Alle inzendingen over ritje

Zo stapte ik op de fiets voor een zonnig ritje voor een ander is 't niets voor mij een mooi verzetje. 'k Kwam van alles tegen ook veel kwam er voorbij niet alleen op de wegen maar ook stilaan opzij. Stopte even bij 't water dat geeft rust en moed een klein half uurtje later was mijn innerlijk weer goed.…

had nog behoorlijk de pest in toen bleek dat ik daar geen ritje op een kanonskogel kon maken…

Het paardje reed zo klinkend met hoeven tinkellinkend al op de klinkerdijk. Zij droegen róse hoedjes op roodgeverfde snoetjes en voeren langs de dijk. De sleepman had een zweepje, slap, en zweepte 'hurt' bij elke stap van 't paardje op de dijk. Zij hadden gouden zon gehuurd, en 't tuigje was zo blank geschuurd dat voerde over de…

Sleutels zoeken In welke zak ook alweer Al die bergplaatsen Vaak gedacht Dezelfde plaats iedere keer Zoeken wordt dan eenvoud Ergernis vermeden Onbewogen instappen Richting thuis rijden Snel verder Maar eerst muziek Drie maal knopje USB in het scherm En play Al rijdend bekende klanken Herinnering beelden sfeer Snelheid neemt af Thuis…

ik rij met mijn Bugatti over de Oudedennenlaan. ik had nooit kunnen dromen zo hard te kunnen gaan. onze rit kwam abrupt tot een eind wij vlogen door de lucht, maar de boom stond nog recht overeind.…

lift een verplaatsmiddel een gratis ritje het gezicht laten ontkreuken spraakverwarring…

Kleine witte wolkjes, gelijk schaapjes vanmorgen aan de blauwe lucht, ‘t zonnetje erbij, nee echt geen klucht! ‘t Was heerlijk, misschien wat fris maar een beetje kou, daarmee is niks mis! Als ik dan een voetganger passeer in mijn open cabrio roept die heel kwaad: of ‘t allemaal wel gaat! Ik kijk naar boven, roep terug: dank u wel,…

Als ik in Amsterdam een taxi pak Denk ik altijd meteen ook aan frauderen Hoe ze mij kriskras door de stad chaufferen Daar ga ik helemaal van uit mijn dak Want niet alleen weet ik de weg veel beter Ook wat het ritje kost klopt van geen meter…

Maar binnenkort maakt deze oude ziel een ritje in de duoscootmobiel.…

Mijn dokter zei mij: ‘U moet meer bewegen Maak elke dag een ritje op de fiets Gewoon een klein halfuurtje of zoiets’ Hoe vaak ik dat advies niet heb gekregen Denk niet dat ik de artsen niet geloof Maar fietsen lukt niet meer op mijn VanMoof…

Nou ik voorspel je die gaat niet blij worden dat in geen geval, want doorrijden na een aanrijding is strafbaar en in dit speciale geval heeft ie m'n ritje ook nog verknald.…

Hij lacht gele tanden bloot ploft neer op de doorgezakte bank een scherp mes keelt elk geluid roodbonte koeien krijgen vleugels zij is op weg naar huis het ritje kostte drie strippen…

Ik ben de grote plaaggeest in uw gras Ik mol uw tuin en daarom zet u klemmen Maar ik ben slim en maak -niet af te remmen- Nog snel een ritje onder uw gewas Hormonen gieren door mijn warme lijfje Ik heb een blind date met een mollig wijfje…

Het oude rijtuig waarmee onze koning, Elk jaar een ritje maakt op Prinsjesdag, Wordt opgelapt voor een geheim bedrag, Want hij betaalt het zelf van z’n beloning. En als het ding uiteindelijk weer rijdt, Is Rutte vast het bonnetje al kwijt.…

Een simpel ritje met simpele dingen, die een mens in deze tijd, nog gelukkig maken kan. En bij thuiskomst als we besluiten wat we eten, is het: we bestellen een pizza, heb je ’t ooit zo gezellig zoet gegeten!?…

in de lentewind wuift wit boorduursel langs de smalle weg op pas gemaaide velden wordt een mestsilo fel beschenen door even doorpiepende zon in razend tempo groeien aardappels en maïs in de schoot van de aarde…

Dankzij dat ritje is het dat ik weet: Dat met elk ‘ietsje-minder-snel-weg-bord’, Ons landje weer een stukje groter wordt.…

