Alle inzendingen over thuis

ze liggen overal, op straat de genen van de zon in bos en park blauw en licht vermomd als warmte dezelfde schaduw het voorwoord is van riet en oever nergens uitstel gaandeweg in alle hoofden naar een gedachte aan een onbekend thuis een tijdperk als bruggenhoofd…

Terug naar school, ha fijn, het mag straks weer Ik zit mij thuis echt stierlijk te vervelen Met Pa en Ma die onderwijzer spelen Maar waar ik volgens mij echt niets van leer Ik ben nu eerst aan meivakantie toe Van onderwijs aan huis ben ik zo moe…

lieve haai, het spijt mij echt dat ik uw rust zo wreed verstoor 'k hoop dat u niet mijn lot beslecht omdat ik hier niet thuis behoor 'k zou graag nog even verder leven dus als u mij kunt verstaan smeek ik u mij genade te geven en mij heelhuids te laten gaan…

Als wij thuis Trump en Johnson gaan bespreken - ik kan hen beiden prima imiteren - Komt zij weer met die appels en die peren Niet vergelijken? Kom nou! Uitroepteken! Op rotte peertje lijkt de grootste knurft De ander op een appeltje met schurft…

Ik vind mezelf niet in de hiaten van mijn versplinterde gevoel Ik kan er blijven zoeken zonder richting zonder doel Maar ik vind er mezelf niet Waar voel ik mij thuis?…

ontembaar rende je blootsvoets door de velden achter de vlinders aan honden dansten om je heen kastanjebruine haren omlijstte jouw gezicht wie jij was het beschadigde kind wiens huis geen thuis bleek verborg jij je in gedichten van vloeibaar goud…

Ik ben helemaal alleen Niemand om me heen Ik heb geen huis Geen thuis Ik ben kwaad op de soldaat Hij heeft loon Ik geeneens een boon Ik kan niet beter weten Ik wil enkel eten Ik ben maar een kind Waai me mee met de wind Naar de andere kant Naar een ander land Ik wil een beter leven Waar? Mij om het even…

Ik slaap op deze bank want thuis gaat het even niet je kent dat wel Mijn vrienden doen wat ze kunnen ze helpen me Niet zozeer om mij te helpen maar als antwoord op mijn onuitgesproken vraag Het is vanzelfsprekend dat het kan verkeren en…

Vóór Jezus losgemaakt werd van het kruis Had Jezus Jozef kort daarvoor gesproken: “Trek even snel die spijkers uit mijn knoken, Dan ben ik met de koffie straks weer thuis. Eén aandachtspuntje schiet mij nog te binnen: Of je wel bij mijn voeten wilt beginnen.”…

Ik snak naar kroost, een thuis (géén batterij) met toegewijde prachthaan. Waar is hij?…

Met de ongemakken die mij in gezelschap in verlegenheid zouden brengen blijf ik zoveel mogelijk thuis Het is al gebeurd Ik lach daar maar om Aantrekkelijk zijn is ook niet alles Mijn vriendinnen blijven mij bewonderen, alleen mijn zusje noemt niet mooi wat niet mooi is Ze ziet mij zoals ik mezelf niet graag zie Meer dan dit is er…

Daar in Gaza, in een ziekenhuis Komen ze ooit nog veilig thuis? Hebben ze nog een keuze? Alsjeblieft, laat ze snel worden gered! We mogen toch ook hopen dat Israël de stroom weer aanzet!…

De dag glijdt voorbij Taal noch teken van jullie Opgegaan in rust Die stilte echter Fladderend en verwoestend Grijpt naar onze kelen Breng thuis, allemaal 'Bring them home', niet dan, maar nú Naasten zingen 'HABAITA'…

We zullen je missen en moeten gaan proberen van een ánder huis een nieuw thuis te maken, wat denk je zouden we het kunnen leren?…

Mijn voeten aarzelen soms, Ik wacht op je, Ben niet ongeduldig, Thuis wacht dadelijk Een glazen potje met herinneringen.…

