Alle inzendingen over soms heel gemeen

Het leven in soms zo gemeen en het doet soms zo'n vreselijke pijn.…

we treffen elkaars hart, in de ogen troffen wij werkelijk zuivere emotie, voor heel even maar. Jij en ik, via levende dood, klein doch groot, ieder op zich... jij en ik!…

Heel erg van de gemene! Onaardig, want juist onze adeltop Beschermt de klapmuts en de zadelrob…

Ze wist niet goed waaraan ze was begonnen, En vond de Britse royals heel gemeen, Vandaar dat zij met herrie daar verdween, Om nu in California te zonnen. Na hertogin, haar vorstelijke leven, Blijkt dramaqueen haar op het lijf geschreven.…

de warmte en kou ineen, waarschijnlijk mooi op zichzelf, maar wij hadden niets gemeen...!…

Stiekem kijk ik om het hoekje hoe je de was ophangt in de tuin in je korte rok, soms zie ik je broekje als je je strekt naar de knijpers aan de lijn je bent gemeen, want je weet heel goed dat ik naar je sta te kijken en ervan geniet ik zie heus wel de glimlach op je lieve snoet als je je omdraait en me zogenaamd niet ziet om tergend de…

afzien is zijn de mens lijdt dikwijls barre ontbering daarvan veroorzaakt hijzelf ’n groot deel soms trekt hij daaruit nog tijdig lering en krijgt zo de zaak weer op de rail fysiek lijden aan een gemene kwaal vraagt echter een heel andere moraal wie de idee beslist ver van zich werpt dat de geest door lijden wordt gescherpt verwerpt…

het ziet er niet uit stel je ziet hem of haar in aquaria je schrikt je een ongeluk vraagt wie ligt te sneven zie dit laatste teken van leven die vishouder ging zeker stuk drukkend op zijn duimdiploma neem een bundel zakken ieder met acht kamers die het allemaal apart doen in en uit één eigen zakgaatje omringd door acht tentakels om…

Joran heeft pijn in zijn gedachten hij is moe van alles wat ze zeggen tegen hem Niet naar school nu want daar wachten gemene monden die vals lachen om alweer een nieuwe grap Joran wil slapen en fijn dromen over vriendjes met wie hij heel gewoon spelen kan…

we wikken woorden wegen zinnen op een gouden schaal maar de betekenis gaat weer voor ieder aan de eigen haal wat naadloos lijkt te passen geeft bij een ander soms gemene krassen een bloem die geuren moet zet bij een derde onbewust kwaad bloed toch laten we de poëziezon schijnen al verbreken eigen wolken soms haar…

Ik ben snel én gemeen Wie niet jong is moet wijs zijn toch zeker oud en grijs zijn En altijd te porren voor een langzaam verhaal Over hoe het er uitzag toen oma nog jong was en het meest voor de hand lag Wat mooi allemaal....…

Gemeengoed is niet algemeen maar goed, dat is van iedereen.…

Mijn wonderbaarlijk is tegenstrijdig, maar mij -- heeft ze altijd lief.…

Zo kwam en ging jij weer een warmte die verdween en weer dat besef wat is geluk toch teer het leven soms zo mooi vaak zo gemeen Zal ik jou zeggen dat dit zo niet meer gaat? Jou vertellen dat je me zo aan het vernietigen ben dat ik nu wel is wil weten is het liefde is het haat weet jij het niet of is het puur gejen…

zo druk en levendig als jij bent enorm aanwezig maar ook attent ben jij mijn lieve kleine vent en als het soms wat minder gaat voel ik mij even heel alleen met alle herrie om mij heen het liefst wil ik zijn 'gewoon' jouw oma maar voel ik mij vaak heel gemeen....…

Soms blijven woorden hangen, alleen niet samen als een zin. Stil blijft achter het verlangen, welk woord vormde het begin? Na heel lang zoeken besef je dan, dat wat het begin was nooit het einde zijn kan.…

Heel soms is moeder zijn geen feest, al zou je wensen van wel. Perfectie in moeder zijn bestaat niet, het is geen spel. Je kunt proberen, ze te "sturen", omdat je zelf ook kind bent geweest. Maar als ze de "verkeerde" kant opgaan, wie bloedt er dan het meest?…

