Alle inzendingen over tractor

nooit wie me begluurt In een vergeten straat Als ooit zo iemand Met een dasspeld In een wolk van after shave Jou naar de drek loodst Bel me dan op kantoor of thuis Of onderweg naar nergens Dan zend ik een premiejager Bestel een vergulde kogel Delf zijn graf in een patattenveld Langs een dreef met een slijkspoor Waar de reutel van een tractor…

het zepige water in de zinken teil begin jaren vijftig woningbouw wordt huizenhoog opgestuwd als bevroren kijk ik naar het zeil waarop het water grote kringen vormt traag verandert in zwembad met rimpelingen zand loopsteigers hete muur voelbare herinneringen het strand van Schier doemt op verlatenheid met plukjes mensen een tractor trekt…

ruimte van weilanden akkers verrassend kromme wegen kieviten soleren nabij bedreigd bedreigend op hun beurt indringers in mensengedaante of zwart veren- pak tureluurs schieten door het beeld huiszwaluwen zwenken kwetterend voorbij onnavolgbaar acrobatisch insecten verschalkend boven sloten bij boerenstee rond wandelaars indrukwekkende tractoren…

beneden achter de lege schuur, alsof de gekte op het erf had toegeslagen dansende rieken, geile hooibergen kralenkettingen vol geloof die kromme zwaarden met baardenhaar sierden in het stokoude maanlicht dampend kwam het varken naar buiten ik zat op een hekje te kijken toen de porceleinen kopjes kapot werden geschoten, God zat achter de tractor…

De boer op zijn tractor niet: hij heeft al honderd padden overreden. Het pad is smal, en de pad traag. Hij is een pelgrim, onderweg (misschien mist hij een kenteken?). Hij sleept zich naar de plas, de poel waarin herboren wordt zijn groene paradijs.…

Die is namelijk bestemd voor die stoere kerels die echt als EEN vent, met tractor bezems vuilniswagen en een berg energie, zorgen dat ik na een uur de straat weer zie! Chapeau mannen!…

Want als boeren protesteren is er iets goed mis Overal staan trekkers en tractoren om zoveel mogelijk te laten zien en horen!…

Hij geeft onwillig mee aan ploeg en tractor in een nooit besliste, trage strijd. De kinderen nog uitbundig in hun overhaaste jeugd, een kalme trots neemt later de plaats van levensvreugd. Ook een gebondenheid, en een besef van dood. Alles gaat, en keert terug.…

daar waar ik mij laatst verplaatste per spoor liep het oneindige landschap tot aan de horizon door de lange greppels die het weiland spleten deden mij denken aan ravijnen in een woeste bergketen daar waar ik een boer op een tractor had bemerkt die fluitend het luie land bewerkt deden twee schimmen mij verbazen wat is het? wat is het?…

Onder het zwak aflopend duin bloeien de blauwe distels als nooit tevoren Sterke bladeren als metalen schilden maken het insecten moeilijk om te landen De wind snijdt een gat in de lucht je ziet een herinnering die vergeefs probeert één gebied te omlijnen Een veld vol blauwe tractoren de gele lucht geladen groene voren lopen door het…

de fles ik de vijf en jij de zes jij de stoffer, ik het blik jij de griep en ik de hik jij ik wil en ik jij wou jij de man en ik de vrouw ik het geld en jij de poen ik de kus en jij de zoen jij het laten, ik het doen jij de veter, ik de schoen ik de schilder, jij de kwast ik de ober, jij de gast jij de ploeg en ik de voor jij de tractor…

Z'n tractor is een tranentrekker. Z'n klokje is een deerniswekker. Z'n slaapplaats is een uienbed, dat hem des nachts aan 't huilen zet. Z'n vrouw verschaft 'm geen genot en geeft hem zelfs een klaagverbod. Ze is bijzonder dominant.…

het betonpad snijdt door het groen naar Spanjaardsdijk oase van rust en ruimte ondanks schapengeblaat scholekstergekrijs spreeuwgekwetter vanuit een sloot sist mannetje zwaan beschermend kroost (zeven in getal) en gade een tractor haalt me driftig in chauffeur in overall maakt verderop kabel vast aan personenauto in sloot trekt vehikel…

hadden plezier met fiets en step en zand en schep ’t was geen bedrog het was er nog het houten hek, granieten vloer het donker paarse pannendak de bolle buitenlamp met snoer ‘k herkende ’t met ’t gemak de erker met het glas in lood betonnen brug over de sloot de bomen aan de dijk mijn geheugen had gelijk de schuur was weg, de tractor…

meestentijds tot zwijgen Maar staat hem wat Den Haag bepaalt niet aan Dan denkt hij: ‘Zal ik eens de boer op gaan En kijken of ik ze ook om kan krijgen’ Hij gaat dan in colonne met de trekker De snelweg op met al dat spitsverkeer Gezellig met collega’s in de weer Zo’n dagje uit is eigenlijk best lekker En aangekomen in de grote stad Heeft hij de tractor…

Het zandpad langs de akker krek twee bunder Gert, de oudste, niet de slimste van de drie broers ging die middag maaien Ik, stadsjongen, mocht mee op de zijplaats van de tractor gebogen staal, rood geverfd met ronde gaten ruikend naar ijzer Heen en weer, over het land strook na strook steeds keek ik naar het huis dan weer naar de andere…

Als snelle haas knaag ik op de wortelvelden van trage boeren op ronkende tractoren, die met hun buksen meestal mis schieten. Als dolfijn in het heldere bassin te Harderwijk doe ik braaf mijn kunstjes en vul ik mijn maag met de haringen, die Babette mij toewerpt. Als mier klier ik mee op de mierenhoop.…

rode tractoren voetbalvelden en witte lichtbakkonijnen schieten goed op met scheve bloemkolenbollen.…

lest de dorst maar stilt niet de honger naar meer van toen nog een keer zamelen wij het zilver dat ons in flessen de melk en yoghurt dopt opdat de nonnetjes van kerk en kleuterschool in verre oorden die wij niet kennen nog hun missie kunnen doen na het middageten klauteren nogmaals wij voor het wekelijks ritje op schillenboer ’s tractor…