28840 resultaten.
Het laatste lichtje
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.634 Onze laatste dans
Gaat verder in mijn ziel
Zoveel passen
Mijn benen doen zeer
Onze laatste kus
Vloeit voort in mijn aderen
Zoveel huiveringen
Ik vat nog kou
Onze laatste woorden
Echoën na in mijn hoofd
Zoveel rimpelingen
Zal ik verdrinken?
Zoveel gevoelens
Ik ben verdwaald
Het laatste lichtje dooft…
Schoonheid is
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 182 waar de ziel in jou lacht
schitterende oogjes activeert
daar is het geluk van eerste orde
echt wel aangemeerd
Zolang het gelaat
nog helemaal geen rimpels trekt
Is de diepzee onbevaren
de zee van tijd ligt voor je, uitgestrekt
Ervaren, niet alleen voor anker
flaneren langs de kust
maar op reis voor jouw avonturen
maken je zelf bewust…
In Cargo
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 124 levend
tussen momenten door
van wanhoop en
hittestress
vastberaden doorklief ik
de tijd
moedig ontlopend de onwetenden
die mijn ware gezicht niet
kennen
rimpelen gedachten zonder bodem
mijn innerlijk gemoed
zweetdruppels zwaren mijn schouders angst
camoufleer ik mijn
ziel
in nevels van steenlawines
manouvrerend tussen
tranen en…
Dat het gevoel niet meer aanspreekt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 163 Het gevoel hebben
Niet meer te kunnen
Voelen, gevoelloze
Donkerte die gewoon
Te diep is, en te lang
Duurt, onomkeerbare
Somberheid die zonder
Pillen levenslang lijkt
Te duren, kleinkinderen
Die langskomen om hun
Verjaardag bij oma te
Vieren - en vreugde
Die het gevoel niet meer
Aanspreekt - hulp die
Professioneel gegeven…
Angstig aantrekkelijk
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 141 Zie de grootsheid
Van de bergen voor
Me, met daaronder
Peilloze diepte,
Rotsen met tot
Op het hoogste
Punt nog onverwachte
Plantengroei,
Ondenkbaar, maar
Wel degelijk zichtbaar
Mooi, zo mooi,
Adembenemend mooi -
Zo is het schitterende
Landschap dat zich aan
Mijn ogen ontvouwt -
Aantrekkelijk, en
Tegelijk maakt het
Me…
Krassen op de ziel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 102 ik heb ze allemaal
weer bijgespoten
rimpels wallen en
soms ware goten
vol verwachting
kijken ze me aan
maar hoever
moet ik nog gaan
huid veroudert
verliest souplesse
strakker trekken
helpt maar voor even
lijnen willen spreken
ervaringen niet vergeten
vertellen van het leven
en de krassen op de ziel
een glad gezicht
zal zo…
Loslaten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 175 Loslaten
zonder protest
en verzet
accepteren
wat er gebeurt
Door
acceptatie
maak je Jezelf
benaderbaar
Je geeft
de ander
toestemming
om
met jou
samen te
zijn
zoals je
met jezelf
bent
Acceptatie
stelt anderen
op hun gemak
en
maakt
de weg vrij
voor liefde…
Natuurlijk zijnstoestand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 Liefdevolle aandacht
een vrije
Uitwisseling
tussen
jou ziel
en die
van anderen
Ontvang
even onbezorgd
als je geeft
Er zijn geen
verplichtingen
Liefdevolle
aandacht
is een natuurlijke
zijnstoestand…
De dichter is een koe
gedicht
4.0 met 64 stemmen 17.433 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
Verbinding
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 182 Al
worden er kettingen gelegd
tralies gebouwd
met sloten van goud
Nooit
kan de geest worden beperkt
Altijd
vindt én bereikt
een ziel die ander
door de kracht van het
Zijn…
Omkransing
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 95 starend
langs de waterlinie
met jouw gedachten opgesteld
voel je het water
schuimend tot aan je lippen
kolkend met de geur van zilt
proef je het zout op al je wonden
waar niemand ooit van wist
worden herinneringen weggespoelt
langs de kaaklijn van het oeverloos water
waar rimpelingen in zonneschijn
toonaangevend zullen zijn
om jouw ziel…
stil voor later
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 472 nog herken ik jou
de blijheid in je ogen
de lach om je mond
de lijn bij je wang
t maakt me bang
dat je wegdrijft
op de rimpels
van het water
bewaar je ze
voor later
zodat als ik je dan zie
je ogen zoek
je mond weer vind
je wang kan strelen
bewaar je je ziel
voor mij
zodat ik me echt kan geven
onverborgen
voor het leven
zo kort…
Schuld en schaamte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 263 Basisbegrippen die
Mij het leven
Bijkans onmogelijk
Maken: heb schuld
Aan alles dat mis
Is in deze wereld -
Elk verloren kind
Dat bij mij verhaal
Komt halen vanwege
Het leven dat hij
Dankzij mij verloor -
En schaamte, gewoon
Naakte schaamte dat
Ik er toch waag te zijn
Onverdiend, maar toch,
Weggehoond, weggekeken
Om de…
Dauw robijnen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 60 Nachtwolken vluchten zwijgzaam.
Een koude ochtend-adem zeilt binnen door de ramen
en al spinnend rijpt de dageraad.
In het traag ontwaken
hoor ik de stilte achter mijn stem
en overstijg de roes van mijn dromen.
