Alle inzendingen over toeverlaat

En de volgende die erop zit of staat Kan ook rekenen op een nieuwe toeverlaat.…

Onbegrip bestaat niet bij God de Heer Hij kent ons en weet wat er in ons omgaat Hij begrijpt ons en Hij is onze toeverlaat Bij Hem kunnen we terecht, steeds weer.…

er buiten valt is wat het is dat kan ik aanvaarden liefde is mijn praatpaal en klankbord altijd luistert en uitstraalt spreekt en laat voelen goddelijk is in houden van liefde is goed: dood niet en haat niet voert niet oorlog maar verbindt is zalig vertrouwd en kwetst niet de rest is wat het is ik geloof in liefde als steun en toeverlaat…

Wees voor ons de toeverlaat als we eenzaam moeten strijden, als we angstig zijn of arm; vul met liefde onze harten dat ze teder zijn en warm.…

Jezus, mijn Heiland Dank voor Uw liefde mij gegeven U bent mijn toeverlaat in dit leven. Jezus, mijn Heiland Dat heel de wereld U moge loven Want Uw liefde gaat alles te boven.…

jouw vesting wil ik zijn jouw toevlucht een huis voor al je vreugde en pijn waar je altijd jezelf kunt zijn jouw vriendinnetje je steun en toeverlaat degene die van je mag houden waar je met al je 'gedachten' heengaat ik wil niets missen alle momenten wil ik met jou delen heb vertrouwen jij zult mij nooit gaan vervelen sluit mij…

Soms ben ik je steun, je trots en toeverlaat En soms ben ik degene die je kwetst of gevoelens schaadt.…

Ik verheug mij in de HEER Hij wil mij bevrijden van alle kwaad Hij is mijn sterke rots en toeverlaat Ik zing een loflied, Hem ter eer. Ik verheug mij in de HEER Want op Hem kan ik altijd vertrouwen En heel mijn leven op Hem bouwen Hij verlaat mij nimmermeer.…

Als een rivier met de ene na de andere meander zo hield ze eigenlijk toch ook van de ander heen en weer geen weg terug en op deze rivier was er geen brug ze wilde toch zo graag van allebei houden beiden hadden haar liefde gegeven waren steun en toeverlaat, toegegeven maar ze moest keuzes maken hoe ze ook probeerde haar gevoelens…

op het kerkhof gister herdacht ik mijn vader moeder alle anderen er naast er voor er na wie ooit ook maar familie was men weet hoe dat dan verder gaat eenieder daar onder gras speciaal die zonder toeverlaat klonk van achter ons familiegraf uit het niets vervaarlijk gegrom ik dacht meteen dat is opa zwichtte voor meneer pastoor om zijn…

in het voel van verlaten wuivend op een kaal heideveld zoals het dorre dopjesgras gevangen in een wirwar als van zwevend spinrag over het koude moeras een dof berkenblad in ongedurigheid cirkelend rond verarmde grond gelijk de nijverige herder die een schamele kudde drijft in eenzaamheid verstomt de staf als leidraad een toeverlaat…

ik schrijf het witte blad met zwarte streepjes grijs jij zuigt gevoelig letters uit mijn pen combineert ze tot heel mooie woorden zinnen spiegelen akkoorden strofen zijn de melodie in mijn zwart-witte symfonie papier de hemel van plezier mijn hel als vol gekladderd vel vriendin in lange nachten mijn witte toeverlaat als ik moet wachten…

ik schrijf het witte blad met zwarte streepjes grijs jij zuigt gevoelig letters uit mijn pen combineert ze tot heel mooie woorden zinnen spiegelen akkoorden strofen zijn de melodie in mijn zwart-witte symfonie papier de hemel van plezier mijn hel als vol gekladderd vel vriendin in lange nachten mijn witte toeverlaat als ik moet wachten…

Jij was mijn steun en toeverlaat, zolang als ik je ken, je was mijn redder in de nood, alsook mijn grootste fan. Jij was in de branding die ene rots waarop ik rusten kon, jij was het die onoverkomelijkheden met me overwon.…

Het was in ons verledentijd de gewoonte: slechte gewoonte dat vaders hun steun en toeverlaat met breiwerk achter de kachel verwezen de voorgrond het bed en fornuis de kinderen en alles dat er aanhing behoorde bij moeder bijzonder dat werkezels langer leven blijkbaar kunnen mannen die druk niet aan vertrekken eerder naar de eeuwigheid dan…

ik breek geen muren meer zoek zand in de woestijn door wind gedragen vluchtig in herinnering het is een nieuw begin waarin ik bergen breek dalen aarddiep erodeer met water van vergeten de zon mijn toeverlaat weet hoe jouw sarcofaag zich toekomst graaft in een piramide zonder zicht ik sfinx je voeten met geschiedenis weet dat de tijd…

