Alle inzendingen over rimpels in de ziel

Geen rimpel in het water Ik staarde naar de zon In dit heden werd het later Ik wist waar het begon De ogen van deze stad Filterde mij met een doel Je toekomst is een pad Dat je leidt uit dit gevoel…

weg gezeefd het strakke stoere strand print onzekerheden in de ziel het verre water tekent twijfel in mijn weggedreven droom wie ben ik en waar ik was zo even daar…

We worden dan wel oud, maar steeds vitaler Alleen je huid wordt rimpelig en valer...…

Je ogen zijn jong Verscholen in duizend rimpels Je handen zijn open Gehouden uit gewoonte Ogen als parels Handen vertrouwd en sterk Je lichaam klein Je geest zo groot Je ziel onsterfbaar Gebleven in breekbaarheid…

Kreeg de waarheid Van jou binnen Waar ik op beter Had gehoopt - Een paar maanden Heb ik nog, hooguit Een half jaar - Ben verbijsterd, Hersens kunnen het Niet meer aan, Ik kijk door het raam Naar buiten nu, Gewoon mijn eigen Raam, het raam In mijn huis, Mijn eigen huis, Kijk naar de appelboom Die al generaties lang…

Getuige was ik van onnoembaar Oorlogsgeweld overal ter wereld Meters oorlogsdoden en vermoorde Baby´s wilden mijn ogen verblinden En toch bleef ik kijken, Het is mijn werk, De waarheid hoe erg ook Moet ik onder ogen zien - 's Avonds, op mijn kamer, Schrijf ik op wat ik gezien heb, En merk ik dat het schrijven Mij lucht geeft,…

Machteloos voel ik Me, broertje, dat ik Jou niet redden kon Terwijl het mijn vak Is om mensen te redden Die niet meer willen leven - Dokter was je, net als ik, Gelijkgestemden door die Nauwe band die broertjes Levenslang met elkaar hebben - En toch ben je Tussen mijn vingers Door geglipt - koos Je er voor niet meer Verder…

Hij zoekt naar zijn ziel en vindt daar dan ook zichzelf vol met energie.…

Als je weet Dat dat bloemetje Naast de voordeur Geweldig mooi is Qua vorm, qua kleur En qua structuur, En het je nu Niets meer zegt, Dan zit je in Je donkerste uur Waarin het niet zijn Lonkt, en het zijn Heeft afgedaan…

Krater in mijn Ziel geslagen, Mokerslag die Alles in mij, En ook deze dag Vernielt, verwoest, Tot op de laatste Vierkante centimeter - Het liefste dat ik Had is me vandaag Ontnomen, en vandaag Duurt weken, maanden En wie weet, wellicht Decennia, misschien Wel levenslang Voordat ze zich Volledig heeft uitgerold Tot dan…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Kinderen trekken mij aan ik wil geraakt worden hun energie voelen botsen op mij en ik wil terugkaatsen mijn ziel tegen hen aan duwen als een streling De bejaarden op de soos raken mij hun aanwezigheid en hun lach verwarmen mij, de verstandhouding de knipoog van een raak woord de wijsheid van hun rimpels Ik heb vriendinnen ik maak…

Kat je af Terwijl ik Zielsveel van Je hou - laat Je mijn nagels Voelen terwijl ik Je eigenlijk alleen Maar strelen wil Bang om je Te verliezen, Zoals ik ook Mijzelf verloren heb…

Voor Matthijs Het pasgeboren kind Dat al heel snel De ogen herkent Die hem vertrouwend En met liefde zoeken, Elke dag opnieuw, Dat in die zoekende Ogen hen herkent Die hem als geschenk Door de liefde kregen - Dat zich hecht Aan die liefdevolle Blik die hoort bij Mensen die deel Van hem zijn, Hechting aan hen Die…

