Alle inzendingen over toverspreuk minnaressen

Het antwoord is nee in het kwadraat en met een vorstelijke pluim voor al mijn minnaressen, ik schep graag op, maar ze zijn op één hand te tellen en ik heb mijn geheugen flink moeten aanscherpen om er nu nog van te profiteren.…

ondanks mijn jaren ben ik kneedbaar deeg ik hef mijn staf naar hen die minzaam lachten, breng met een toverspreuk hun val teweeg, maar mis een alibi, ik ben verdachte…

Eenenvijftig jaar baande ik mezelf nuchter een weg tussen liefdesbrieven van eenzame vrouwen boodschappenlijstjes voor de slijterij en de dierenwinkel minnaars en minnaressen die de dood vonden in mijn hart zonder weerschijn of klatergoud dikwijls alleen in wildernis waar eenzaamheid een kleinood bleek voor mij toevertrouwde…

verleden week vond ik een versteende geliefde tussen wat geuren van gisteren die het liefhebben verleerd was in nevel verpakt de decoratie van een stad zeven gedichten heb ik geciteerd ze verrees niet huilend heb ik het karkas omarmd de lippen gereinigd met toverspreuken maar de leugens bleven de sporen van de tijd gevolgd toekomst…

Morgen, verdwenen minnaressen, stille vriendinnen, koude wereld, komt een zwart paard met blauwe ogen bij jullie uithuilen. Dan droomt er weer één minder.…

ik ben een stoffige ikoon in een donkere kapel, waar geen mens naar omkijkt of soms een oude priester met een bestofte mouw, wijwatertranen en geheime toverspreuken om god te manipuleren, wat al eeuwen mislukt…

(voor Remco) Je hebt jouw hele leven aan de poëzie gewijd en als zoon van een vader die door de nazi's is vermoord had je een veel slechtere deal kunnen maken bovendien kreeg je toegang tot bacchantische feesten met talloze minnaressen van vlees en bloed die graag voor jouw muzen doorgingen welk spel jij maar wat graag meespeelde en zo…

woorden, wierook, zwaveldampen klanken, kleuren, toverspreuken, niets, nee niets helpt een mens bij het laatste, bij zijn uiterste vragen, hij is alleen, zo alleen of moet hij toch leren geloven in een ware, echte god?…

Malum, spurre, herik en duist Klinken als een toverspreuk Eppelijn klinkt ook wel leuk Als naam voor een of ander kind 't Is boeiend wat mijn tuin behuist. Als ik in mijn tuin blijf hangen Ben ik gelukkig als nooit tevoren 't Is onkruid voor de professoren Zij zijn door Latijn verblind Mijn tuin laat zich daar niet in vangen.…

voorjaarsgeel voor hem alleen, trots aan haar zij hoe paradeert zij in het lot van iemand anders van haar geheimen nog niet uitgerust, van binnen vrij Zou zij me roepen, ik haar horen en ik me om gaan draaien dan zou haar stem en aangezicht als van een vreemde lijken Ik ken de wereld in een straal van zeker zestig mijlen, toverspreuken…

Een gebroken been had Balders paard, Odin heelt Balders hengst: Bot groei aan bot, Been groei aan been, Laat het zijn als gelijmd, een gelijmd ledemaat!…