Alle inzendingen over publicatie in DvhN e

Alsof ik oud ben, begraaf ik vrienden uit het ziekenhuis Wie er nog over is, vergelijkt het ritueel met beelden van bovenaf (en jezelf als toeschouwer) van het afscheid waar je zelf niet bij bent na de anticlimax die eraan voorafgaat J e w i l t h e t n i e t w e t e n Nee, niemand wil het weten (niet van zichzelf, niet van een ander…

E en ..... D ag ook . E ens mee, maar N u niet –echt niet!…

dan lijkt het leven op het verzamelen van littekens voel je de huid niet meer eronder een leeg boek vol onzichtbare inkt alleen leesbaar voor die ene lezer het gemis dat er is zal altijd blijven voor een deel dat andere deel moet je helemaal opnieuw schrijven de gaten invullen de letters spellen: o v e r l e v e n…

(een acrostichon) g een tekst, geen woord ... e n ook geen .... z in klinkt ...... e r; ..... l eeg .... l ijkt het, ... i s het niet: g een mens, wel zin…

Er is een soullegende overleden, De onvergetelijke Ben E. King. ‘Stand by me’ is een jeugdherinnering, Die hij - met nog veel meer hits - wist te smeden. Ook hem gedenken we zoals dat hoort, Ook Ben E. King leeft in zijn liedjes voort.…

Verlokkingen zijn Er zat om vooral Oppervlakkig door Dit leven te gaan Maar ik ging De diepte in Zonder mijzelf Te verliezen in Donkerte en somber Zijn - doorleefd En door schade en Schande wijs geworden Kwam ik eruit Te voorschijn - Viel niet ten Slachtoffer aan De pijn van verdriet En verlies, dat hatelijke Gemis…

Jouw vingers lieten Me B L O E M-B L A A D J E S Zien…

Die Belgische belazerde de kluit, Ze fietste op een e-bike voor bejaarden, Zo‘n fiets voor senioren en bedaarden, Ja, Femke was haar leeftijd ver vooruit. Waar Femke zich geweldig op verheugt: Het kampioenschap e-bike voor de jeugd.…

't Is niet altijd even fijn L even moet je leren E n mocht het toch te zwaar zijn V oel dan vriendschap om je heen E n praat met mensen N iet verwerken héél alleen I s het ff allemaal te veel S ta dan open voor advies H ulp en/of goede raad E en luisterend oor T ot aan een vriendschaps-daad W eet heel zeker in deze tijd A l gaat…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Bij e-mail lijkt er heel veel fout te gaan Hoe wij dat toch in het verleden deden? Ook zomaar ‘dus’ noteren zonder reden? Of puntjes waar geen puntjes moeten staan? Zo komt er dus een e-mail protocol Niet zondags, geen gescheld en ook geen lol…

Wat U NIET WEET, kan U verpletteren en vernietigen Aan WAT U WEET kunt U iets doen O N W E T E N D H E I D maakt U niet gelukkig Het is het gevaarlijkste dat er bestaat Want de moeilijkheid met de meeste mensen is niet, dat ze zo weinig weten maar dat ze zoveel weten wat NIET WAAR IS.…

een treurig beeld het wereldleed kolomsgewijs de zondige historiën in drama's groen gevat Misdragingen van scheve schaatsenrijders in de koepel van de gordel van de ZKH- en Herengracht De stedemaagdenavel van de wereld heerseres der gouden handel in de groene gordel van smaragd Anno Coronae (vrijgegeven ter publicatie…

en dat verbindt ons, zelfs indien we gescheiden zijn door een grote afstand Wij blijven in dezelfde band van " L I E F D E "…

(Vertaling staat eronder) Kulupu kulupu Lon li pona pona E suno li pona E len kin li pona En mi sijelo kin sina sijelo kin telo e kasi en e kili li pona Moku mute li pona Lape mute li pona Olin li pona pona mi olin e mi mije tan o ona li pona Ona li pona mute Unpa musi li pona Unpa mute li pona Pali pona mama mama…

