Alle inzendingen over stralend

de boom een groene waas met rode schittering een stal in mos wat beesten en de grote donkere os jozef en maria rond een stralend kind dat in eenvoud zijn geboorte vindt die herinneringen uit het kerkelijk erfgoed warmen nog altijd mijn bloed met zang en gebed heiligen langs hoge pilaren die sfeer is niet te evenaren helaas…

het ging jou niet om de mooiste kleurigste of meest exorbitante bloem uit het boeket van leven het waren de stralende ogen en lach als jij haar onverwacht aan een ander mocht geven jij hebt gezocht voorzichtig geplukt gekozen uit groot en klein iets dat bijpassend moest zijn het is niet allemaal over rozen gegaan omdat zomeren voortijdig…

aan de arm van inspiratie liggen woorden geknoopt later op papier staat er zomerzotheid ondersteboven in iedere vezel ontwart de knoop tot enkel jij…

met een wenk en het schikken van je gouden lok boven gevoelige ogen jij danst en ik loop op de mysterieuze muziek van het eeuwenoude woud waarin tijd zich samenvouwt jij laat mij de bronnen zien van jarenlang verdriet en pijn omdat herinneringen aan jouw trauma’s nog niet verwerkt zijn toch zwier je met je godenhaar is je lach een stralend…

aan jouw voeten pasten nooit de schoenen die jij koos jij wilde best vriendinnetjes zijn hun negeren deed je pijn altijd was er wel de kring met handen vast jij stond er nooit tussenin vaak keek je in de spiegel naar de dingen om je heen voelde je moederziel alleen maar eenmaal buiten wist jij de natuur met een stralende lach…

ik zag je glad maar voelde hoe het leven zijn lijnen geëtst had in jouw oppervlak geen levensloop in krullenletters gegraveerd maar dieper en door pijn bezeerd transparantie miste daar het fonkelend licht door tijd en zorgen voor altijd gewist toch glans jij weer in een stralend verschijnen niets heeft jouw optimisme doen…

Al moet het dan ook kosten wat het kost Toch wil ik dat mijn lieveling blijft leven. Ik laat haar dan ook echt geen spuitje geven Opdat zij uit haar lijden wordt verlost. Zolang als de verzekering betaalt Wordt dus mijn zieke cavia bestraald.…

Ogen stralen Tot de zon opkomt Ogen stralen Tot de nacht is gekomen De wind is gaan liggen En het water valt aan Maar de stralende ogen Die staan vooraan…

Stralend en blozend Straks liggen ze naast elkaar Slapend als rozen…

gevoelloos zijn de vingertoppen waar chemie in warmte huist reflexen als gesloten deuren blinden die steeds zwarter kleuren de huid ervaart geen streling meer in liefde speling en geluk verdroogd en schraal gelooid door weer en wind kooit zij in kou haar ziel terug naar de moederschoot waar dood opnieuw geboren wordt in stralend…

wolken schrijven hun onleesbare tekens op het blauw van de lucht het licht van de zon kleurt de krullen van hun statige vlucht maar langzaam verdampt het verhaal lost het plot heel geleidelijk op als epiloog staat nog vaagjes geschreven het wordt stralend weer vandaag…

jij geeft mij handenvol licht met een stralend gezicht ogen vol zomer in je lach bloeien fluweelzachte rozen je sprankelt de zonnige kant van jeugd in het leven wisselt van kleur om aan ons bestaan de echte fine fleur te geven…

Dierbaar verlangen misleidt ronduit verleiding als kristallicht oogt.…

Geïllustreerd in mist met sterren door lantaarnpalen verplaatst jouw verlichte glimlach in de schemering met jouw schaduw in het aanstaande donker theater voelt je vredig stralend gelaat als verrijkt handreiking.…

Ik blijf verbonden met jouw hoop als de sterren schitteren in de nacht de maan op het zwarte doek schijnt of de zon stralend aan de blauwe lucht. Verlicht blijf ik verbonden via je passie verwarmd gewikkeld met herinneringen met jouw voortdurende gloed op canvas continueer jij blinkend de verboden vrucht.…

kou zij komen voor U knielen omdat zij weten hoeveel U van hen houdt aanvaard ze allen in uw vredig koninkrijk dat Gij hebt gebracht dan zie ik nog meer stralende sterren iedere kerstnacht……

landt een woord zachter zonder iemands stem als je alleen maar met inkt zou spreken als je schetst met slechts dunne potloodlijnen maakt het uit wat je doet of laat onder de vernislaag de glanzende schijn ligt het uitgestrekte verzwegen verlies het blinde afscheid tast vergeefs naar stralend licht…

voor plaatsing in de databank die feilloos de aanwas van spier registreerden en het parmantig staartje hipte op en neer in het terug ritme van niet weggeweest de aanpassing verliep naadloos en het stukje meer charmante warmte was opvallend na de kou op deze winterdagen dus een volgende keer niet meer zo lang gewacht want met je stralende…

Ze zit altijd alleen maar weet wat ze wil kijkt nooit om zich heen is altijd stil ze lijkt op jou heeft dezelfde lach dezelfde stralende ogen maar weet je wat ik vandaag zag mensen oordelen zonder te weten wie ze echt voor zich zien ze lijken anders, maar zijn gelijk ze zien het alleen zelf niet.…

Frisse dauwdruppels stralende diamantjes in de ochtendzon.…

de bloesemblaadjes een stralende bruidsjapon van boom naar aarde…

Hoort bij een mijn stralend humeur die al mijn zorgen weg wast, bij de stralende zonneschijn een scala geeft aan kleur.…

Stralende noenzon Zomerse intensiteit Hier in eind april…

de maan vandaag zo stralend bijna vol goedlachs…

Stralend onbedekt ademen poriën vrij in een pirouette.…

Ogen schitterend Lach zo stralend als de zon Ik wil je niet kwijt…

Stralende ogen zien verloren verlangen zij winnen liefde…

Lopend hand in hand zo gaan zij door het leven stralend van geluk…

Vóór de eerste slok, ingeademd lentebeeld, stralende ‘Maitrank’…

Zo stralend is jouw gezicht in het witte Thorn!…