Mijn moeder schrijft géén enkel gedicht Haar gedachten zijn zo licht, zij zegt de liedjes van haar vader in het Gents Soms zingt zij in het Frans om aarzelend te blijven steken in onbekend en vraagt haar woordenboek en toeverlaat om raad Samen breien wij de regels recht en rond dansen heupwiegend op de brug van Avignon begroeten de ochtendzon…

Eigenlijk zijn we allemaal te leen Niemand is werkelijk bezit van elkaar We vergezellen elkaar slechts tijdens de rit De rit van het leven weliswaar We delen het leven met onze geliefden ontvangen steun, toeverlaat en kracht maar alles is ons slechts tijdelijk gegeven Wij zijn het bezit van een hogere macht Hier op aarde dus samengevormd…

danste jij beelden die ons tot op vandaag zijn bij gebleven de bladeren ruisten net als toen in je wuiven gaf jij ons een warme zoen alsof je wist dat het geen afscheid was wij hebben je meegenomen omdat jij ons bestaan bent voorgegaan met raad en daad nog altijd bij ons staat op de foto’s kijk je blij je bent en blijft een steun en toeverlaat…

Geurdraad in `t plafond Links Als laatste onderdanig geregen Een dikke roze vlinder En Als eerste een schelp Een lange Dan weer een zeepje Gewoon een vorm Rood Vervolgens een waaierschelp Zeepje schelpje zeepje schelpje Zeepje schelpje vlinder Roze vlinder Die dikke Sloom hangend Noodgedwongen toeverlaat Draadje aan een haakje Er prijken…

Je kan ook niet een potje mee staan kniezen dan raakt zo’n kind nog dieper in ’t moeras de toeverlaat die jij tot dusver was gaat zo voor altijd naar de gallemiezen. De makke is dat ik het nooit zal leren een stukkend kinderhart te repareren.…

ik geef je alles ziel en toeverlaat je antwoordt liefde maar in je woorden voel ik soms je haat en ik pareer moet dansen op het touw dat jij gespannen hebt ik lijk wel gek val steeds geweldig op mijn bek want jij bent anders dan ik dacht verstaat mijn woorden in je eigen taal mijn luchtigjes acteren overkomt ons vaak banaal…

Je hebt me verteld van je ziekte en het niet kunnen genezen, mag ik dan in deze moeilijke tijd jouw vriend en toeverlaat wezen?…

goede raad een traan die niemand ziet vertrouwen, maar geen ruggegraat een echte zielepiet toch vliegt hij dapper ´s avonds laat alleen in grensgebied en controleert met regelmaat of hij niet wordt bespied hij houdt een vogel aan de praat een ware kosmopoliet wereldburger van formaat gelovig islamiet het wordt ´n echte toeverlaat…

gij zijt mijn toeverlaat in het eerste en zeker laatste uur fluister stilte in mijn beide oren gij, mijn alter ego, vriend en innerlijke buur kijk over de dag van morgen heen zolang gij mij dient, uw naaste in mijzelf, en ik de voortschrijdende schoonheid zal bekoren labidura riparia labidura riparia ik herhale uw…

Heb geduld als het slecht gaat De Heer zal je altijd nabij zijn En weet van je verdriet en pijn Hij is en blijft jouw toeverlaat. Ga steeds door met je gebed Want God wil naar je horen Jouw stem gaat nooit verloren Gods liefde is het die je redt.…

Likjes, streeltjes kortom weer grote liefde De liefste vriendin en grootste schavuit Mijn kat, toeverlaat en kostbaarste bezit Ik ben dankbaar om zoveel kostbaars, waar verdiend?…

onderliggend lijden Gelukkig wel de eerste prik gehad Over 4 weken de tweede tegen Corona Wij, zij en ik, zijn beste vrienden op afstand Kennen elkaar geestelijk door dik en dun Ik wilde en mocht haar dus vragen “Welk cijfer geef jij je leven” Ze aarzelde niet en sprak “Een tien voor het leven door Jan” Jan is haar man, verzorger en toeverlaat…

Een dag later mist hij het gedicht als zijn allergrootste liefde, zijn toeverlaat, zijn steun. Hij zoekt naar de zinnen, de woorden, de komma's, de punten. Het blijft een groot vraagteken. Waar is het gebleven? Ligt het al in de vuilniswagen? Rijdt dat gore ding rond met zijn allerschoonste gedicht? Hij bidt en hij smeekt.…

glijden we over vloeren de hoeren van deze dagen en soms eens van nachten met onze glazen muiltjes te los om vast te blijven prinsen genoeg onderweg schrijden ze maar verder dit hoog geheven pinkje mijn prins, mijn toeverlaat mag je aanraken en meer nog met je lippen bezwangeren wij zijn dames onder heren tenzij u anders wenst, dan zijn…