Alle inzendingen over sterke verhalen

beiden dragen we een leeuw in ons hart de dood sluit jouw ogen al als nachtvlinders zweven ze, langs onze blikken heen, tot verre stergedragen vlaktes ik zie hoe jij dit draagt jouw afstand in mijn handen legt maar in liefde zo dichtbij gouden uren in dit stervenshuis we beleven meer dan witgestreelde haren immer zijn we samen thuis…

niet alles lijkt dood levend verschuift teloorgang wederopstanding diep verscholen oerkracht blijft eeuwig verbonden…

Zoekend in mijn tas naar een zakdoek voel ik water en zwemmende vissen Waar ik Op dat moment in duik mee ga Met de stroming mee ver weg Omdat ik verder wil als een vis En mijn hoofd boven water houd…

Nu je moeder op sterven Ligt bel ik je met de Moed der wanhoop op Jij sterke man die Zo stoer ooit je moeder Verlaten had om nooit meer Bij haar weer te keren Als ik vertel dat 't einde Nadert van haar die jou Het leven gegeven heeft En dat ze in haar doodsstrijd Jouw naam noemde en naar Jou gevraagd heeft zeg jij Rustig in…

een bioscoop met de kleintjes gaan stappen met je vrienden feestjes om van te dromen ze mogen nu even niet de frustratie van de afsluiting de hulpeloze machteloosheid van willen maar niet kunnen het knaagt ons de verwachting het verdriet boost het gemoed dat niet wil of kan begrijpen dat een onzichtbare vijand ons in beperking ketenen…

Hoe sterk ben je wanneer je niet meer rouwt maar kunt vieren dat jouw dierbare geleefd heeft en voor altijd aanwezig is in jouw hart…

Vele verdrietige verhalen komen voorbij of nog erger je maakt het van heel dichtbij mee! De pijn en het verdriet zijn niet te beschrijven. Een onvoorspelbare toekomst, er wordt ons geen enkele zekerheid geboden. Sterk zijn en blijven met z'n allen.…

zal ik je verhalen verhalen over de nacht waarin ik mijn kind-zijn verloor daar ik onmogelijk op kon boksen tegen de manipulaties van hem mijn lichaam niet meer ’t mijne was maar te grabbel en te grijp voor hem gekocht werd ik gekocht middels cadeaus er even samen op uit zodat ik hem dan gedwongen kon betasten met z’n allen op…

Daar gaan wij over in verhalen. Daarna zijn wij niet langer 'wij'. Laten we nu al verhalen schrijven. Zo blijven jullie toch verbonden. Met jullie oude moeder en met mij.…

Proteus de oude man van de zee drager van alle kennis van het verleden het nu en en het later een jaloerse minnaar gunt de ander het licht niet in de ogen waakt als een een havik over zijn ondeelbare beeldschone schat de zeegod hij rekent zich rijk tot het aanbreken van die noodlottige dag waarop de lucht zich in…

Ik hou van de vernedering, de beleving van het verhaal wat verklaart dat alles mijn schuld is. Ik ben het niet waard me in jou leven te begeven kun je het me vergeven?…

Een gat om in te verdwalen Alles verandert daar De aarde staat niet stil en de hemel jaagt voort, vlucht van mij vandaan, ik begin een volgend notitieboek, vlug vlug, voor de dingen verdwijnen en ik niet meer weet of ze er wel geweest zijn en dan ga dwalen in mijn herinneringen Jouw fantasie is het bewijs van de waarheid van mijn verhalen…

toen ik omkeek zag ik een man en in de leesbaarheid van zijn rivieren kwam ik poëzie tegen niet in schalen of langs de zee maar in alles wat mijn woorden overbodig maakten het werd winter tijdens zijn reizen en ik liep met hem doorheen de stilte passeerde schemeringen, rondgezonden door oude vloedlijnen dichterbij en soms weer…

altijd geborgen Ik werd van hem en hij van mij Gebonden in een taal die ons verhaal Verstaanbaar maakte…

