Alle inzendingen over ritmes

sommige dichters schrijven in modieuze sferen soms luchtig dan weer zangerig soberheid kennen ze niet opvallende stijlen een ratatouille van zuurstokkleuren dubbelzinnigheden verpakt in heftige ritmes schrijfmonsters die denken dat ze wereld aan kunnen…

zwoel swingend en ontspannen word ik meegevoerd in vele maten opgezweept door de ritmes van mijn innerlijke drum zwoel cool swingend en ontspannen door het oergevoel dat zich uitbreid in universele vrijheid en voortkomt uit de ritmes van mijn innerlijke drum…

terwijl ze in zijn armen de wals van het bevroren hart danste de melodie slangachtig wegdraaiend van staccato ritmes, ingehouden ritmes van majeur naar mineur en terug benam het haar de adem alsof haar hart verstild in witte boezem van ijs en sneeuw niet meer rood kloppend wachtte op de verlossing van de lente een hart dat wachtte…

raakt mij in mijn wezen stil word ik er van mijn lichaam steeds lomer het denken dooft uit stilletjes danst mijn binnenste op de ritmes mee in een eigen tempo golft het door mij heen steeds meer ontspannen een diepe innerlijke rust alleen het melancholische stemt mij wat bedroefd…

Ik zit voor mijn computer vergezeld van Afro muziek mijn lichaam deint mee in cadans met haar ritmiek Eigenlijk wil ik dichten maar mijn hoofd is een vacuüm ik beweeg mijn handen mijn vingers slaan ’n drum Gek van wilde ritmes dol op poëzie dus waar ik nu mee bezig ben is een compromis…

rusteloos verwaaiden alle lichte en onbedorven tonen van het evenement een enkeling had dat ritme nog in de vingers de grote gewrichten waren zwaarder gewend zij verbonden zich met aardse zaken zoals modder verdord gras en de nieuwste sprieten in de plas waar monotonen dreunden geleidde de aarde het kreunen en steunen van pittige…

ik ken je handen weet je lange vingers in beweeglijkheid nog nooit hebben zij een toon ontlokt aan de muzikale realiteit maar in mijn hart staan jouw symfonieën voor altijd geschreven is je klankkleur mij tot vandaag in tal van ritmes bijgebleven van dit wonderlijk spel genieten wij alle momenten zonder enige musische talenten…

zacht wuift geluid de stilte toe wiegt een refrein van eeuwig rustig zijn tonen smelten samen ritmes zonder adem in kleuren die vervagen tot wit leven weer gaat dragen in onbevlekt ontvangen klinkt de melodie die ik nu voor je kleur geef geluid aan ons gezamenlijk verlangen…

men moet klanken proeven ritmes voelen stemmen vinden men moet poëzie wegen op schalen van eigenzinnigheid men moet secuur schrijven langzaam kauwen woord voor woord polijsten men moet lijstjes van het moeten maken tot het nieuwe weten men moet uit verlangen schrijven Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken nog eenmaal…

Mooie Spanjaard, geselt genadeloos oren, hart en gevoel met zijn heftige ritmes, klanken, tonen, die veel dieper en scherper doordringen dan de oorspronkelijke, echte menselijke ziel zou kunnen verdragen of zelfs wensen Turina! Wat een schoonheid van tonen, klanken, ritmes!…

Je kunt maar beter ff iets gaan doen met bollen en breipennen: moeiteloos sokken op maak van wol of van katoen want duik je in de koffer met een doos, dan zijn die nieuwe ritmes ff wenne…

Luister naar de stem die het verhaal vertelt Het verhaal heet Heart of Darkness donker hart van Afrika hallucinerende ritmes van drums in het oerwoud en daar dan de zieke blanke die ongenadig ver heen was gegaan voor wat macht en ivoor maar hij vond z'n psychotische onbewuste en de dood dat vertelde Marlow aan boord van het schip…

verschroeid gras ligt loom het iele hoofd op dorre akkers waar het zwoegend wacht op wat regen in de nacht lacht een blinkend blik op uitkijk voor wat roest die ook zij weldra verwacht een beetje kleur in elk bestaan ruist het in de verte zacht en vochtig zonder wroeging over buiten nat en zo weer droog van straffe ritmes zonder betoog…

mooiste plaats gezeten een vergeten steen bij het einde van de pier om ongestoord naar het concert van de wind te luisteren in grandioos akkoord geen bladgeruis of brekende takken als vallende dissonanten verstoren het watergeluid dat in zijn robuustheid dijk en waterkering heeft gekend en hen heeft verwend met alles vernielende ritmes…

