Alle inzendingen over steun

Ik hou me sterk en verman me En lijk veel beter dan ik me voel Vandaag moet ik haar kunnen troosten Ik begrijp nu wel een heleboel Hoe het is om te verliezen Een dierbaar mens door ziekte sterft Geen mogelijkheid hierin te kiezen En machteloosheid in je zwerft Het is mijn beurt om haar te steunen Als verdriet genadeloos slaat Ze krijgt mijn…

Adem je nog altijd warm en bezorgd Kijk je nog altijd vurig en vastberaden Luister je nog altijd begripvol of tegendraads Ben je mij nog niet moe Omdat ik steeds onverwacht doe Ik klamp me vast Wind, sleur me nu niet mee...…

Zo uitgestrekt als de bliksemschicht de aarde raakt zo raak jij dagelijks mijn hart. Het gedonder voel ik als het kloppen in mijn spier door de impuls van de sinusknoop. Zo levend als de voltage mij houdt is er geen twijfel aan jouw flitsend bezoek. Na jouw vertrek achter de horizon ervaar ik het einde maar morgen beleef ik weer de hoop.…

We hebben elkaar nodig ook al is het nu veel minder in het openbaar. We moeten voorzichtig zijn en gepaste afstand van elkaar houden. Het leven is zo ingrijpend veranderd, het lijkt zo onwezenlijk, maar het is pure waarheid. Wij moeten ons hieraan houden, niemand is daar van uitgezonderd. Hoe zorgvuldiger we er mee omgaan…

geef steun aan de armoedige uitgemergelde ezeltjes aan de verloederde hondjes die wegteren in on- en beschaafde landen aan die misbruikt worden in de bio en medische industrie bevrijd ze uit hun kooien bekommer u om het oerwoud en hun bewoners zowel mens als dier maar ondersteun ook mij zou graag naar buiten willen woon en zit…

de vermoeide geest leunend tegen het leven zoekt daar een rustpunt…

Engelen bestaan wel degelijk, dat heb je zelf bewezen Niet in de laatste plaats door je geduld, maar ook Gaf je me de ruimte en de liefde die ik nodig had Elk moment van de dag voelde ik je aanwezigheid Louter warmte was het, wat jouw vleugels me gaven…

Zacht is haar ademhaling En de rust die dat mij brengt De kleine lieve woordjes Die ze mij zo dagelijks schenkt Het aanwezig zijn, de warmte Overdag en ook in bed De onbeschreven dingen Waar echt niemand ooit op let De zorg en toewijding Onvoorwaardelijk, elke dag Het felle, de gedrevenheid Die ik bewonder en graag mag De kracht, het enthousiastme…

Als ik hier mag blijven wonen: heel graag. Als ik hier kan blijven, zou het heel bijzonder zijn. Als ik hier verder ga, dan begin ik bij een nieuw begin! Als ik hier wonen mag: dank je, dat je mij goed gezind was. Als ik hier woon, dan samen met de rest en allen! Als ik hier ga wonen, is het altijd dankzij jou. Wat immer bleef en is…

hijg, kreun, puf, steun schop maar slaap eet worstel groei maar niet te veel, te dik ik oei! hijg, kreun, puf, steun negen maanden en nog een beetje en nog een beetje nu mag het! weetje?…

We steunen Oekraïne met geld, wapens en advies Al duurt de strijd nog jaren Steun tot het eind is het devies Dat einde is er als dankzij onze bemoeienis de laatste Russische soldaat eervol gesneuveld is…

Ik kwam voor zijn steun, maar hij zit daar maar en zwijgt -- Hij weet zich geen raad.…

Steun en toeverlaat, ben je voor mij, rustpunt in deze soms hectische maatschappij. Altijd een luisterend gehoor, áltijd ben je er voor mij. Heb ik iemand nodig, is een simpel nummer zó gedrukt, ben je er een keertje niet, kijk ik gewoon of 't me lukt, je mobiel te bereiken.…

als een zachte warme deken voelt jouw liefde zo vertrouwd alle rimpels gladgestreken voelt mijn hart niet meer zo koud door een handvol sterrenregen zie ik eindelijk weer licht is er zon na zoveel regen is mijn blik opnieuw gericht op het einde van het duister daar waar jij nu op mij wacht los van loden last en kluister zwevend…

Eens toen de dagen over de riviertong lagen lang en wazig onder de macht van leed kwam stralend de boot onder de herfstbrug gevaren en ik zat bang voor het licht in mijn schaduw jij hebt zorgend de boot aan de kade gemeerd bekommerd mijn twijfel mijn angst genegeerd en je hand hielp me mee op de loopbrug en het licht waarin duizenden…

Verdrinkend in zoute tranen ben je alle moeite waard overal te veel gegeven, nergens iets verwacht laat me nu brengen wat niet vaker is gebracht ik heb brood en droge kleren naast een warme haard Blijkt het verdriet te zwaar om mee te dragen worden gedachten door zorgen voortgeduwd laat mij bedenken, wat zorgt dat het wat luwt ik draag met…