Vergeten verhalen zijn verhalen die niet meer worden voorgelezen of verteld vergeten verhalen die niet meer in het hoofd zitten, zijn verhalen die hebben bestaan, waarvan men het verhaal niet meer vertellen kan. Verhalen vertellen blijft dus net zo belangrijk als eten en drinken, want vergeten doen we allemaal!…

in de eerste zoen van het elkaar vinden is het thuiskomen elke dag opnieuw is een ontwaken met jou naast mij van elke rimpel in jouw gezicht ken ik het verhaal jaar na jaar sta jij op wacht bij mijn vallen en opstaan…

Wat als mijn verhaal al een einde heeft maar geen begin Heeft het leven dan wel zin Zou ik dan voor het onmogelijke strijden Of juist alles gaan mijden Opgeven staat gelukkig niet in mijn woordenboek Dus ga ik zelf naar mijn begin opzoek…

Zo eigen zo trots zijn alles uit het leven halen altijd fijn Doorgaan niet verzuimen dingen doen puin ruimen Interesses overal intelligent en sociaal streven naar dat ultieme een boeiend verhaal Iets laten zien en voelen wat het leven inhoudt samen sterk klinkt zo vertrouwd Ook is er pijn om wat mensen zeggen dan geen vergelding…

Opa vertelt graag over vroeger, maar pas op! – hij maakt ook grappen!…

rondom mijn bestaan cirkelt een verhaal gevormd door vreemde monden men neemt het zomaar aan zonder mij te kennen wat buitengewoon knap om van de ander uit te gaan niet zelf na te denken…

Ik ben ik jij bent jij maar stel voor ik ben gevlucht uit Nederland En ga wonen in Oman wat is dan het verschil want ieder mens heeft rechten precies die gevechten precies die vergelijking ik kan naar mezelf kijken maar wie kan anderen vergelijken Dat kun jij niet bepalen Daarom schrijf ik verhalen…

Pak het moment Pak het vast Pak je eigen roem Ga voor die miljoen Ik weet dat jij het zal halen Want ik schrijf verhalen Noem het dwalen ik noem het belichten daarom hou ik ook van dichten…

Mensen besmetten hun baby's meteen met de -- verhaalparasiet.…

Over de graven, over de tijd heen: klimop – van de verhalen.…

Elk verhaal is waar, ergens ter wereld, en hier -- had het ook gekund.…

gehore liederen vol wrok en wraak bravoure en bedrog laat hem zingen de avant la lettre troubadour van twistende godinnen van listen met het Troje-paard proef de kleuren van gramschap en venijn de metalen smaak van bloed en chagrijn de warme zoetheid van een liefdestraan maak ruimte voor de raconteur reizende dienaar van verhalen…

toen God nog geen verhaal was Eén en helemaal alleen geen protest of reformeren geen noodzaak tot bekeren geen moslim of geen jood wenste toen elkander dood geen paus, geen kerk want Liefde was énig werk toen God nog geen verhaal was geen vervloeken, huisbezoeken geen kruistocht, geen jihad geen duivel of zwart zaad slechts Onschuldig…

Voor die sterken die nu nog mededeling doen van hun eigen beleefde verhaal. Voor de vereeuwigde staker met zijn ontrukte hart van staal. Voor de huidige en toekomstige generaties. Het herdenken in vrede is één van de grootste menselijke prestaties.…

Gebroken loopt zij door de straten kijkt heel angstig om zich heen voelt de eenzaamheid, het haten is van binnen koud als steen nog voelt zij harde mokerslagen blauwe plekken tekenden haar huid kan zij die loodzware last wel dragen onhoorbaar gilt, nee krijt ze het uit moeizaam gaan haar beide benen slepen het gekneusde lichaam mee ineengekropen…

Hard als steen en sterk Uit diepe gewelven Stof en gruis van het zware werk Eeuwig rots delven Donker en koud is zijn bestaan Van aarde is hij een slaaf Met pikhouweel gehard van het slaan Een zware opgaaf Altijd op zoek naar glans Gesleten steen Een ritmische dans Al slaand om zich heen Wilskracht is hem niet vreemd Waar is de zon…