Netgedichten

netgedicht (nr. 15.629):

Ljocht/Licht

Ljocht

tusken beammen fan eartiids
ferduste poëzy har
yn it hear en fear
yn e limoer fan ljocht

bruts se iepen
trochskinend yn e
linen fan natûr
fuotstapjend op e wyte wei

sa sêft yn sjeandereach
wher yn fûgels fleane
ûnmerkber hast stil
yn it tsjinljocht fan e joun

vertaling

Licht

tussen bomen van vroeger
verdrong poëzie zich
in het ongerepte
in de baarmoeder van licht

brak zij open
doorschijnend in de
lijnen van natuur
voetstappend op de witte weg

zo zacht in zienderogen
waarin vogels vliegen
onmerkbaar haast stil
in het tegenlicht van de avond