Mijn thuis als het nog bestaat in de rimpels en grijze haren waar ik uitrust Mijn lijf stram van de jaren, alles zo lang geleden, ook jij mijn lieve onbekende Mijn ziel vol tranen, herinneringen aan jouw zoete lippen om nooit te vergeten Mijn lied mijn adem, die nog zingt waar ik ophoud terug te komen…

Kijk naar de heelheid Van mijn leven, Naar de heelheid Van mijn bestaan, Waarvan de loper Oneindig ver wordt Uitgerold - Waarbij de tijd Verdwijnt, mijn tijd Verdwijnt, en naadloos Overgaat in de eeuwigheid…

Grauwsluier over De geblakerde resten Van dit zielloze Bestaan - houtskool En gruis ligt in Dunne restjes te Wachten, terwijl het Mijn leven toedekt, Wachtend op het klapraam Dat open gezet wordt, Schone levenslucht Die naar binnen stroomt, Om nieuw, vers leven Binnen te laten…

Waar zijn ze gebleven, die buren van toen, waar is de ziel in de mens gebleven? Waar?…

Ik heb een paar rimpels geen wratjes en vlekken heb het soms koud maar hoef mijn lijf nog niet bedekken, geen grijze haren wel 'n blond bosje hooi ben ook niet oud <> van binnen heel mooi goed bij de tijd toch levert m'n hoofd vaak een grote strijd, maar word ik ouder ik blijf wie ik ben dat heb ik mezelf beloofd!…

Stram en stijf je voelt dat je ouder wordt in je lijf daar is niets op tegen maar je kunt je minder snel bewegen ach, en daar zie ik weer een rimpel erbij gladstijken wordt nu een heel karwei.…

dansend en buigend in de zaal benee onder maskers en kronkeltongen ontevree O wee o wee de lucht is buiten blauw en binnen zonder rookverstoorder grauw met grijze ogen gelijkend op de rook vogels met veren gloeiend rood als een pook Zweefden gezamenlijk voort verdoofd rondom slepende muziek en donkere rozen achter maskers met diepe rimpels…

Had er nog nooit Van gehoord, hooguit Als een huis een Andere eigenaar Krijgt en aan hem Wordt overgedragen - Maar dat jij de Mens bent op wie Ik mijn diepste Roerselen projecteer, Dat jij mijn Overdracht bent Die mij het leven Redt, dat zie ik Nu pas, nu jij Mijn leven gered hebt En aan het begin Van mijn nieuwe leven…

Dicht men sociaal letsel in een politiekbetoog dichterlijk toe Getuigt dit het dichten van een ongelijk in exces Draaiend gelijk de stroming van het moment vereist betogen zij hun wazig gelijk Politici de dichters in metafoor bij uitstek…

Liefde: vergeten dat je elkaar kent, opnieuw -- elkaar ontdekken.…

Klein, klein mensenkind Op wie zo lang in liefde Werd gewacht, maar dat Aan het leven in de Buitenwereld niet bent Toegekomen, alleen de Reservebank hebt warm Gehouden in het warme Donker van de moederbuik, En toen je werd geboren Je mensenleven had Verloren aan een wereld Verloren in schuld - Onbegrip en tranen, Oneindig…

Jarenlang verafschuwd Als onmenselijk Paardenmiddel in De psychiatrie, heb Ik hem in mijn Behandelprogramma Weer opgenomen - Als alle medicatie die ik Maar heb niet blijkt Aan te slaan besluit ik Samen met jou je hersens Te resetten, vertel je Dat geshockt worden Heftig is - Na vier behandelingen Vind je jezelf Langzaam…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

’t Is stil en leeg overal buiten men hoort de vogels nu luid fluiten de lente bloeit in Nederland waar corona snoeit met harde hand ondertussen huilt heel de wereld alles aan elkaar waar zoveel zieke mensen sterven het virus kijkt nergens naar slaat zijn slag ook hier vlak bij mij zijn het er zo veel ik loop mijn dagelijks loopje bid ondertussen…