Alle inzendingen over tap

Alles kun je dichtmaken, fiksen, heel houden, redden wat reddeloos, her- stellen wat ontsteld tot op de kern niet meer in orde wil. Niet opgelapt, behoed, genezen. Orde is maar een haar waaraan je hangt, nagel geprikt in je kist, vezeltje over been, houdt niks niet tegen. Wat stuk is, koester het niet langer dan het vraagt. Laat het alleen…

Ik tap ze beiden altijd en op ieder feest, mopjes en trappist…

taps toelopend richt de tijd zich op de smalle doorgang krimpend licht…

ze verzetten zich met handen en voeten maar bij kop en kont pak ik ze op doe ze in een doos verzegel die met kop-dicht tape en zet hem op het spoor in een platte wagon naar de horizon kleiner wordt de doos en kleiner gedachten proberen uit te breken ik zie ze beuken maar het tape houdt stand klein wordt de trein en verdwijnt…

Met masker, halsband, handboeien plus zweep en sekspaal, tepelklemmen, zwarte tape. Ook wil hij dat ik me in latex hijs maar dat wordt me nou werkelijk te grijs!…

Ja, zelfs de cultuur neemt hij onder vuur en draait de tap weer wat verder toe.…

iedere stad een eigen vijgennmat gerezen namelijk de vraag naar fruitig sap uit man dagelijks uit tap schuimend in kraag ingebracht door het ledenbestand dat prikt tot het klikt en de bol knikt: het is mooi geweest…

‘k Ben zonder gsm gehandicapt Sta in het leven met mijn avatar Aan online tap en virtuele bar Waar veel gefacebookt wordt en gewhatsappt Soms voelt het zelfs alsof mijn broekzak beeft Omdat mijn Tamagotchi honger heeft…

Ik weet als ’t ruisen van de tap weerklinkt: het is goed leven van de brouwerij.…

vuurrode koorden dansen in het groene licht van de zuiderse kapel een tap geeft de leiding en wiegt op en neer een neerwaartse spiraal duikt op in de ondergaande nachtzon een nieuw leven vol gebreken springt in het ravijn…

ik proef gaten in gebakken lucht mensen praten niet maar kwaken elkaar de decibellen terug het onverstaanbaar koor schuift door naar waar leeghoofdigheid de magen rap vult aan de tap van ongeduld verhitte koppen dichter bij elkaar in alcoholische gezelligheid vuisten op tafel als het mes niet van twee kanten snijdt de kroeg is…

aan de Gracht der Prinsen in de Taveerne van Van Puffelen sprak ik eens per week de broze Boze Buurman aan de tap altijd over hetzelfde van dattum wie het met wie hadden gedaan aan de rol op gooise matrassen voor een baan op het celluloid van hem leerde ik dat acteurs zijn als ping-pong-balletjes er zijn er veel van snel wisselende…

Laat mij niet meer stoppen, tap nu soms zelfs moppen. Leef het leven zonder beven, laat maar komen, ik kan zelfs geven. Dat is het punt waarop ik mij nu bevind, Ik heb je oprecht lief, mijn kind!…

Wíe ziet nog wie jij bent zonder de cam In hollywoods vervlogen hof van eden Icoon dat in een tape verankerd zit Wie zíet nog wie jij bent meer dan je stem Van ooit eergister gisteren en heden Marlène blauwe engel in zwart wit Wie ziet nog wie jij bènt - een donkere stem Onder de hills van beverley's verleden…

De tap was uitgewoond, de krukken omgevallen. De vloer versleten, net als ieders stembanden. Sigaretten lagen uitgedoofd en klef in de asbakken. De muziek was verstomd, er klonk alleen nog gestommel en gestamel. Met verdwaasde blikken en vermoeide ogen werd er rondgekeken.…

ik hoorde laatst het bakerpraatje “krijsen in april de meeuwen dan gaat het in augustus sneeuwen” maar dat past niet in mijn straatje liever tap ik uit het vaatje “brengt de avond morgenrood dan is er met de klok gekloot” een veel genuanceerder plaatje want als april doet wat hij wil mag augustus ook zelf kiezen voor een sneeuw- of zonnebril…

Bleek gezicht Ogen geven licht Hoestend hijst ze aan haar sigaret De tap verstomt, de tenorsax gromt Een schaduw streelt haar kont Ogen schermen om die lege plek (naast haar) Als ze bloost Ruikt de drank haar schoot Sluipend sist hij zijn antieke groet Bleek gezicht Ogen geven licht Lippen kleuren rood van bloed…

muziek gekleed in overdadigheid de pas getemd in afgemetenheid ben een troubadour mijn lied boeit de gewone man zijn lach tussen de gangen blijft in de luchters hangen als het buffet ten einde is dan fluister ik mijn streekverhalen over ridders die hun maagden halen het hoofs gedoe in de kastelen is de bron waaruit ik tap…