Tastend zoek ik mij een weg tussen de lakens
wijl haar beeld uit mijn lichaam verdwijnt
haar zoete parfum
tussen witte regen vervagend…
Haat
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 358 Pijn kan vaak helend werken, slechts amper te bemerken
Verwerking hoeft al is het zo beenhard.
Wat zo fel opgekropt heb is van geduurende jaren
Kan ik alleen laten varen.
Niet sofort er de brui aan te geven, zou erg dom zijn.
Jullie halen me steeds weer boven water, theater?
Denk ik niet... ik kan steeds een verstandje meer gebruiken, mee…
fabeltjes
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 172 elke rimpel heeft een verhaal
je had veel verdriet en dan
is het logisch dat men dat in
je gezicht vooral ziet.…
Terra Nova
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 442 schier onmogelijk dat land
verlaten zonder amper week
door ‘t water te geraken
mijn ziel doorleeft wel
enkel aan ‘t verzuipen
- oppervlakkig laat nooit gaan -
behalve drijven doet een vlot
van enkel jonge twijgen
ook als bindingen bestaan
van natuur en al ontdaan
weet van tijd of iemand meer
moet ik zijn gedreven
rimpelig mijn…
mijn bevalling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 dat nu eigentijds
in zijn eigen rimpels is gelegd
spaarzaam waren de aanrakingen
liefkozingen onbemind, de blauwe
kiel van het boerenbedrijf
was het kwartje niet waard
dat gevonden werd in de
opening die me had gebaard…
Leef
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 170 Sterf niet mee
Sterf niet mee met mij
Ik ben er nog en wil dat je leeft
Ik ben altijd bij je
Je bent mij niet kwijt
Je hart weet hoeveel ik van je hou
Je ziel hoort mijn liefdevolle fluisteringen
Jouw reis zal ik altijd volgen
Voor eeuwig vlieg ik met je mee
Als een arend boven zee
Ik zie alle rimpelingen in het water
En wanneer…
Weten en geweten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Kennis vergaren -
Kennis, meer kennis,
Nog meer kennis
Is het ultieme doel
Kennis is macht,
Wij kennen dat gevoel
En we weten nooit genoeg
Meer willen we,
Steeds meer, ons leven
Is weten, weten,
Weten tot de max
Het geweten verdrongen
Tot de verste krochten
Van de menselijke geest-
En, luister goed,
Maak je vooral nooit…
Alter Eega
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 tijd
en wijle
Verwijl ik met mijn kop vol fantasie
Bij haar, als ik de wind heb in
de zeilen
Mijn alter eega, die 'k te weinig zie
't Is een geheim, bewaar haar
in mijn hoofd
En hart - dat spreekt voor zich - maar laat niets blijken
Ad dies vitae, geen van ons
zal wijken
Zij is mijn alter ego als beloofd
Repostum alta mente, in de ziel…
Rimpeltjes
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 780 Het is een zo natuurlijk gegeven,
net zo natuurlijk als wind en regen
rimpels trekken in een waterplas.…
Ernst
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.991 Het zijn mijn zaligste uren dan:
O, de Ernst, die dan mijn ziel beheerst,
Als 'k onweerhouden mijmren kan,
Bekoort mijn stiller hart het zeerst.…
Mijn Minnaar lonkt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Mijn Minnaar lonkt als altijd aan de horizon, maar vandaag is het
de vaart die mijn hart voor zich won - ook al voel ik mij bezwaard. Het
is alsof ik vreemd ging op de fiets. Maar mijn Minnaar deert het niets.
Het kabbelende water van de vaart voelt zich evenmin door mij
bezwaard. Ik strek mij op de vlonder uit. Nergens bespeur ik een
verdacht…
Brugje
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 567 Een houten brugje
over rimpelend water
als een wenkbrauwfrons…
de herinnering
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.521 een souvenir voor mijn gedachten
die in donkerzwarte nachten
adem, licht en vangnet was
mijn hand en mijn gedichten las
en daarin de liefde vond
een rimpeling in het water
die ik meedraag tot ik later
de herinnering vergeet
zodat niemand dan nog weet
waardoor de rimpeling ontstond…
Harteloos als steen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 162 De rimpels, dat zijn wij.
De rimpels beginnen na te denken.
Over wat menselijk is.
Over wat mensen angstig maakt.
Wat hartelijk. Wat blij.
Narcisten kijken in het rimpelloze water.
Zij zien alleen zichzelf.
Harteloos als steen.…
Dichter bij de bron
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 246 Een rimpeling in zachte ogen
waar het levenswater uit
zuivere liefde stroomt
Ze spreken een zelfde taal
als die van de waternimf die
aan de rand van mijn geheim woont
dat diep in het hart verscholen ligt
en alleen toegankelijk is
voor de zachtmoedigen en
voor de stille zielen
Hier ontspruit mijn oorsprong
de dans die het leven verbeeldt…
Kleine rimpelingen
netgedicht
5.0 met 22 stemmen 50 waar de
voorplecht het
water sneed
en jij golven
weer dichtritste
gaf het water
in een kleine
opening snel
stand van zaken
in spiegelend glad
verschijnen
lieten de diverse
metamorfoses
een veelheid aan
mogelijkheden zien
waarvan velen in
kleine rimpelingen
geschiedenis spraken
terug kijkend
konden wij de
vaart zien die
wij…
rimpel op het water
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 977 staan we nog wel stil
bij een rimpel op het water
in oeverloos verlangen
als deining naar geluk
waar cirkels vloeiend
weerkaatsen in zichzelf
zachtjes breken
in golven naar elkaar
en ringen van liefde
samengesmolten
eindeloos groeien
als rimpels
op het water…