karavaan
de groene rijkdom der oasen,
u zij de dorre oceaan
van zand; goud en topazen
bewaart ge niet,
die zijn voor uw vriendin,
de koningin van Scheba;
de stierenvechter laat ge de arena,
de volkstribuun
het duizendvoudige gehuil
van de hyena's
die beurtlings ‘kruist hem’
en ‘hosannah’ roepen;
gij gunt de boetprofeet
zijn sprinkhaan…
echt geloven
was daar niet zwarte leegte
waar eenmaal jullie hart geslagen had
en ook zou er nog liefde zijn
wanneer de lentes zongen
want op het smogverziekte feest
zou ik misschien nog kunnen lieven
waren daar niet te zweetgierige handen
die ’t pure steeds bezoedelden als beest
ook hoop zou er nog zijn
wanneer er zomer gloeide
sprinkhanen…
zoeken volgzaam
Hun richting op de hei
Volgen heidestruiken
Dor gewas dommelt
Camping Municipale
Oorsprong van de Tarne
Een plekje ideaal
Grote keien in het water
Tussenin kleine meertjes
Een dunne gifgroene slang
Waaghalzen duiken
Op de hoogvlakte
Riemen van een herder
Handwerk origineel
Ik draag ze veel
Egels wilde honden
Sprinkhanen…
voor de bron
terwijl een stad zich verheft tot aan de horizon
spiegelt ze waarop ze blijft haten
de tovenares van het lentemeer
laat steen als bomen groeien
en paarden uit klompjes brons
ze verrast me elke keer weer
terwijl ik vanuit de bus observeer
vanachter een verrekijker met een frons
er groeien planten uit m ‘n materialenkast
sprinkhanen…
Wanneer ik vroeg in de morgen in de opkomende zon
aanvoel dat onbestemde donker dreigende donderwolken sprinkhanen
de warmte van stad en land innemen in schrille klanken en flitsen licht
Heb ik geen tijd om
de ontwakende natuur gewaar te worden, noch waar te nemen
bij de overburen aan gene zijde van de strook
In de oude olijfboom vol kracht…
rozemarijn
Doen de bloei schielijk over - discreet sierlijk fijn
Basilicum zuring golft groen in de wind
Slechts de mint die het tijd voor een winterslaap vindt
Een hagedis bakt zich warm in de kozende zon
Steels loerend naar prooi met zijn dubbele tong
Een dakloze wesp keurt mijn zonnende tenen
Hun onbruikbaarheid doet hem de benen nemen
Tor sprinkhaan…
Men ziet hem dansen
Gelijk een sprinkhaan, bij de bliksemende lansen,
De pijlen, rootlend in hun koker, en het zwaard,
Dat flikkert in zijn oog, voor galm noch glans vervaard;
Een wolk gaat opwaart van zijn snuiven, met zijn hoeven
Verslindt hij ‘t slagveld of hij trappelt het tot groeven,
En ijlt het harnas tegemoet, of schuimt en woelt,
Terwijl…
Dit kwam hem door een boze sprinkhaan
Nu zèlf op een fluitconcert te staan.
Op een Tortelduif
Een tortelduif uit Simpelveld
Die voor zijn hobby torren telt,
Heeft onlangs op een zomernacht
Een handig tortelraam bedacht.…
609
Bezig met laden