Toen ik dan jou En mezelf was Kwijtgeraakt En in de stilte Van het klooster Dat mij deze Retraite bood In mijn sobere cel Mijzelf langzamerhand Begon terug te vinden, Was het dat Ik als vanzelf De woorden vond die Mijn pen op het Schrijfblok lichtjes Vastlegde, en dat ik Mijn verdriet een stem gaf Die zacht vibrerend…

rest ons versplinterde hersenspinsels : het glashelder denken aan d n e e i g l n tijdens de Kristalnacht en postmodern opnieuw aanmekaargelijmd…

Ouden van dagen Die maar wat graag In het winkelcentrum Hangen met hun rollators En hun snedige commentaar Op voorbij lopende knappe Dames die op jacht zijn Naar hun dagelijkse inkopen - Buiten het overdekte Winkelgebied hangen De jongeren met hun Brommers en hun blikje bier Niemand die echt blij met hen is - Slechts één…

d d b b e e 1 1 1 1 2 2 e e c c fis 1 1 1 1 4 fis fis d d g g 1 1 1 1 2 1 b c b a g b a g 1 1 1 1 1 1 1 2…

Intussen, beide heb ik lief, Juist e v e n trouw en innig, En toch vind ik mij–zelve niet Onreedlijk noch krankzinnig.…

O zeg .... niet wat uw mond belijdt; O zeg .... niet van wat naam of kerk, Maar t o o n van welke g e e s t gij zijt!…

Ljocht tusken beammen fan eartiids ferduste poëzy har yn it hear en fear yn e limoer fan ljocht bruts se iepen trochskinend yn e linen fan natûr fuotstapjend op e wyte wei sa sêft yn sjeandereach wher yn fûgels fleane ûnmerkber hast stil yn it tsjinljocht fan e joun vertaling Licht tussen bomen van vroeger verdrong poëzie…

groeiende vete E en titanenstrijd tussen achilleshiel en elexir waarbij I n het diepste van mijn innerlijkheid D e sterkste steeds duidelijker wordt…

N u bid ik Heer, wil hem met stomheid slaan E n zo weerhouden, onzin uit te kramen. E euwig zal ik U dankbaar zijn Heer, amen.…

de b r o e d e r. 'k Weet niet, wat wij hier toch doen? Foei, het strijdt met ons fatsoen, In een Gasthuis rond te dwalen. Nauwlijks kan ik adem halen! Hemel! welk een nare lucht! Wat voor genoegen, Geeft u dat zwoegen Dat gekerm, geklaag, gezucht? de z u s t e r.…

. ---------------------------------------------------- Publicatie van de Stichting Monomaan te Zwartsuis uit: 'Vanaf de dag dat ik mensen zag', 2007.…

Sinds ik e-bike rij lijkt het of mijn oude fiets op de handrem staat…

Zij heeft gebeden met stuwende kracht boven haar werd ijzig gezwegen een rauwe kreet verdrinkt in de nacht. Haar tranen als passiebloemen purper en zwart die alle licht op aarde verdoemen als elke hoop op leven ontkracht. Onkruid dat te snel gaat kiemen hoe vaak en hoe vlug men ’t ook wiedt. steeds gaat het zich veelvuldig vernieuwen…

Zij heeft gebeden met stuwende kracht boven haar werd ijzig gezwegen een rauwe kreet verdrinkt in de nacht. Haar tranen als passiebloemen purper en zwart die alle licht op aarde verdoemen als elke hoop op leven ontkracht. Onkruid dat te snel gaat kiemen hoe vaak en hoe vlug men ’t ook wiedt. steeds gaat het zich veelvuldig vernieuwen…

Getint- e spelers waren witte raven. ’t Smaakt- e wel naar meer: met Erwin volgden vier gekleurde schapen over d’ Sparendam talenten helemaal uit Surinam- e samen klaver vijf hier pionier- en in ons groen groen groene knollenlandje en Erwin speelde als een rode kat wel honderdvijftig keren uit en thuis en daarvoor kreeg hij toen een geel…