Alle inzendingen over schuw vogeltje

Ons leven een keten van patronen We schuwen onzekerheid pijnlijke verrassingen de uitglijders en fiasco's vinden geen belonen Alleen het honen van de meerderheid.…

hengel met d'aardse aas die zwengelt als de klepel in de tijd waarin ik haast verblind voorbijraas wonen in de schaduw is wachten in wachten neen, ik ben niet schuw maar vertoef in ongestemde gedachten…

'Dag licht' 'n kortaf gedicht voor dit jaargetij waarin de zon schuw wind verre van luw Elk woord teveel sluit lippen.…

wat zou ik als mens voor dier willen zijn zeker als alles en de anderen zo vaak veranderen misschien wel een vogeltje stil op een hoed in een galerij een koolmees op de uitkijk die fluitend gedachten leest klinkt goed…

't Wereldgebeuren is een krioelende mensenstoet die luid roepend voortjaagt waarbij Gods stem soms klinkt als olifantengeschal door iedereen gehoord of de zang van een vogeltje beeldt wat enkelen verstaan.…

een datum een man een liefde een echtgenoot een vriend een vader een grootvader altijd bij ons in ons hart in onze ziel voor de eeuwigheid hij hoorde zo graag de vogeltjes zingen daarom zingt ieder vogeltje zijn lied…

Zo groen als gras, zo fris als de noordenwind, zo warm als de zomerzon, zo zwart als de nacht, zo schuw als een das, zo eng als een schrikbewind, zo nat als een waterbron, zo sterk als een ongeremde kracht. Zo ben jij.…

Psychopaten zijn bij een crisis de laatste graaiende wezens- schaamtelozen schuwen niets golfbanen zien er zwart van.…

hoor, een zomergiebel een blotevoeten meisje rolt door de ochtenddauw van miljoenen grassprietjes kevertjes en torren kriebelen haar armen boterbloem en klaver plukt ze met haar handjes vogeltje, hoog in de lucht kom je met me spelen?…

een vrolijk vogeltje zat te zingen in de heg tussen violenbed en rozenstruiken nooit vergeet ik nog de klanken en het ruiken van die dagen dauwend langs de luiken zo dodelijk onthegt teert zij nu langzaam weg…

de nacht die wacht maakt zacht jou vertrouwen en verder bouwen weergalmt een vogeltje in mij ik wil de tijd niet zien ga voor nu en nu en nu misschien wel levenslang zit weer in de liefde de liefde weer in mij…

Verbreek het zegel bij het etiket En haal de lichtslang dan uit de verpakking Bevestig 'm dan onder de bedakking Van uw gloedjenieuwe minaret En probeer door op het AAN-knopje te duwen 't Volk met lichtsignalen waar te schuwen…

zoals je maar eens in een leven bemint intens en naïef mijn horizon kim en einder verte van mijn dagen na zachte schade hoeden zich alle verdere dagen voor de schuwe schaduw van verdriet…

men beperke zich tot de gebaande weg der oude tao-chinezen men schuwe innovatie alsmede eigen inzicht men sloffe door het stof van de reguliere orde tot bijzetting naast Marx en Kouwenberg…

schuw mij even niet in het flitslicht schuilt een leven de vleugels van een veulen de leugens van de rimpels het simpel dartelen van een vrouw zwart is slechts een schone schijn waarin een jeugd verdwijnt…

Tederheid strelend als een zachte hand Kriebelend in je nek Met vleugels die zo kwetsbaar zijn Als een jong vogeltje Een afstand niet te overbruggen Niet waarneembaar Werelden van mij verwijderd Onzichtbaar gebleken Als een mens met gevoelens Hunkerend naar alles Wat eens zo mooi was Verlang ik naar jou…

Er spartelen vogeltjes in het blauw van je ogen geen twee dezelfde Ik roep ze ik lok ze probeer ze te pakken tevergeefs Ik zoek wat veren dons een snaveltje pootjes een staart bouw daarvan een vogeltje Bijna ----------------------------------------- uit: 'Het depressionisme', 1988.…

‘Susanna bij het baden… beetje kuis’ ‘De hele entourage kent slechts pieken’ ‘Moet jij dat stomme vogeltje nou kieken?’…

‘Susanna bij het baden… beetje kuis’ ‘De hele entourage kent slechts pieken’ ‘Moet jij dat stomme vogeltje nou kieken?’…

Er zit een donker in mijn denken dat mij elke avond wakker maakt Ik heb de Duivel in gedachten vrouwen die ik eerder schuw dan haat Ze is gelovig ze ziet mij niet als ik vraag om hulp Ze heeft een visie op mij maar ik ben nooit mijzelf…

een daverende stilte geleidt mijn oog naar jouw schaduw het gordijn vlekt het toneel als was je menselijk schuw of zomaar te veel een schijnwerper snijdt cirkels, vangt jou als jij eens, onverhoopt, vluchten zou…

ik heb een hekel godsgruwelijk aan uitgezette lijnen uitgestippeld zet ik mij af ik kweel niet in kwatrijnen wacht mij af ik schuw geen vijand ik zal u nog verbazen ongekende woorden verdraaide feiten verkeerde been…

zo dichtbij en toch, zo ver van hier zie ik je schuilen in 't sprookjesbos achter de zon met ineengekrompen lijf staar ik in open heldere ogen die vertellen over eeuwige jeugd och, regenboog vogeltje met gekwetste vleugels het was niet jouw schuld…

was en na jaren wisten we wel dat alles verzonnen was en dat zei je ook altijd en wij, wij geloofden je toch voor mij had jij een paard om de hoek haver te geven en was het schuw en daarom mochten we gewoon niet mee…

Geboren ben je in een hut van plaggen Waar je moeder altijd jammerde Waar je vader zich verhing Waar het altijd stonk (naar je debiele broertje) Broos zijn je botten Schuw is de blik in je ogen Maar eens zal ook jij liefde kennen…

Ik ben een heel klein vogeltje en ik vlieg nog niet zo goed ik weet nog niet zo heel precies hoe of ik dat dan moet. Moet ik mijn vleugels strekken of trekken in mijn zij soms denk ik ach dit leer ik nooit dit is niets voor mij. Dan kijk ik soms naar boven in de blauwe lucht en oefen daar maar verder onder diep gezucht.…

Een vogeltje, waar ik de naam niet meer van weet, zit boven op een paaltje. Het kijkt heel schichtig om zich heen, ziet dingen die ik niet kan zien. Vliegt onverwacht weer weg. Het heeft een reden om te gaan en geeft mij een gevoel waar ik de naam niet meer van weet.…

En inderdaad een paar weekjes later Zag de oude raaf tot zijn tevredenheid het kleine vogeltje, met veel geschater weer vliegen met veel bevlogenheid.…

Uiteindelijk naar een kweker gegaan die had los van vogels ook kooitjes staan Een beste prijs, we waren 't snel eens toen nog even een vogeltje, daar stond ik ineens! Niet al te lang want: zo sprak de man deze moet je hebben en als tie niet zingt ruil je hem om, gratis en voor niks!…

Een vogeltje vroeg in de morgen, Zong vrolijk en zonder veel zorgen, Als vogelkens zijn, een lied. O vogeltje, hou toch uw snater! O denk aan de loerende kater – Gij zingt... ge ontsnapt hem niet. Een dichtertje, vroeg in de morgen Des levens, zong zonder veel zorgen, Als dichteren zijn, een lied, O zangertje, hou toch uw snater!…