Alle inzendingen over stoplicht

Een zebra ging eens naar de stad om het leven te leren kennen Maar het eerste wat hij leerde was voor zijn leven rennen Want hij dacht op een zebrapad even een tukje te doen Maar toen sprong het stoplicht onverwachts op groen Het dier verdwaalde in de straten en wat wilde het geval Hij stond plotseling oog in oog met een junk die hem…

We speelden treintje met echte rails kind’ren nog Peter die was trein ‘fuut fuut fuut daar komt de trein’ ik was stoplicht en Chef van ’t station bordeaux rode pet zelf geverfde pollepel Peet was echter Eigenwijs hij riep ‘wijntje is in trijntje boem boem boem’ ons treintje liep zomaar van de rails lag te spartelen als ’t omgevallen…

Hoe zwart is wit En hoe groen Is een rood stoplicht Vragen die ik niet Meer wil beantwoorden Was ik maar kleurenblind In plaats van terug kunnen kijken Op een verleden Zonder heden Waarom geen hart Waarom toch sneller kloppen Vragen zonder Het juiste leesteken Dierbare vriend Het klinkt zo mooi Maar zwart is wit En wit is zwart Iets…

worden we doorgezaagd Over alle mogelijke ambachten Die naar ons lonken op het moment Dat ons werkzame leven zal beginnen - Tegen half vijf zit de lange dag erop En stap ik aan boord van de Gado-bus Die speciaal voor deze gelegenheid Is ingehuurd door school Terwijl we langs het Stadskanaal rijden Houdt de bus even halt bij een stoplicht…

Menselijke zintuig en gemoed krijgen bij stoplicht soms een plotselinge nuk. Het glanzende groen brengt vluchtig geluk. Kort oranje en lang wachtend rood dreigen op stil kruispunt geweten te doen zwijgen: tòch gas of doortrappen: even ferme ruk!…

Stoplichten, zeven, springen, tweemaal elke dag op slag op rood als ik kom aangefietst. En uit mijn kamer zie ik trams banaal hun lussen draaien naar Den Haag Centraal.…

Een markante dag in mijn jonge bestaan bij het stoplicht op de fiets zag ik haar twee reebruine ogen keken mij aan en hopeloos verliefd stond ik daar maar redelijkheid was ik terstond vergeten die ogen brandden in mijn gedachten door mijn vrienden voor gek versleten wat kon ik anders van hen verwachten die eerste kus kwam onverwacht nog…

Ik loop als een bejaarde als een echte oude man van zo rond de 85 jaar kan amper nog zitten laat staan opstaan en op de fiets zonder stang afstappend voor elke drempel elk bruggetje is mij te hoog en iedereen laat ik inhalen wacht ik keurig bij elk stoplicht stapje voor stapje en zo voorzichtig mogelijk op de treden van de gang-trap…

ik heb inzicht mevrouw tegenslag, stoplicht, willekeur, ik laat me niet tot ongelukken verleiden niet vandaag meneer kan het, mag het, steeds wordt er in het brein gepleit, ik blijf de droommens behagen berispt door de chaos en de storm terug naar het begin de eeuwige rivier op zoek naar de zee, de mens bestaat in zijn droom van hoop…

Zolang je in de storm op straat en kruipt als worm op fietspad en op asfalt gaat met stoplichten als enig halt, een kind dat op je trapt of balt... nee ga jij in 't donk're bos terug! Hij streek hem over zijn zachte rug.…

Ik neem plaats na een korte stadsreis Waar wat stoplichten tegenwerkten De regen striemde, ik nog even moest zoeken Maar neem ik plaats in ‘Huize Lydia’ Ik kijk en ik voel, ik voel me: ‘Voor de poorten van de hemel’ In een halve cirkel De beslissers, de makers Hun hoofden veroorzaken Knikkende bewegingen Die me gerust stellen Omdat ik daarin…

uit Want ik heb vrienden die van me houden Blauwe luchten zijn boven me Mijn bruine haar is overal Ik sla mijn vleugels uit Het is mijn kans om te schijnen Om te onderzoeken Zoveel meer om voor te leven Rijd naar de disco waar we naar toe gaan om te dansen De radio doet het, en de top is laag Er is niets meer op mijn weg Alleen de stoplichten…

Misschien bleef het stoplicht op rood staan. Misschien heeft de pinautomaat zijn pasje ingeslikt of bleek hij onderweg zijn portemonnee vergeten.…

wanneer auto’s heftig toeterend al file rijdend langs mij gaan geen verbodsbord stopt mijn zinnen geen stopbord verbiedt mij de waan ik wil je hier op het teer beminnen toe lief geef mij voorrang laat je gaan kijk een zebrapad als bedstee zwart en wit als klank en kleur kom ik pak jouw beide handen ruik de bodem, proef de geur echt, geen stoplicht…

Charlotte meldt, zakelijk, in de Volkskrant dat elke fietser weet hoe het kan stinken, wanneer je staat te wachten tussen brommers, voor een rood stoplicht, drukke wegen, getergd door langsrazend verkeer Gisteren, of was het vandaag misschien?…

gedacht over wat het zou kunnen zijn Braaf zei ik dan dat ik de volgende keer eerst zou stoppen, na zou denken en vervolgens een weloverwogen beslissing zou nemen die voor iedereen het beste zou zijn Zo gingen er jaren voorbij zonder dat ik echt wat deed waarbij ik mezelf kon verrassen of uitdagen Op een gegeven moment wist ik dat je bij een stoplicht…

‘k wou dat ik autorijden kon, van hier naar daar en andersom Van stoplicht tot rijksweg en weer terug ‘k zou boodschappen doen, wel zo vreeslijk vlug.…