al zonder jasje buiten lopen. Myriaden zaadcellen aan het gisten, ontvouwen geleidelijk hun eigenschappen: Pasen gepatenteerd.…

als de wind in prunus bloesemt omarm je me roze laat onze stappen blozen op het pad naar eerste rozen door het prille groen zijn we gegaan het geel heeft afgedaan in laatste bloeien en bolt langzaam naar de zomergroei mag ik de roos nu voor je openen op het nog roze pad van samengaan want de wind heeft ook de prunus snel haar…

stevig in de lente praalt de prunus prachtig zachtrose zuiver zijdeachtig suikerspin snoepzoet dwarrelen dunne blaadjes vallen vaag een vederlicht gehaakte sprei met gaatjes .…

als mijn prunus bloeit verrijst werk van van gogh in geuren en kleuren. ieder jaar opnieuw komt vincent van gogh nabij in appelbloesem…

niet alle tederheid die je zocht heb je gevonden het park ligt in de uithoek van de winter op de helling gras schuiven bont krokussen naar boven de prunus aarzelt om te bloeien groen wordt in twee koppels jonge duiven tasten naar de min…

te snel legt prunus roze tapijt op straatse kinderkopjes een schrale zon beschijnt ontluikende seringen de koude wind verhindert nog het geuren toch pluist het zwart in warme vogelnesten daar fluit de lente weer zijn prilste lied…

Vol verwachting klopte lente sluimerende camelia, prunus, ook magnolia tot volle bloei. Plots blies opgestoken stormwind hun kroon tot rozerode fragmenten verspreid over grastapijt en vijveroppervlak. Veeg ik, gevangen in heimwee dit pseudo sneeuwdek weg. Ook mei wordt snel verleden.…

buiten zie ik de prunus gevallen, verkreukt en gebleekt door een zon die de lente vergeet en schuilt achter wolken het naderend groen vraagt om de zomer een warme wind maakt me in donkergroen ruisen steeds lomer daar aan de voet van die boom wil ik rusten samen met jou terwijl onze handen elkaar verontrusten maar ik ben een dromer…

er is dit jaar iets minder rood in het roze van mijn prunuslaan het wit zit meer naar boven raakt aan het blauw dicht tegen hemel aan in zuiverheid weer mooi geloken door kou blijft deze pracht lang staan de zonovergoten harten heb ik gemist toch straalt het laantje een feeëriek gezicht…

weer loop ik onder roze en wit geschikte bloesem van de prunuslaan in langzaam openen bloeit zij in volle pracht zonder al tapijt te hebben voortgebracht de kentering komt met warmte en wind als ik de bodem weer bezaaid met roze vind de eerste voetstap die herinneringen plakt van samen door de jaren groeien met lentebloei…

De geuren van mijn Zoete elf lieveling Van Carpe diem En Dolce far niente Anaqua Màrmel en Dimethicóne Cetearýl alcohol Ethylkitýl Glycerýl Stearáte Prúnus Amýgdalus oil Ze zitten er allemaal Stuk voor stuk in De geuren van mijn Zoete elf lieveling Ook Butylphenýl en Methýlpropional En Citronellól Emilýn Irmahexýl Ascorbýl…

De Kerria barst van de gele knoppen, de Prunus bloost zacht roze in haar kleed. De vlinders kruipen eerdaags uit hun poppen, geleden is weer alle winterleed. En ik pak zo mijn rijwiel uit de schuur en ga een stukje om in Gods natuur.…

niet de zachtroze volheid zich dartel verspreidend in de aanwakkerende wind de prunus pruilt verblekend tijdens het seizoengebonden verlies van de bloesemdracht het enkele bloemblaadje dat zonder aanwijsbare oorzaak later (of eerder) het luchtruim kiest stuurloos niet weet waar te gaan besluiteloos avonturiert in de versomberende avondlucht…

't was doodstil op het kerkhof dat barstte van leven in forsythia,prunus en magnolia. in een grote kring stonden kleutertjes rondom de kleine witte kist bij het pas gedolven graf voor hun speelgenootje. terwijl dat kistje langzaam zonk zong cécile dion :vole, vole,vole!…

vandaag ben ik zo in mijn schik want speenkruid stilt dit ogenblik reeds in de vroege morgenstond spriet groen al uit de zwarte grond en op mijn wang verschijnt een blos de ribes gooit de trossen los zo zacht als poesjes die ik streel zijn katjes zilverzacht fluweel een merel kwettert liefdevol de prunus barst z’n kopjes bol ik zucht…

Jij bracht mij het was voor het eerst naar het huis waar jij ter wereld kwam De prunus zwaar van roze bloesem het erf met zorg geharkt en met de roodstenen vloeren zo glanzend geboend leek het huis mij te willen bevallen In de keuken prikkelende geuren van köttelpearkes in de pruttelpan van houtvuur en een volle koffiekan jouw…