Alle inzendingen over souvenir

Als ik elke keer als ik je mis of aan je denk Een ballon in de lucht zou laten gaan Zou je altijd weten waar ik ben En zou de hele hemel uit kleuren bestaan Overal een souvenir voor jou achtergelaten Gedreven door weer en wind licht en onbevreesd Zo zal ik je laten weten dat ik je nooit vergeet En dat je voortdurend door mijn hart en ziel…

Reizen maakt je formalist. Je bezoekt de buitenkant van de dingen, geen innerlijke zaken. Op de hotelkamer sla ik uit verveling een mug dood. Me ervan bewust dat elke herinnering een toevalstreffer is. En 'n vriend knipt gaten in het wandkleed om later de puzzel van z'n geheugen met een driehoekig geveltje aan te vullen, zodat 'n logisch,…

En alles niet zou kunnen vervreemden en vervagen in gebaren en gedachten aan een afscheid en stappen die volgen in de toekomst die ik wil bewaren als de souvenir die ik vergeten ben hier achter te laten.…

Kasten afgeladen vol Met plukken haar En souvenirs Van verloren gewaande vrouwen Gezien met lede ogen, Lege ogen. Hadden zij de dans ontsprongen Dan was er nooit echt gedanst. Dan was liefde onbegonnen. Dan was alles, Alles eindiger dan kuilen in een wegdek. Snelheid onbekend.…

Een kil jaar in beeld bevroren als illusie speelt haar gulle lach als enige souvenir glinsterend voor het altaar. Oneindig zweven onder een sterrenhemel via een zwart gat waar ons begin eindigde leeft het begin in mijn droom.…

Wij woonden ooit een wijle tegenover klokkengalm de torenspits benam het halve uitzicht de ganselijke dag van acht uur af de bronzen slagen tot de middernacht wijl zonderlinge dorpelingen sliepen De laatste klanken waren weggestorven rond het middernachtelijke uur hoorde je de verre hese roep de muizenjacht der nachtuil was begonnen…

Smorend wordt mijn souvenir... Mag ik morgen op je wachten in een nieuwe dageraad? Ik laat je nou, je wordt zo stil en grijs! Schrijf me: ben ik met dit mailtje hopeloos te laat? Je baart me zorgen!…

terug naar de tijd waar herinneringen zijn ontstaan zorgvuldig opgeborgen voor later bewaard terug naar de tijd van geborgenheid opgeslagen beelden na jaren opgepakt en weer bekeken soms diep weggestopt herbeleving te moeilijk dagen gevuld met souvenirs uit het verleden doorleefde levens opnieuw geleefd in het vergeten…

Souvenirs op hun retour. O ja, u ziet het goed: Consequente gedachten In een nieuw én oud moment. A ja, daar heeft het veel van weg. Typerend... In mensen, dieren, dingen huizen Energieën die er niet om liegen. Sinds Franciscus van Assisi zich met armoede omringde, vinden biddende handen de weg naar de werkelijkheid.…

Het souvenir bij schemering in dit bad met sterren omringt door jouw glinstering. Het intens gevoel dat routine bevrijd gesluierd door de nacht aan de horizon zonder eind. Richt mijn vizier waar het licht opkomt daar jouw echo galmt tot de morgenstond.…

Winkels, restaurants en hotels gevuld met spijzen, souvenirs en heel veel mensen, op één rots. Le Mont Saint Michel. Een herinnering die staat als een …..rots.…

Op het strand, vlak bij de zee Neem ik altijd weer wat schelpen mee Als souvenir van mijn lievelingsplek Is dat ook niet zo gek Ze hebben prachtige vormen en kleuren Eentje met ribbels, de ander glad en dan hun geuren Een mossel, die nog is gevuld Zeewier dat krult Oesters met hun grillige vormen En dan een heel aparte met paalwormen…

Een souvenir van onze laatste avondmaaltijd gaf jouw smaak van culinair uiterste wendingen die een aria bracht in mijn gedachteloze brein om warme klanken in mijn oor te laten zingen.…

nee bang niet voor de dood ben ik niet bang die afslag echter de boot trein of bus mis ik graag in het weten dat eens onverhoopt die uitrit komt mijn reis dan naar de overkant zal vol zijn gevuld met souvenirs van ontmoette mensen die elkeen bewogen vol ook van verwachting aan de herenigingen die komen zullen want…

overal onderweg laat ik woorden na als een uitgedund gedicht als een blik in jou richting en hier en daar zweeft er een zin - tussenin de schoongelikte alinea’s zacht uitgedrukt tussen alles wat zwart is overal onderweg wring ik me in letters drop ik souvenirs als kleine tableaus op zoek naar juist dat woord dat vertelt – waarom…

