Alle inzendingen over rollator

Hij loopt elke dag zijn rondje achter de rollator weliswaar grote man, en wat gebogen Een grote pet op zijn weinige haar Hij is al dik negentig jaren Zijn voeten wilden eerst niet meer Maar je ziet dat hij een wil heeft Want ik zie hem iedere keer Maar al een maand is het geleden dat ik hem voor de laatste keer zag Zijn stappen mis ik…

Zittend daar met jou aan het blinkend water tuurden we naar trailers op een klein mobiel Ik wist dit was infantiel zoekend welk verhaal en beelden blij want tussen de ruim twintig zaten er geen bij Dit zitten was genoeg, de hemel blauw ons drinken op de bank bezoek aan zoon Later iemand met rollator die hier vroeger zwom Ons leven…

Er liep zelfs iemand achter een rollator, zomaar op straat. Dat vond ik prachtig, Maar het blijft geen autoloze stad. Daar moeten ze nog iets voor vinden.…

Ben ik wellicht te oud Voor gezellig kwetteren En digitaal jongleren Een stormvloed aan rollators Zal mij weldra verpletteren Het tij is niet te keren Ach pa zover is ‘t nog niet hoor Blijf jij maar digitetteren ’t helpt tegen dementeren. ---------------------------------------------------------- Het gebruik van het internet kan een…

Een vrouw achter haar rollator. Wat is een mens nog waard wanneer hij oud geworden is? Dan zijn we eindelijk geworden wie we altijd al waren. Dan kunnen we eindelijk zien dat we op de bodem van onze ziel kwetsbare kinderen gebleven zijn. Grootmoedig en bang. Groot in het kleine.…

Engelse Tuinen Zo prachtig aangelegd, heel veel kleuren Genieten van alle geuren Mooie, steile wandelpaden, stenen in het water Gelijke paadjes voor mensen met een rollator Leuke prieeltjes en mooie beelden Vlinders en bijen, wat een weelde Opeens een Italiaanse villa Een Roomse tuin, een vleugje Italia Zalige bankjes om op neer te strijken…

ik schenk u, op de valreep, een verklaring u wordt van hevig lijden deelgenoot een jaar nog slechts, dan wacht een wisse dood of op zijn minst een bijna-doodervaring ziehier de (ingekorte) openbaring: artrose, jampotglazen, kraaienpoot een luier, kunstgebit, genadebrood rollator, staar en wijkende beharing daar sta je, wankel, één been in…

Je kan iemand omschrijven door te weten welke gazet zij leest een stem, die hoger klinkt met de jaren de nood, die zij aan spullen heeft Het mandje met de rollator gevuld met allerhande zaken twee kussens, programma's van de week in de winter handschoenen, muts en sjaal een warme deken, zij is voorbereid Vaak de weg naar een activiteit…

Ouden van dagen Die maar wat graag In het winkelcentrum Hangen met hun rollators En hun snedige commentaar Op voorbij lopende knappe Dames die op jacht zijn Naar hun dagelijkse inkopen - Buiten het overdekte Winkelgebied hangen De jongeren met hun Brommers en hun blikje bier Niemand die echt blij met hen is - Slechts één…

Doch, even broos als het sneeuwklokje zijn de getekenden, zie ze schuifelen achter hun rollators, weerbarstig is hun pad als was het een modderige steppe. Februari wakkert de winter aan en eens de vrieskou het land inneemt krassen kraaien van afscheid nemen en menige grijsaard wordt gesprokkeld.…

vooral geen uitvallend gebit haar dat grijswit niet doof, kaal, rollators, scooters mobiel alsjeblieft, hoef ik die allemaal niet geen krakkemikkig bewegen! Leven! laat me toch leven het verjongen beleven!…

Ik voel mij net een cactus soms Dan ben ik prikkelbaar Die dag zijn alle mensen stom En iedereen doet raar Die dag zet ik mijn stekels uit Niemand komt in mijn buurt Voor mijn omgeving is het goed Dat zo'n bui nooit lang duurt Een vogel voor mijn open raam Een kleuter zwaait gedag Een oude vrouw met een rollator Schenkt mij haar liefste…

wat is leven met verkeer toch zwaar het vloeit alle kanten op van gevoel afstand houden scheelt wel een boel want raak me aan er springt een snaar recent werd ik op een haar na betreurd een wentelteef per rollator reed me aan zag mijn fragiele wezen heel niet staan in de super en ze is niet eens bekeurd zonder blik of kik kruiste ze alle…

vergeten is hun jachtig bestaan de drang naar altijd meer en het presteren het spreekwoord klopt: de tijd zal het ons leren de rust staat bij de grijsaard bovenaan Den Haag hoeft voor de bejaarden niet te bruisen het is een stad die pracht en kunst bezit en waar het leven lijkt te zijn bevroren hier blijven vogels zingen, bomen ruisen rollator…

hond rent Een poes verwent Een mier loopt snel Een giraffe gracieus Een neushoorn beukt Jawel ’t is heus Een schaap loopt schaapachtig Een aap slingerachtig En de mens, doet het allemaal Beuken, rennen, snel gracieus Schaapachtig, slingerend soms met een neut Jawel ’t is heus Maar nog nooit is een dier gezien Met een rollator…

