Netgedichten

netgedicht (nr. 65.243):

rimpels

rimpels

de lijnen van het leven
rimpelen het rulle zand
korrels krassen in het nu
vervormen wijze woorden

de beelden in mijn geest
verstuiven voor het oog
vluchtige veranderingen
vervagen verse sporen

wie ben ik en waar
ik was zo even daar

in de rust ontstane rand
groeit gekartelde oneindigheid
wind vereffent het reliëf
door golven weg gezeefd

het strakke stoere strand
print onzekerheden in de ziel
het verre water tekent twijfel
in mijn weggedreven droom

wie ben ik en waar
ik was zo even daar

... foto judith barth ...

Schrijver: willem jacobs
Inzender: melis van den hoek, 2 maart 2018

melisvdhoek

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: natuur

strand

levenslijn

droom

4.0 met 2 stemmen

168

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: willem jacobs
Datum:: 11 april 2018; vluchtig is ons leven, glipt als zand tussen de vingers door en spoelt daarna weg.Panta Rei.

Naam:: Ralameimaar
Datum:: 11 april 2018; Heel goed die vergelijking met het zand vanwege die constante verandering .Ook zo ongrijpbaar is ons eigen ik. is

Naam:: willem jacobs
Datum:: 5 maart 2018; De tijd schrijdt voort, ik heb er geen grip op; ik ben zand, word meegevoerd door wind en water, soms juist tegen je eigen beslissingen in.Zo voelt het in ieder geval, Kees. Ik weet in de diepste gedachten niet waar ik blijf. Dank voor je reactie.

Naam:: K. Bladzij
Datum:: 5 maart 2018; Aardige beschrijvingen van het strandzand-gedrag
maar wat dat met je doet, blijkt erg mager.

Geef je reactie op deze inzending: