Alle inzendingen over traject

Weldra genieten wij weer van de mei vogels boven de bollenvelden op hun weidse traject. kent de kennende liefhebber weldra in alle toonsoorten van de lieve lente ieder aspect.…

. ---------------------------------- uit 'Traject' Amsterdam 1955…

Nu heb je schrik om je dagelijks traject te verliezen, maar je kunt niet kiezen. Rode ogen voor jou, in die wolken van kou, laten je hart minder angstig kloppen. Die rode ogen doen je wel op tijd stoppen. Opgepast hij heeft ook geen zicht, ook hij rijdt met de ogen dicht.…

Hij kon niet anders meer dan het traject volgen, want de trein zou alsnog kunnen ontsporen.…

je lachte toen de schalen braken en het ei zich opende het was jouw broedsel niet dat onder je vingers krioelde om een eerste glimp van buiten op te slaan van het tabula rasa bestaan geïnstitutionaliseerd hormoonde zorg een affectief en uiterst adequaat traject als een abces vermenigvuldigde zich het vreemde leven door…

Drentse hei of pas-ontwaakte alpenweiden de duister-dwaze knapzakroutes in het veen voor mijn gedroomde metgezel mijn huiver en mijn ongeduld gestolen kussen halverwege gelopen vrede aan het end voor benen uit mijn lijf gelopen om kleur en kunst voor thuis te kopen musea, gouden steden, Napels zien de na te jagen dromen het zwaarst traject…

. --------------------- uit: Traject (1955)…

Vlak voor het sterven ben ik gewekt uit een onbegrensde niemandsland, de uitnodiging van de dood - voor poorten van de waan – voor mij als diepste dromer in baatzucht geleerd om toch maar af te slaan, kenmerkend voor het hele traject, de droom graveert met scherpe naald de duizend teksten van z’n gedachten in het geaderd marmer, mijn…

Nou hadden we dat traject al eens gelopen, maar toch moet je het met gemoedsrust bekopen.…

Wie dood wil en graag voor een trein wil springen Komt niet meer zo eenvoudig bij het spoor Daar staan steeds vaker grote hekken voor Toch weet ik iets voor depressievelingen: Je trekt een dikke jas aan met wat draden En rent naar een station en roept: 'Bin Laden'…

. -------------------------- uit: 'Traject', 1955.…

Soms denk ik het leven te kunnen doorgronden maar als ik weer in een valkuil trap sta ik met beide benen op de grond voor even en soms langer!…

en voelt als muziek waar heb ik dat aan te danken, dat ik een van de velen ben baby’s hebben al gauw die lach en die heerlijke mimiek koesterende oma’ zijn direct zijn fan mijn dochter en ik babbelen over het opvoeden stellig ben ik ervan overtuigd, dat zij met haar kind zal genieten waar moet ik haar voor waken; geen flauw vermoeden het traject…

Soms is er al een heel traject afgelegd dan kan ik eindelijk gaan uithijgen. Zo gaat dat de hele dag maar door de pijn is vaak ondraaglijk groot dan denk ik: waar doe ik het voor was ik nu maar eindelijk dood.…

Oude vingers zegenen opgeheven vehikels sterken een zwart traject monsters kruipen uit de modder. Rondom wilde manen pruiken tuilen perken te laat de verlaten velden de rijpe lusten stalen de last. De verveling wil maar niet komen mokkend rood de zonneschijn de snode nozem spuit vuur.…

Ik had de slaap niet gevat, wel vroeg naar bed om midden in de nacht op te staan om naar mijn geliefde Spanje te gaan koffer te pakken, bus te pakken, vliegtuig te pakken op Schiphol koffie te pakken kijkende in het luxe cadeau-magazine het nieuwste van het nieuwste viel me op en met een geeuw van onvoldoende slaap las ik "Tiny earbuds for…

Bloemenwinkel of meestal spoor- machinist spelen we als het regent: het traject van 100 centimeter op de vensterbank, heen en terug schuiven Bello en zijn houten wagons tussen dennenappels als bomen. en wanneer het droog wordt rennen we honing en drop tegemoet bij de strand- tent, zwaaiend met vlaggen.…

Wat komen moest en wat verloren ging, elk spreken kent zijn vastgesteld traject: het woord bepaalt de vorm van ieder ding - slechts dat, wat na het spreken overblijft, is echt.…

Een team met Molly, Noortje en Gravin Ging ondergronds en vorderde gestadig Victoria, de captain, groef krachtdadig Het laatste stukje naar Station Rokin Zo werd zes kilometer pijpenla Geboord met zegen van Sint Barbara…

...een surrealistische séance... De aangevreten bundels folianten Verstikkend in het rime riche perkament Gedecoreerd beslag over het leder Tussen de Hades en de Styx gevangen Bijeengepakte kuddes olifanten Hiërogliefen in de mummiekamers Eclips van farao's in koningsgraven De pieken van de Kölner Dom - een queeste Naar luchtkastelen…

De grens overgaan, Rennen en lopen zo aan, Werkwoorden voldaan.…

en die werkten zowel bij het spoor: de NS, traject Rotterdam-Amsterdam v.v.12.30-19.30 uur als het koor: het AGK, project “Poems from Guantanamo” 14.15-17.00 uur.…

overbrugt alle rivieren zonder geregel of gevraag komt hij naar me toe en gaat waarheen ik wil De trein van mijn angsten laat mij op het perron staan laat mij wachten op een volgende omdat de treden te smal zijn ik er geen steun aan heb en bang ben te vallen Steeds vaker moet ik denken hoe zal ik de reis maken wat kom ik tegen op mijn traject…

Ze zeggen als het leven is voltooid de ‘stervenshulpverleners’ op gaan treden: ‘Meneertje toch, u kijkt zo ontevreden’ Met 'recht op hulp' word ik straks doodgegooid ‘Zo léven man, dat is toch een verschrikking! We doen voor jou wel even zelfbeschikking’…