Zó, genoeg ge- Sproken, het uitzicht vanuit hier is adembe- nemend, maar ik moet terug, met m'n rollator -waar ik vroeger een Rolls had- naar het oude- lullen-dorp, voor een verdomde theekrans!'…

Ze liep met een rollator, het lopen viel haar zwaar. Soms zag hij haar beneden, in de huiskamer of bij de bingo. In de zomer zat ze, net als hij, heerlijk buiten op de patio. Hij was al oud, maar erg verliefd, ook al was zij ver over de tachtig.…

heeft antwoorden op alle vragen is levenswijs, maar toch zo puur perkament doorschijnende wangen een permanentje in heur grijze haar soms zingt zij plotseling gezangen vervalt dan weer in mistig grijze staar een stille lach in half geloken ogen een wetende glimlach om haar mond wandelt statig, doch licht gebogen door de tijd met haar rollator…

Zij zegt...wat ben ik blij met mijn rollator, want zonder kan ik niets. Toen ik hier kwam te wonen, deed ik de boodschappen op de fiets. Nu ontbreekt het mij aan kracht en hulp kost nogal wat centen. Ik ben ontzettend blij met jou, zegt ze vaak tegen mij. Gelukkig ben ik haar hulp, bij dag en soms bij nacht.…

spring op de fiets (elkektrisch) en snel richting Concertgebouw voor een middagconcert van het Amsterdams Gemengd Koor waar mijn man in meezingt fiets met ketting op slot aan de paal en pal recht loop ik naar de ingang dan overvalt me een massa mensen gebogen en langzaam lopend sommigen zelfs krom, sommigen met wandelstokken of aan de rollator…

Totdat ik, in de schuur, de rollator ontwaarde waarmee zij door de kamer schoof. Van raam naar raam, van haar trots beroofd. 'Waar zou ze zijn?' vroeg hij ons zachtjes. Toen schitterde in de avondzon, als een knipoog een vliegtuig heel hoog, en ik dacht: 'Kijk, kijk, daar gaat moeder weer, helemaal jong'.…

Pas als ze haar rollator pakt, stapt ze weer stevig terug in 't heden dan blijkt ze toch die felle feeks nog steeds niet moegestreden.…

misschien een kind een hypotheek werken, vakanties routine een groter huis hypotheek afbetaald bezadiging, pensioen wijsheid, rust vinden leuke dingen doen genieten van vrijheid, reizen opa en oma kleinkinderen plezier, samenzijn gezondheid wordt minder beperkingen in mobiliteit gehoor, bril rollator wegvallen partner verdriet, eenzaamheid…

Om daar zelf naartoe te gaan, met rollator of met krukken: Je begrijpt het wel, dat zal moeilijk lukken. Hij zorgt voor al wat je wilt, zoals muziek En soms als het nodig is voor romantiek. Zo kruipen mijn dagen voorbij, gevuld door wat zinvol gedoe. Tot ik weer in bed duik, al ben ik nog helemaal niet moe.…

Aan de rollator duwde ze haar ouderdom naar binnen en gaf haar stempas af in ruil voor een gevouwen krant. Alleen het zien al maakte haar zeer opgewekt van zinnen. Het leek bekend, dat stuk papier drong door tot haar verstand.…

gebroken werkelijkheid waar de lijster nog wel zingt maar haar schoonheid niet meer begrepen wordt omdat het zicht steeds waziger wordt of is het toch de leeftijd die gaat tellen en liefdeloos soms redeloos maakt een harde klap brengt haar weer terug bij vandaag, heel langzaam staat zij op en houdt zich ietwat wankelend vast aan haar rollator…

Het gaat in traag tempo of juist niet, het gaat gestaag, maar als het gaat dan gaat het ook rollators en driepoten in de gang de deur op slot niemand mag eruit. Geeft een gevangenisgevoel. Je zit aan een tafeltje, heel alleen met het hoofd op het blad.…

In optocht naar de koffie, Met stokken en rollators. De kopjes staan al klaar. Een makkelijke stoel, een voetenbankje. Een beetje suiker of een zoetje? Een stukje koek, een scheutje melk? Wat smaakt die koffie lekker. Maar nee! Janke die drinkt thee. Het slechte weer, de politiek... De centen en de kwalen Ze komen allemaal op tafel.…

Kamertjes aan weerszijden 'n rollator voor elke deur weinig leven in de brouwerij een nare etenslucht geur In de recreatiezaal jaja, zo heet het écht zitten mensen aan tafeltjes ze hebben het niet zo slecht Uiteindelijk zitten ze warm 'n dak boven hun hoofd een warm bed, een eigen plek maar de lach in hun ogen is gedoofd Af en toe…

op z’n tijd ook heel erg fijn de wielen draaien in het rond en niets is hen te dol bij veel momenten in het leven spelen wielen een hele grote rol want denk eens aan de trouwauto en de taxi die je overal naartoe rijdt de brancard van de ziekenwagen goed vastgemaakt, zodat je er niet afglijdt het winkelwagentje in de supermarkt de rollator…