Soms wil ik dingen beter doen gewoon omdat het beter kan maar dan denk ik, laat maar zo een ander weet hier toch niks van. Soms wil ik dingen anders doen gewoon omdat het van mezelf moet maar als ik dan terug kijk, denk ik ach, het vorige was ook wel goed.…

Soms, niet altijd ben ik het even kwijt dan vertroebelt mijn blik en denk ik STIK kom ik om in zelfverwijt Soms, maar heel even denk ik na over 't leven er schiet van alles door m'n kop ik vlieg van dal naar top en wil alleen nog maar geven Soms, eigenlijk zelden, dus soms doe ik wel eens iets doms Oh, dan is daar weer dat gevoel…

Soms, heel soms, dan kom ik je tegen, boven op de gang als we elkaar passeren. "zal ik hoi zeggen" hoor ik mezelf overwegen, of zal ik me dan weer bezeren? Soms hoor ik het water van de douche stromen, als ik erlangs loop onderweg naar de toilet. Ik hoor mezelf dan denken "zal ik erbij komen", dan is de eerste stap gezet.…

Soms heb ik niets te denken Zonlicht in het hoofd Bij duistere gedachten zwijg ik soms in ongeloof Soms geen geld slechts handen in de zakken of koud op bed Soms meer dan ik aankan Soms rust soms pret Maar soms. Heel soms. Voel ik dat verlangen Op zo'n somse dag in mij…

je niet snel terug Soms in een enkel ogenblik Je bent er niet op bedacht Ontmoet je een tederheid van één Van wie je't niet had verwacht Dan denk ik, ach één zo'n gebaar Dat geeft je toch een kick Ik voel me heel erg gewaardeerd Soms in zo'n enkel ogenblik…

hier liggen stenen zonder zich te vervelen soms staan zij even…

Romantische adembenemende momenten flitsen door mijn nog slaperige brein geurig als een veld bloemen in de lente opgekomen na de eerste zonneschijn Momenten die de tijd even stil doen staan omgeven door het gevoel intens geluk pure oprechte liefde onder volle maan ontspannen en bevrijd van aardse druk Maar al die illusies, mooie…

Je mist de trein, Die je net nodig had. Je verknalt je examens, Waardoor je nu zakt. Je dumpt je vriendje, Omdat hij is vreemdgegaan. Of… Misschien nog wel erger. Je verliest een dierbare, Die is overleden door een ziekte. Het is niet allemaal niet leuk en fijn, Maar probeer dan eens aan de andere dingen te denken. Je bent helemaal verliefd…

Soms is het moeilijk, dingen te vragen soms duren ze lang, 'k bedoel dan de dagen soms is een buurman een vervelende vent soms ben ik blij, dat ik vrouw ben! Maar vaak is het leven een heel groot feest vaak geniet ik van elke dag het meest vaak is mijn gemoed overvol vaak heb ik zo lijkt, mijn leven alleen lol!…

fluistert de tijd ons even terug ik tel glimlachend enkele malen tien en schets krullen op het behang het rolgordijn sluit maanlicht buiten langs de rand waar morgen stond te wachten op het eerste lentewicht zwichtten vochtige wimpers ademen was nog puur ja, soms fluistert de tijd ons even terug…

Soms gaan verhalen over haat over liefde over iets Soms gaan vertelsels zomaar over helemaal niets Soms gaan perikelen over hem of haar Soms gaan ze over dingen die zijn náár Soms gaan gedichtjes over elan en vuur Soms gaan ze over vlinders en natuur Soms gaan lieflijke dingetjes over kinderen of dieren Soms gaan ze over mensen die vaak alleen…

soms is er van binnen iets kapot je snapt de dingen niet zo goed dan ben je bang als een marmot voor het vechten mis je de moed soms sla je trotse vreugdekreten op het leven hef je het glas en dan ben je allang vergeten hoe in en in bedroefd je eigenlijk was…

Soms Soms is het donker om mij heen, soms is er geen of slechts wazig licht, is het mistig. Soms weet ik niet waarheen is er geen ander weg waar loopt dit heen? Soms ben ik angstig, ben ik moe leun even op zij leg mijn hoofd rustend neer. Soms zie ik - weet ik wat - niet meer, ben ik alleen maar moe.…