Dat je door te dichten met liefde voor het levende vers in een stijlvolle vorm de gretige lezer wil verlichten, blijkt vaak een ritje op een hobbelpaard. Kraaiend op een draaiend podium wordt de wereld een film -- maar na drie rondjes schrik je: geen vader, moeder of oom die jouw pret als liefde ziet.…

Heerlijk dit ritje, toch ? door het Meerdaalwoud op die zachte rug van jou... Krakende paadjes, stekende winterzon, een schuchtere ree kruist ons pad, de buizerd lacht... Jij bent mijn vriend gehoefd, niet getrimd, vrij zoals het hoort... in lichte draf of galop zo lopen we het jaar in, wij op kop...…

Vakantie in zeeland jong en onervaren Experimenterend intiem strelend door de haren Over het strand een ritje met de auto Lopend hand in hand niet lettend op gevaren Twee worden één niet voor kortstondig Verbonden wel voor jaren zeeland op het strand De liefde bloeit op door alle jaren De passie weer gewekt niet meer te bedaren…

vervlogen dat het al niet meer bestaat bij de volgende ademtocht een fluitje van een cent nog minder dan de prijs van een winkelwagentje voor de doortocht te betalen met een stukje rond metaal de jaren die nodig waren alle liefde en elke ruzie tevergeefs, je kind is soms niets meer dan een te nemen horde op weg naar levenslang voor een ritje…

waar ben je nu op een klein ritje in de vrolijke bries van een groene auto of legde de dag haar handschoen niet op een tafel waar schemering en zachte genezing zeker zijn in de toekomst.…

wel JA prik voor de zoveelste keer in de zwaar vermagerde huid voorts een pijnlijk toeristen ritje op zijn/haar getergde rug vreselijk roepen wij dierenvrienden luid met de prachtige slurf onder hevige dwang spelletjes verrichten zogenaamd fotogeniek olifantenliefhebbers steun de desbetreffende bekende stichting bekijk beelden…

mijn eerste pop behoed in de kelder tot in de hoekkast leeft nu naast een koek In een kinderhand taal spreekt zonder hapering in tijd en relatie die in rolstoel een leuk ritje maakt schillen en appelsien verdeelt in partjes sap dat langs vingertjes kittelig aan mijn kin als geboren gave zorg delen ze pakt haar zindelijkheid op…

Vol trots neemt haar man haar mee, en heeft zijn liefde bezegeld met een ritje naar de zee en een boottocht voor haar geregeld.…

De maker kijkt verrast, zijn ogen fonkelen, zijn armen zwaaien zwierig een uitnodigend gebaar, wil ik een ritje maken, een helm ligt voor me klaar. Ik straal van alle kanten, mijn been zwaait al opzij, als een vorstin beland ik, wie doet me wat, ik rij! Heel even zweef ik in een roze vlucht en voel de rijkdom van ontspannen lucht.…

je ligt werkelijk keurig opgebaard beste kostuum is je aangetrokken donkerblauw; je lievelingskleur, met grijze sokken familie en vrienden om de kist geschaard het laatst ritje vangt straks aan kist wordt reeds door je zonen gesloten deksel werkelijk overgoten met bloemen, kleurige linten en harten van cellofaan afscheid doet pijn voor zo…

vlinder geleefd Groot Koolwitje op dat fietspad zit je Oranje Zandoogje waar fietspaden kwamen kregen ze vlindernamen Bruin Zandoogje in versnelling vloog je helling af helling op in de bocht noodstop tegenliggers die niet wijken laten ze verdomme uitkijken zonlicht door de bomen zindert je Muntvlindertje via Klein Koolwitje komt je ritje…

haar open ogen 'gericht naar de hemel' de overstroomde rivier na de zwaarste orkaan het water klotsend tussen 'vrolijk gekleurde huizen' de ezelin wacht buiten met haar last, tussen auto's in verwoeste straten vol eeuwen van leven stoot ze telkens tegen ons kapotte steen, steeds weer kinderen aaien haar en willen een ritje…

Vorige week om deze tijd, sneeuw ijs en kou een ritje leert: een weekje later, wat graden verschil en de kopjes van mooie tere bloempjes steken boven de grond. Hier en daar geel, wat paars met wit iets verderop een heel veld geel nee niet het gras maar bloempjes een wereld van verschil met toen!…