Op Nova Zembla wacht een schipper geen vriendelijk thuis. Maar het juiste hart wordt behouden door het Behouden Huis. Voor altijd rust de ziel van Willem Barents'zoon, in de 'ik' die nu behouden woon. Geen weg terug zo ver van huis; een behouden ziel voelt zich overal thuis.…

Als ik maar buiten ben dan keer ik mezelf binnenste buiten zonder woorden waaien interne boze buien over weg van het benauwde binnen binnen zitten, thuis in huis zitten het moet, het is Coronatijd en op de eeuwigheid geen verloren tijd en doe je het niet voor jezelf dan doe je het voor een ander veelal ook met intrinsieke tegenzin want…

Waarom zag ik dit thuis niet meteen Mijn moeder is wreed en gemeen. Bij ons thuis geen democratie Maar een vader en moeder die goed zijn in hypocrisie.…

Ook ik heb mijn familie die houdt heel veel van mij als ik weer veilig thuis kom dan zij die telkens blij.…

Dochter komt thuis, na één weekje weg, in haar hand een héél klein pakje, ik zeg wa's dát nou? Ik maak 't open, is 't een minimagneetje er staat op geschreven, Als moeders bloemen waren, ben jij 't die ik plukken zou!…

Dan reik ik jullie nu een landmijn aan, daar moet je thuis aandachtig op gaan staan.…

Laat mij niet alleen geef mij warmte Ik ben slechts waardevol wanneer ik gevoed word Geknokt en verloren huilende harten accepteren van falen droomloze dromen Ik wil blijven wie ik ben ik heb verloren maar wil mijzelf niet verliezen Verleden geleefd toekomst verlicht zicht Mijn thuis ben ik ...…

jouw handen mijn beschutting als het regent mijn vuist in de buurt van kwajongens mijn paardenmiddel bij een slecht humeur mijn houvast als ik wankel mijn warme thuis jouw handen koud en gevoelloos liggend onbereikbaar ver onder de grond waar ga je heen als je dakloos bent?…

Het zijn in dagen als deze Waar regen en storm De dag overheersen Dat ik Bij jou kan komen En je me omarmt Zonder ook maar Eén woord Maar ook Wanneer de zon Mijn hart verwarmt Kan ik thuis komen Bij jou Waar en wanneer ook Dag of nacht Verweg of dichtbij Altijd Ben je er voor mij Bedankt voor Het ver-TROUW-en…

Uw vrienden niet meer uw vrienden uw huis niet thuis U kent de mensen die de roes doorbreken die even doen vergeten uw verlies en dan verdwijnen verdwijnen in het grote gat geslagen door de ouderdom wie helpt u dan iedereen is tegen zelfs de man in de witte jas u bent vooral uzelf vergeten…

Nu staan wij bij zijn planken woning, Zien voor het laatst zijn lief gezicht, Waarop een glans van vreugde ligt, Omdat hij zomaar 'thuis' mocht komen.…

Gat in het donker authentiek en bezongen hier blijft de regel steken ik ben nu even doorgedicht zo gaat dat met mijn soort het hoofd in de koelkast de lach in de spiegel geluksgevoel zwiert rond mijn lijf onder de douche mijn voeten op de grond wat trek ik aan vanavond maar het dichtste laat ik thuis…

wie weet nog van Leen die de pianiste vroeg om een deuntje en dan met de pet rond in de kroeg hoe zij hem terneer sloeg en naar buiten droeg zij pingelde thuis in professie Rimsky Rachmaninov als ze kwam stappen dronk ze wel uit armoe op de pof van kwieke liefhebbers maar ziek van Korsakov…

wanneer ik nu het land bekijk dan vliegen de raven niet meer op alsof ze thuis gekomen zijn verstommen de dagen vertraagt het denken in ijs de herinnering blijft boven een dun sneeuwtapijt verdwalen prille lentekleuren in een verwaterd grijs trekken daar jaargetijden tot een puntig gemis…

Huiver bereikt haar frêle huid zacht laat geen sporen meer na en haar geest versmelt bij toeval met laatst gesproken woorden gebogen, ogen vochtig is de angst slechts dat waar zij thuis voor blijft vingers zoeken niet meer gevouwen handen willen naar huis…