Hoe meer koetjes en kalfjes En crèmepjes en zalfjes Des te meer hoeft het blad Als de snoet van een kat Zich in dovemanskleuren En brandnetelgeuren Op visite bij neefjes Te wentelen in teefjes O hoe zalig kan het zijn Ramadans marsepein Maar zij doet bitterzoet Aan de lijn, Marjolein…

wanneer het blad verkleurt een einde maakt aan uren onwetend wanneer de winter komt het slissend likken van golven tot stilte maant wanneer een sneeuwjacht het vuur dooft en de laatste schaduw van een lange zomer verdwijnt in een stilgevallen zee verwarmen wij elkaar tot de levenloze souvenirs te gronde gaan en jij weer bloemen spreekt…

op elke hoek zijn Ampelmännchen ze regelen het verkeer in Berlijn de rode, met zijn hoedje, zegt: Ho zijn groene broer vervolgens: Go Ossies wilden ze na de Wende lozen maar Wessies zorgden dat ze blijven er zijn zelfs winkels, waar de heertjes gedrukt staan op tig soorten souvenirs thuis springt het licht op groen als ik uit mijn nieuwe…

In het blauwe uur galmt geluid van de kerkklok door verlaten stad samen met mijn lege brein komt de slag als souvenir. De vochtige straat illustreren het gevoel waar harmonie viert gevangen door mijn hartslag leef jij op in mijn vizier.…

De souvenirs; Een stuk bewerkt hout, Een foto die hij niet zien kan En pijn.…

wanneer het blad verkleurt, een einde maakt aan uren onwetend wanneer de winter komt en ijs het slissend likken van golven tot stilte maant wanneer een sneeuwjacht het vuur dooft en de laatste schaduw van een lange zomer verdwijnt in een zwijgende zee verwarmen wij elkaar tot de levenloze souvenirs te gronde gaan en jij weer bloemen…

Met het gevoel als souvenir van de laatste tinteling. De bliksem laat jouw gezicht met voltage reflecteren. De alternatieve harde volume speelt als donderslag. Als een donkere wolk drijft de B-kant over mijn hoofd. Maar ik zal jou niet vergeten zoals een huwelijksdag.…

De vlek van de pen Gesticht in ‘t zwart Met de leugen in de wind Overtuiging vanuit het hart Schreeuwen zal de leugen Uit de passage van ‘t boek De wind laait op De letters vormen ’t aanzoek Driftig schrijft de pen door Met zwart over het wit De inkt droogt op Met de leugen, geen exit Volgeschreven vol overgave De leugen een souvenir…

Haar weerkaatsing reist door mijn brein als een reflectie voor mijn gedrag dat is haar souvenir wat gaat als een jojo. Zweven zonder vleugels als in mijn droom geïllustreerd verpakt door de nacht gestrikt door de stilte voor de storm.…

Een rood vurige gloed die mijn avond voedt is jouw souvenir wat liefdevol groet. Door gespiegeld te spreken doet mij verlicht leven bij de dageraad in druppel nevel.…

Terwijl het lied weerklinkt in de schaduw van mijn emoties verlicht het gevoel door jouw gegeven souvenir. De eclips typeert als gordijn van hoop, geduld in afwachting nu de verduistering ons weer verbindt met vertier. Ook nevel in de dageraad of mist op de dag zonder wind kan jouw glimlach van de nacht niet laat verdwijnen.…

Iedere ontmoeting bij schemering levert jouw glansrijke souvenir waar ik gevoelens kan verwarmen met ons gesprek bij het eeuwige vuur.…

Langzaam stromen herinneringen als een souvenir door mijn aderen dat passioneel mijn brein verlicht en de elasticiteit doet verzwakken. Ware liefde als een visioen in eeuwigheid verbonden roept als een echo door mijn oorschelp dat de verbintenis doet vangen.…

ondeugend speels mijn broekzak in zijn slurf raakte mij aan een werkborstel scrubde mijn arm heel teder, haast een omhelzing in enkele seconden een banaan ontvoert snel mijn hart beroert hij waggelde rap voort haalde zijn moeder in alsof hij mij wou groeten keek hij nog even om dit beeld al 22 jaar dierbaar het is een levend souvenir…

Wolken kunstsneeuw drijven behoedzaam binnen, het zijn de souvenirs van openbaringen, gebloesemde herinneringen van een laatste rustplaats aan de buitenzijde van mijn minuscule wereld.…