Bloem sonnet Als verwoorden verbloemen van verdriet en verlangen gevoelens van verlies dichten betekent, rangschikken en verlichten rijmende ritmes dit in een somber lied. Als woorden voor ons bloemen zijn die niet bestaand toch zijn geplukt waarbij hun ziel is weg gerukt, dan zal ik knielen bij jouw schrijn.…

vlak voorspelbaar middelmatigheid Wat ben ik dankbaar dat ik de deur ken naar mijn dubbelleven mijn parallelle leven Een leven doordrenkt met passie overgave bombastisch instinctief een leven waarin ik exponentieel leef uitvergroot als een lyrische drugstrip een uitroepteken de moeiteloosheid waarmee woorden klanken ritmes…

we balanceren in gedachten zonder net het koord trilt lichte ritmes de einden zingen rond zetten gedichten als gezichten op het net zonder mond facetten ogen virtueel net echt kussen woorden warmen zinnen als in bed belijden liefde die zijn werkelijkheid heeft afgelegd ik ontmoet je in je geest het ijle spinrag van contacten niemand…

we balanceren in gedachten zonder net het koord trilt lichte ritmes de einden zingen rond we zetten gedichten als gezichten op het net zonder stem en zonder ogen virtueel net echt we kussen woorden warmen zinnen als in bed we belijden liefde die zijn werkelijkheid heeft afgelegd ik ontmoet je in je geest het ijle spinrag van contacten…

we balanceren in gedachten zonder net het koord trilt lichte ritmes de einden zingen rond we zetten dichten als gezichten op het net zonder stem met blinde ogen virtueel net echt we kussen woorden warmen zinnen als in bed we belijden liefde die zijn werkelijkheid heeft afgelegd ik ontmoet je in je geest ijl spinrag van contacten…

Zij is een grand bijou en doet er alles aan en hoe ontsnappen aan het dagelijkse kleinhoudritueel In verre boreale oorden blinkend goud dat naar haar smacht speelt stoere ritmes op zijn basgitaar Ruige blues met veel gevoel ik haal je op ik neem je mee dat is zijn streven en haar doel in media vita tot den doet Toch denkt ze na…

waar vroege zon de daken kust vol warmte kleuren leven laat –vergaat weerom de lust in huis te blijven buiten lacht een vergezicht ik sta op en voel het meer de ritmes in mijn zucht bepalen immer schoon verlaat haar dwaallicht rond de Koepelkerk de straat watergeuren beuren goed er zitten meeuwen overdwars het Houten Hoofd bespeelt…

Muzikale ritmes met schijnbaar gemak toverden uit losse pols je wangen rozerood konden kleuren. Hoe verslik je je al schrijvend niet in eigen tranen is er die leeftijd waarop je gewoon niet ouder wordt. Vandaag is een dag gul te zijn met uitroeptekens, zijn poëzie te herlezen en wederom te koesteren.…

Geef mij ballades uit de Hades of een opgewekte blues, ik swing op elke hiphopversie van Vivaldi, mijn smaak kent geen limiet, dus leve het licht ontvlambaar geuzenlied, de wals voor weduwen en wezen, de bloedeloze stierenvechtersrapsodie. En vanzelfsprekend zweer ik bij de alchemie van een schlager voor de goede zeden of een nocturne voor…

ogen gesloten, dichtbij zacht hangende heuvels met prinsessenhofjes, strelen rakelings tot prettig koud kippenvel bijkans verteerd, stil verspeel ik met opwinding door precies genoeg te weinig kleding korte adem vleesgeworden droomdrift lijft mij in vreemde handen om jouw middel zachtjes nee dan geschokte zuchten in verschillende ritmes…

Rijmende ritmes. Stampende stokken slaan heldere triolen.... Huilende hammonds uit een slingerende leslie. Toeterende blazers blowen me sexy..... Trek. Duw. Blaas. Wrijf. Tokkel. Stuw. En strijk me stijf. Streel mijn oren een orgasme. Spetter met geluid en was me. Oh ja. bandoneon, trek en pers me een tango go. go. go.…

Als kolkende lava Zo voel ik de liefde De hitte van het genieten Het schaamteloze gevoel Waar de horizon lonkt Om daar te verdwalen Heerlijk de weg kwijt Laat dat gebeuren Waar kleuren helder zijn En zoenen om je heen vliegen Waar ritmes heerlijk klinken Lopend in een schilderij Waar haat niet kan aarden Waar oorlog geen kans maakt…

Verlamde neger, doordrenkte schoenen en een grof pak, vlooit zijn stem na in ritmes waarop zijn mannelijkheid is vertrapt. Een man van herhaalde malen. Blues is uitgelicht een botsing van klank op dichtgeslagen deuren.…

In de bus Elkaar bekijkend ontmoetend Snuffelend De klanken de ritmes Van het zijn op weg De haast de drukte De ruimte ingenomen De een kijkt uit het raam Is aan het dagdromen De moeder ontfermt zich over het kind De oude man praat over Waar de wereld zich vandaag de dag in bevind Oude en nieuwe verhalen Hoe is het leven Van alledag…

voelen; tongen likken plagend, tintelend verstijven tepels, zinderend kippenvel Zijn vingers betasten venushaar; verkennen teder vulvalipjes, verborgen gleufjes, cunnilingus tot ze komt Haar warme zachte lippen zuigen; bespelen liefdevol zijn fluit; adagio, vivace, in fellatio felicitas Grenzen versmelten, lingam zinkt in yonivocht, ritmes…

Hier waren het de genen als basale componenten van moeder's kant als erfenis van 't Spaanse Baskenland Het vuur van de flamenco castagnetten der gitanes betoverende Spaans ritmes van de Pyreneeën Gecomponeerd subtiel met dissonanten gelardeerd, reikend naar de grondeloze diepten van de Hades tot aan het speels sublieme…