Alle inzendingen over raakt

Muziek is de gevoelige snaar die je hart altijd raakt…

Het is een afstand maar de warmte is voelbaar door de straal die raakt.…

Ik stond te praten en lette niet op de bal – tot hij mij raakte.…

Nu ik hoor en mijn hoofd raakt leeg. Minder vol dan dat het was. Mijn stilte raakt me en maant me tot zwijgen.…

rimpel in vijver vibreert en raakt voorzichtig mijn verwondering…

raakt hij de juiste snaar zingt zij het hoogste lied…

het is de winter die me raakt, een koude speer die ik liefst wegwerp…

ook al draait men hier ronde na ronde, hij raakt nooit opgewonden…

Pianostemmer, raakt steeds gevoelige snaar: de eindrekening!…

De trieste muziek raakt het onderbewustzijn  heel voorzichtig aan…

Ik zing Regelmatig Met jou Online via Een app Je raakt me Met je stem Met je ogen Met je Verschijning Jij woont Aan de andere Kant van De wereld Jij Met wie Ik zing Je raakt me Ik vind Je zo mooi En bijzonder Jij Mooi mens Aan de andere kant Van de wereld Ik lijk Wel verliefd…

als je naar de files kijkt raakt de auto zijn mobiliteit automatisch kwijt…

Wervelende film Met melancholie als kern Schoonheid raakt je ziel…

want wie raakt er niet aan zachtheid verknocht…

gevallen engel biedt jouw bescherming me meer nu de aarde raakt?…

Goudgelokte held Raakt na drie buitelingen Hemels de aarde.…

Pianospel met hartstocht raakt zacht de zielsverwant Vluchtig verbond…

Kan hozend plenzen Kan gieten zonder grenzen Het meer raakt nooit vol…

's Avonds rekt het licht zich langzaam uit, even nog – raakt het alles aan.…

maanlicht raakt water overmatig verlangen lost op in stilte…

De kleinste woorden omspannen heel de aarde ja of nee, het raakt.…

er zit een beer vast in mijn keel die knijpt de boel dicht hij bromt en hij snauwt er zit een jongedame op mijn netvlies donker uit suriname zij zegt ik dicht ook ik zit op mijn zitvlees zienderogen meer van de kook mijn ogen spuwen vuur ik krimp van het zuur…

je raakte me je roerde me uitzinnig dat ik eindelijk bemind zou worden ontving ik je liefdevol en mijn kringen weken hoekig en koud viel je dwars door me heen en mijn kringen raakten uiteen moge de zon ze verwarmen een bries ze verkoelen maar hoeden voor die steen die meedogenloos tegen de bodem slaat en nooit meer gaat…

ik droeg alles behalve je kleding voorbijgaand aan het kind zijn jouw leed angst en boosheid op schoudertjes teer een volwassen geest in kinderlijf zo klein om echt te bevatten maar schijnbaar groot genoeg om jou te dragen…

Het steekspel tussen man en vrouw slaat om en raakt in een week schepsel…

Te weten dat je veilig bent, dat ze je als geen ander kent, dat ze over je waakt en je als geen ander raakt.…

De vogel in mij is allang weggevlogen in alle vrijheid raakte ze haar ballast kwijt.…

een stok raakt de grond tikkende tijdbom van hout nachtschade woekert…

om in te schuilen zei je zacht als vertrekkende zomers zich niets aantrekken van naderende depressies als ze je in de kou laten staan en nachten niet meer hoopvol gluren naar de dageraad voor al die kille uren dat je de seconden telt zonder dat de slaap je raakt jij raakte me met dekens vol liefde maar waar schuil ik nu het…

Fel rood raakt aan glanzend zwart. Het spreken van je lippen Raakt aan het zwijgen van je ogen. De lippen die vloeien Steunen de ogen die verdrogen. Neem je je blinddoek weg, Hoor dan je mond die zegt: `bleef ik zojuist wegens lippendienst aan de ogen in gebreke ... nu mag ik weer voor mijzelve spreken.’…