ZEELAND

Als twee verweerde handen, gevouwen in gebed,
zo grijpen hier het water en het zware land ineen.
De koepel van de lucht staat er almachtig overheen
en laat de mens onmondig. De zee stelt hier de wet.

De mensen zijn zoals de aarde, zonder luchtigheid.
Men incasseert gesloten iedere gril van God en zee.
De grond is als de mensen, stug. Hij geeft onwillig mee
aan ploeg en tractor in een nooit besliste, trage strijd.

De kinderen nog uitbundig in hun overhaaste jeugd,
een kalme trots neemt later de plaats van levensvreugd.
Ook een gebondenheid, en een besef van dood.

Alles gaat, en keert terug. De zon, de zee, ‘t seizoen,
de mensenhand om op ‘t land gestaag het werk te doen,
de prijs voor het bestaan betaald in kerk en watersnood.

Schrijver: Aaike Jordans, 12 september 2003

jordansawzeelandnet.nl

Biografie van deze schrijver

zeeland

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 1.121