Alle inzendingen over traantjes

Hij geeft je een klap, op je wang rolt een traan Je bent bang, waarom liegt die man tegen mij De man komt langzaam aan dichterbij Als hij klaar is met zijn daad laat hij je achter in het lege gebouw Niet snappend waarom hij die nare dingen deed bij jou Je veegt je traantjes af en zoekt paniekerig om je heen Naar je bal die plots in het…

Met mijn knuffel dicht tegen me aan liet ik mijn traantjes gaan. Niemand die mij horen kon of zien had zo'n verdriet, ik huilde voor tien. Uren hebben zij naar mij gezocht, zich gewrongen in elke bocht.…

Ik nam je op en zei troostende woorden bij het wenen, je traantjes verdwenen en je mondhoekjes trokken op. Die handen zijn nu nog altijd dezelfde maar jij bent niet meer het kind. Met pijn in mijn hart moest ik je los laten, je eigen leven laten zoeken.…

Droog je traantjes maar, lieve kleine elf, kom maar dichterbij en warm jezelf. Pak nu even vast mijn hand dan vlieg je straks, gesterkt, terug naar elfenland.…

Lek je muskadelle traantjes? Hou je een ongemene stijl? Leg je in schim van koele boompjes? Droom je daar geen andre droompjes Als van suiker, uit Brezijl? Zwem je in lachjes, en genuchjes? Leeft uw geest in zoete kluchjes? Springt uw zieltje in uw lijf? Erf je niet als heil, en zegen?…

'Kom, wis maar uw traantjes: wij vinden 't wel weer; leg op maar, en zoek maar de baan op en neer.' Zij rijden en glijden en snijden door 't ijs en ijlen en zeilen het spiegelpad grijs; hij snort haar vooruit met een zwierende zwaai en vangt haar weer op met een krassende draai.…

Toen ik iets groter kind werd huilde ik angstige traantjes in de badkuip. Ik had al lang een bang voorgevoel. En op een dag zag en voelde ik dat dat zalige kinderhoofd niet meer op mijn hals zat. Ik ging nu dragen een nieuw hoofd. Volwassenen was het niet. Het was en is nog steeds geen hoofd.…

(Maar laat ik eerst van uw behuilde wang Die traantjes vegen.) Gij op wiens pad, bij 's levens lentegloor, Slechts rozen zonder dorens groeien... (Pas op wat, Jans, daar stopt hij erwten in zijn oor.) U, wie genot en zoetheên tegenvloeien, Wie nog geen zonde drukt, geen bange smart beknelt! (Wat heeft hij in zijn mond? - Bewaar ons!…

Die mij, als ik weende, suste, Traantjes van de wangen kuste, Die mij voedde met haar bloed? Moeder! wil het niet geloven, By de hemel die mij ziet, Moeder! wil het niet geloven, Neen, uw kind vergat u niet!…