Alle inzendingen over ruiker

…het broderietje kruip ik over, ‘t kuise blozende vergood ik, schroomvol ruisende de rode gewaden als bijna-dode wingerdbladen om haar heen, een ruif is zij mijn haverkist, mijn stoof van suikering, de kozende struise een struikje broos, ik heb mijn hand op dit broodje gelegd – de ruiker van haar konen rozen, zij is het blote fruit aan mij geopend…

hoe roer jy my huis hoe bring jy onvrede as jy vir haar ruikers stuur wetende, ek is nie tuis hoe steur jy my huis hoe bring jy konflik as jy vir haar kom kuier die kat is weg, jy die muis my kinders hou daar niks nie van rep g'n woord oor nagmerries bang want jy is die mooi een, die skelmpie my vriende fluister, lag so skuins verby…

Mij gaat 't dáármee als met bloemen, Verzameld tot een blij geheel; Als fraaist van al laat zich geen deel —, Als fraaist laat zich alleen de volle ruiker roemen.…

Is 't niet of de roos aan de ruiker ontbreekt, Wanneer gij u schuchter en eenzaam versteekt? Waartoe dan de kring van uw speelnoots verlaten? Wat kan het u baten Dat de ernst van het hart op uw schoonheid zich wreekt? ... Is 't niet of de roos aan de ruiker ontbreekt? O! is 't mij gegund in uw ogen to zien?…

Maar vandaag bloeide ik open, op bezoek: Geert en Maria, ook én mijn maat, Brum Wenskaarten, champagne , ruikers, hun liefs en parfum. Eentje opperde: ach, we vieren toch gelijk Valentijn Mijn hemeltje lief, het werd één groot liefdesfestijn! Het huisje praalt, fresia, anjers, rozen, jasmijn In mijn hartje duizelt: jarig?…

de rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde waar een klein Mariakapelletje verscholen staat waar ik als kind mijn veldbloemen tot ruiker schikte aan het groen geverfd hekje dat altijd open staat binnen in een nis straalt een versierd Mariabeeld koperen kandelaars waarin blauwe kaarsen branden Maria die alle tranen van haar kinderen heelt…

De rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde waar een klein Mariakapelletje verscholen staat waar ik als kind mijn veldbloemen tot ruiker schikte aan het groen geverfd hekje dat altijd open staat binnen in een nis staat een versierd Mariabeeld in het licht van blauwe kaarsen die altijd branden Maria die alle tranen van haar kinderen heelt…

Daar ging eens een ventje al over de straat, En hij droeg op zijn borst een ruiker. Hij had er een hoedje van chocolaad, En zijn haar was gespoten suiker. En zijn wangen die waren van appelmoes, Zijn lippen morellen, zijn neus een soes, Elke tand een pepermuntje, Zijn ogen sucaden, in ijs gevat. O!…

Hoor ze tieren... kijk ze zwieren In mijn boeken en papieren, In mijn melk en op mijn brood, In mijn inkt en in mijn suiker, In mijn vruchten... op de ruiker, Die een trouwe hand mij bood...…

Zo zoet als ‘t meisje was geen suiker, Als zij tot mij haar stem verhief, Als zij me dankte voor een ruiker, En zeide : Vriend, ik heb u lief. Ik lach om ‘t lot en al zijn grillen Thans nog als ik aan d’engel denk: Ja ‘k voel dan nog mijn harte trillen, Wat euvel ook mijn lichaam krenk’.…

Geen boômloze kisten, Geen bier dat gaat gisten, Geen gift die je stuit, Geen meel in je suiker, Geen wesp in je ruiker, Geen slot dat niet sluit. En zo ’k in mijn beden Om regels of reden Niet ver ben gegaan, ’k Vraag ’t elk in ’t bijzonder, ’k Heb plaats hier van onder, Vul zelf het maar aan!…