Alle inzendingen over reddingsboei

Er liggen zes boten aan een steiger in de haven van mijn jeugd ieder met een eigen zeil een buitenboordmotor en roeispanen een kiel, een roer, en een reddingsboei soms spring ik in het prille water van het meer, met minder herinneringen bevaar ik oceanen in mijn fantasie waar mijn moeder plots een eiland wordt en mijn vader een gebergte…

in zijn lijf een tinteling Zijn lokken, waar de geur in hing Van hun parfum, betovering Die hem beroofde van zijn zin Een nevelwaas ontnam hem kracht Om overgave in te tomen Bedwelmd geraakt door hun demonen En bezeten door hun macht Ook bij Charybdis was Pallas Zijn lichtend pad, beschermgodin Van eilandnimf tot zeemeermin Zijn reddingsboei…

Ze kwam ooit in mijn leven als echte reddingsboei kon bij haar schuilen, kon bij haar huilen ze stond aan het hoofd van een prachtig gezin.…

vlugger dat is waarom ik gedachten mijd hij hing toch op een zichtbare plek toen was er nog tijd voor een vaste stek alles verplaatst zich in mijn leven eigenlijk moet ik er de brui aan geven maar ho, ga eens even terug in de tijd denk aan de wereld die constant lijdt hier een aardbeving, daar een oorlogsramp tijd, dat ik mij aan een reddingsboei…

afstandelijker dan enig iets wat ooit van mij was je lichaam zo doorzichtig alsof mijn hand zo door je heen kan als ik probeer tegen te houden dat je verdwijnt je bent onder ons maar hebt het contact verbroken aan je handen kan ik zien hoe verbeten je je soms nog vast- houdt je vingernagels verdwijnen het is alsof ik langs een oever ren en reddingsboeien…

Een maartse wind in een klein dorp Waarin groen wit verjoeg, waarin een Koele luchtstroom kopzorgen verdreef Een prille wind in een negorij Die een reddingsboei toewierp; een krans Van sneeuwklokjes, krokussen en Vroege narcissen Waardoor je weet er is nog hoop, toch Nog hoop, toch nog wel redding Het fluisterende riet van een liefelijk…

De bultrug kan niet terug wat de hulpverleners ook doen hun methoden zijn te stug en een mega-reddingsboei kost teveel poen Het is allemaal nutteloos geknoei terwijl het arme dier tranend zijn ogen sluit en nog wat krachtig met zijn staart slaat of nog wat water omhoog spuit en zijn noodlot haat Misschien dat het tij nog gaat keren roepen…

Oneindige blijvende reddingsboei tevens steun ook toeverlaat Ik word constant uitgelachen om Mijn Manitoe die me nimmmer haat. Vader.... we blijven slechts mensen en de mens maakt fouten. Kus en dik bedankje van een kind blijvend iemand ongezouten.…

Coronamoeheid en het alleen sterven Wie kan een reddingsboei werpen Het eenzaam sterven De wreedheid in een schilderij te verven Welke mens kan daar bij helpen. De wit-zwartbeelden te bewerken. De eenzaamheid uit te stellen. Kinderliedjes op te wekken. LAAT ME NU TOCH NIET ALLEEN (D. Lacksman / J.…