Jouw gevoel je verdriet Ik zie je kwaadheid je tranen en je pijn Voor mij ongrijpbaar maar ik voel ze toch je gedachten, ik denk ze met je Ik kan er alleen maar voor je zijn Als ik zou kunnen liet ik je pijn verdwijnen je tranen drogen je kwaadheid sussen Maar ik ben geen tovenaar Ik kan wel knippen met mijn vingers maar gebeuren doet…

ik hunker naar de warmte de kilte brengt riltekens op lichaam en geest de winter duurt nu al jaren ik slik mijn gevoelens weg om de verkilling niet te voelen ondanks de slechtnieuwsberichten het sarcastische schrijven dat de tijd weer geen tijd voor me had telkens opgeschoven worden naar later het slot blijft vastgevroren achter de…

Lok haar weg van het spooktoneel in de schemer van de coulissen. Schemer wat is dat? Schemer. Heeft mama mij nooit verteld. Draag haar op schouders naar de verte. Verte? Dat had papa wel eens kunnen zeggen. Spring haar los, touw. Draai bogen om haar diepe tonen. Meng haar lievelingsroze door de schemer. ---------------------------------…

Een kijkoperatie, 'k vind dat een gek woord En hoop intens dat het niet teveel stoort. Revalideren en weer fatsoendelijk leren lopen Ach, dat komt wel goed, mag ik hopen! Terug volop fietsen in de prachtige natuur Drentelen als een paardje, echt wel puur! Meestal mag kijken, aankomen niet Deze chirurg is een uitzondering op de regel, niet…

omarmen waar is die zon die jou weer vreugde zal geven waar is die zon die jou zin blijft houden in het leven De zon geeft zoveel warmte de zon geeft zoveel licht de zon blijft eeuwig schijnen de zon doet narigheid verdwijnen Behoefte aan warmte behoefte aan liefde behoefte aan aandacht behoefte aan een arm zo zacht Voor jou een steun…

mooi hé, mijn ouders die twee waar ik vandaan kom hoe ze me begrijpen en soms totaal niet zie je ze goh, wat een leuk stel soms moeilijk, soms ingewikkeld de relatie tussen hen en mij kijk eens, hoe mooi ze bij elkaar zijn de ander anders dan de ander maar toch bij elkaar ik ben blij met ze hoe ze mij steunen in goede tijden en…

Zal al wat ik heb vergank’lijk zijn Ten prooi aan rot verderf of gisting Geluk verwelken tot verdriet en pijn Mijn spaargeld opgaan aan verkwisting. Mijn leven worden tot gal en zuur Mijn lichaam mij tot zware kwelling Mijn geest verbranden als in hellevuur Mijn gaan en staan op pielloze helling. Wat zal mij dan op aard nog binden Dan enkel…

Toch nog onverwacht die bemoedigende steun voor de kabouter…

We steunen Oekraïne met geld, wapens en advies Al duurt de strijd nog jaren Steun tot het eind blijft het devies Dat einde is er als dankzij onze bemoeienis alles is platgegooid en de laatste Oekraïense soldaat eervol gesneuveld is…

Masker, wil jij zachtmoedig kijken en ook lachen als ik daarom vraag Hoe ik mij voel laat ik niet blijken vraag daar maar niet naar vandaag Masker, wil jij mij wellicht helpen om mij aan de wereld te verkopen Dan kan ik tranen achter je stelpen mijn innerlijk verder dichtknopen Masker, laat mij naar ieder lachen voor hen dé bron van vreugde…

dat geen vervelen ben blikken aan het stelen van hem of haar het is al helemaal geen delen eerder een narcistisch gebaar ja, die kan ik enkel zelf telen in wezen een vorm van stelen maar dat vraagt om een geweten dat is bij mij wel mager aangemeten erfelijk heet dat tegenwoordig kan ook mijn keuze zijn ach, laat mijn vinger het hoofd steunen…

Ik ben gevallen En heb pijn Behoefte Aan wat Steun en troost Wat de pijn Verzacht Wil je Even langs komen? Dit gewoon Durven vragen Zonder me bezwaard Te voelen Is een leerproces Daarbij ook : Dat ik Mijn gevoel Serieus ga nemen Waardoor Ik liever Voor mezelf Kan zijn…

De overheid biedt steun als flappentapper. Maar over vaccineren klinkt gemopper. Hier lijkt het kabinet meer floppentopper.…

Wat in de glossy zeer mijn aandacht trok, Wat elk op bladzij 12 kan constateren: Twee beren moet de toren nu ontberen, Waardoor ik mij alsnog de pleuris schrok Nooit was ik mij bewust van de gevaren: Eén eeuw al zijn de beren los in Haren.…