Hopeloos van wanhoop Je begint eraan mmmm… lekker de een na de ander keer op keer tap je weer eerst voor de lol dan went het het wordt een gewoonte je denkt dat het je goed doet omdat het je leed doet verdwijnen het lijkt lang, totdat het uitwerkt dan komt het terug het leed, de pijn het doet je denken aan erge dingen.…

Zag scheurtjes en dacht: heb tape, ik plak Thuis, merkte ik pas zijn geur: tabak Terugbrengen? ‘k Strooide dan met baking soda, zoog, ‘t had geen zoden Nu hangt een halve koe te luchten aan de waslijn de coniferen zien de andere helft Zijn bruine flanken glanzen in de zonneschijn…

Tapen op zijn kleine mondje? Bij de verhalen moet ik beginnen te rillen en tegelijk denk ik aan de hemel als je zelf andere herinneringen hebt. Wanneer je uw kinderen zelf opgevoed heeft. Mijn dochter vond een heerlijke kinderopvang waar haar en mijn lievelingen als prinsen worden bediend.…

dansen elfen op waterbloemen omgeven door een prachtig theater laten ze zich door een lichtbundel inzoomen de blauwe lucht laat zich door dit schouwspel omringen al genietend van het klucht laat ik geen moment aan mij ontspringen overdonderd door al het handgeklap verlaten de sprookjeshelden het toneel met het laatste biertje uit de tap…

Elke dag gaat hij iets drinken In de kroeg op de hoek En meestal blijft hij zitten Op andermans verzoek Bij elke laatste slok Geeft hij een signaal Dan doet hij nog 'n rondje Het gaat haast machinaal Zwijgend kijkt hij om zich heen En ziet een wazig landschap Waarin de lege blikken Van zijn maten aan de tap Zijn ogen blijven steken…

van krijtwit vocht naar klonter grijs vlot omzeilboot gemist toen jij van drijven wist en schapen sturend voorging aan mijn bestaan om pad te effenen en alles moest recht op maar water stroomt niet omhoog dus ging ik plat toen ik je lijf haast niet meer drijfdragen kon zo platgeslagen en metaalmoe als tien cent ben ik maar van de tap…

Ik heb hem van ‘t papier ontdaan tape van ringelbaard getrokken. (trof als prop`er een paar sokken gelukkig verpakt in cellofaan.) Ontstemd droeg P in bars geluid -op een pietleuterig refrein- uiteindelijk voor ‘Hier is je spetter!’ Hij blijkt `n heuse surprise te zijn.…

dansend over steentjes golft hij door landschap ziet in rivier water kringelen riet wuift zacht naar wie weet hengelaars vrolijk toch geen beet met eigen bier op kleine tap wurm glinstert in het zonnetje zilver krioelt in een tonnetje hij lacht en voelt licht gespot gaan fietsers bellen luiden hij zweet geen peentjes wie kan hem nog…

Dichter bij de bron, dat ben ik, maar drink bier van de tap. Stroomversnellingen rukken op, een Lambrewski is natgierig, en drinkt haar biertjes rap. Een druppel werd een stroompje wat uitmondde in een rivier van bier.…

snap dat het vergeten wordt, verstomt En dan is er wat niet meer is: Mijn geloof in jou, het jouw’ in mij Ons weten dat het moeilijk wordt, de schrik dat het zo vroeg verdort en na ’t vergeten, het gemis En komt dan nu wat niet meer wordt: De brief die uitblijft, jij ver weg, jouw zwijgen na mijn slechte grap, ik in mijn eentje aan de tap…

ik schrijf m'n eigen regels naar de letter boetseer een heilig, openbaar gedicht nee, eer mij niet, ik doe alleen mijn plicht afvalligen behandel ik als ketter ik overweeg slechts zaken van gewicht mijn omvang groeit, ik ben een binnenvetter de spanning tap ik af als gele etter ik druk me uit in Duisternis en Licht dan keert het om, weerkaatst…

Mijn kamer verhuurd Voor een uur of 2 Aan enkele verstok- Te voyeurs Een gat in de Vloer geeft een Luxueus uitzicht Op het onderliggend Temijersbed & Bij iedere seance Kreunt mijn Krolse kat Luidruchtig mee & Via een snelle Knopindruk golft De (van een bedrijfs- Tape afkomstige) Mededeling - Kom Toch Eens Klaar Klootzak - Door het…