Alle inzendingen over trouwden

Hij trouwde met haar even later. Z'n vrouw gaf z'n geld uit als water, waarin ze verzoop. Toen verklaarde heer Joop: 'Nee, ik redde d'r niet, want ik haat 'r.'…

Haar dochter duwde mij een pakje in de handen Dat in de linnenkast van Rina heeft gelegen Haar post aan hem ging toen hij trouwde op in vlammen Leg ik mijn schuldgevoel en aarzeling aan banden Of mag ik vrij over de bladzijden bewegen Een ongeschreven wet kan leeslust niet verlammen…

Ze trouwde, maar omdat ze maanden later nog maagd was door geremdheid van d'r man, bekende zij: 'Een kind krijg ik ervan. Doe mij een lol: bezoek een psychiater.' Zodra d'r man aan haar verzoek voldeed, verklaarde hij: 'M'n weerzin is een grote; ik schaam me steeds, als ik me moet ontbloten.' De psychiater heeft 'm uitgekleed.…

Een jonge schoonheid trouwde om de poen met hem, die gaarne met 'r wilde paren. Hij had zich op de trouwdag steeds verheugd en vond de huw'lijksnacht een openbaring. Ze zei: 'Geniet maar lekker van m'n jeugd.' Hoe heerlijk was het vrijen met z'n bruid! De man kreeg zelfs een bijna-doodervaring en blies erna z'n laatste adem uit.…

via drie grote gaten zagen ze mij Uit slippertjes staken tien tenen die olijk keken onder haar kledij Kleine pootjes renden, o zo vlot naar waar ik ‘t reeds had gewild Die hoofdprijs, mijn winnend lot het kind had amper tijd verspild In de verte knetterde de donder heel ‘t firmament kleurde grauw ‘Dit lief, ik kon niet meer zonder, trouwde…

Dan was ik nu misschien handelsagent of bij mijn vader op het dorp gebleven en trouwde later een gewone vrouw. Maar nu ik wakker ben is om het even wat op die drempel wankelde en wou en heeft het noodlot mij geen stap gegund.…

een meisje en een jongen liepen daar ze hielden heel veel van elkaar hij was blank, zij was zwart daar begon al hun smart hun liefde geen loos alarm hij was rijk, zij was arm zij mochten niet met elkaar verkeren dat hadden zij al jeugdig moeten leren zij trouwden, kwamen daardoor in de bak waar een blanke, gekweld door jaloersheid plotseling…

- Ik trouwde met Marjan…

Ze trouwde steeds weer met een andere heer. Variatie was hiervoor de reden. Haast ieder jaar dacht ze : ' t Gaat rot weer, m'n eega geeft mij geen genot meer.' Daarom deed de vrouw aan gewoontegetrouw. D'r laatste gemaal was een slotheer.…

Ik trouwde een vrouw die wel verbonden is en zij maakte het verhaal tot wereld voor mij. Vandaag adopteerde zij de steen die haar overgrootmoeder uit het luchtledige haalt en haar leven in de herinnering geeft.…

Ze trouwde met hem in gedachte en droomde dan maar, dat ze vrijden. Voor haar waren 't heerlijke nachten, waarin ze naar hartenlust paarde, waardoor ze een baby verwachtte en 'n wolk van een jongetje baarde. Met moederschap tussen d'r oren was 't leven voor haar als een sprookje. D'r geesteskind was nu geboren!…

Ik kijk om naar een voorval van toen toen ik dat zalig meisje had gevonden Al bij de eerste kans volgde een zoen ja, of ze door de hemel was gezonden Al vlot zei ik, eind dit jaar huwen wij oké sprak zij dit is een geweldig idee Hoe zalig zei ze, je maakt mij dolblij voor mij is jouw suggestie allicht oké We trouwden; het geluk lachte…

Dit is de man die jaren t`rug mijn steun en sterkte was, met wie ik trouwde, kind`ren kreeg, nu morst `ie op z`n das... Hij kijkt me aan maar ziet me niet, ik pak zijn oude hand en streel hem maar hij kijkt verbaasd, hij heeft met mij geen band.…

wie was toch dat meisje dat naïef naar de wereld keek als ‘liefdevol’ en ‘er toe doen’ tot in discotheek ze trouwde die ene stoere groot, lang en knap ze zag het joviale en niet de dronkenschap oh hij had een klein, lief hart het was geschonden in het verleden en zij herleefde met hem mee hoezeer hij had geleden na vele volle jaren…

Zij kwamen elkaar tegen, besloten bij elkaar te blijven Trouwden kregen kinderen zagen er gelikt uit. ze liepen hand in hand. Strakke velletjes, vloeiende haren, blinkende tanden, met het volgen van de jaren, trokken de kinderen uit huis kleinkinderen volgden, nog steeds lopen ze hand in hand.…

Ik keek niet op een tietje meer Een hangbuik of een tong van leer Haar handen had ik weggelaten Zo ontstaan er ook door geld geen gaten De mond wordt bijna dichtgelast Zodat nog net een rietje past Een hersencel mag niet vergeten Wordt er door haar niets volgescheten En voila, ik ben al klaar Trots op mijn vrouw vol apenhaar Die ik dan trouwde…

‘t mooiste meisje is ze nog altijd Absoluut is Ansje lief dat bij mij denken aan haar, is vol tederheid Zo in mijn armen liggen dromen van vierenvijftig gelukkige jaren Voelen wij nog de liefde stromen ja, wil ik altijd in haar hart staren Vandaag is bijgevolg nu onze dag de fijne dag dat we ooit trouwden Innerlijk wappert altijd onze…

En hier, net voordat we trouwden, we beloofden toen te sparen voor een lange wereldreis en een eigen droompaleis. 'k Weet nog hoe naïef we waren. Kijk hier nog bij tante Roza, hoe ik naar je zit te staren, naar dat mini-rokje van je en die trui in fel oranje. Weet je nog hoe gek we waren.…

Ik was een kind als velen met mij, groeide op en werd de dochter van: Ik werd groter, kreeg een vriendje, werd aldus het meisje van: Dat eerste vriendje, bleef ’t niet bij, waar ik een ring van kreeg maakte mij: de verloofde van: We trouwden de ring veranderde van hand en zo werd ik de vrouw van: Na jaren huwelijk en een paar kinderen later, werd…

drijvend in de Vecht ’t Is schande, daar kan elke man voor zijn gerief terecht Wanneer het lid bij hitsig weer wat stug te strammen staat Dan vindt ie daar een vrouw die hem voor euro’s komen laat~ ~’t Verloedert~ roept de Ridder in zijn strijd voor de moraal ~Dit goddeloos Gomorra plukt de mensheid zedenkaal Het huwelijk is me heilig, toen wij trouwden…

Na 5 jaar samen, was er feest we trouwden, 6 maanden later...bedonderde je de boel. In mijn gevoel werd toen een krater geslagen, kwaadheid, onmacht en verdriet. Nooit zal ik het begrijpen... want echt.. dit verdiende ik niet. Gek genoeg zijn jullie nog samen, niemand had dat ooit verwacht.…

Iedereen die kende haar hier als die flamboyante dame hooggehakt - in mantelpakjes met verzilverde maillot die ze in Wenen ooit gekregen had zo zei ze - van Versace toen ze trouwde met een Fransman daar als huwelijkscadeau Hij was van adel en steenrijk ze woonden tien jaar in Bordeaux Ze woont alleen hier nu in Diemen niemand heeft dat…

‘Verroest’, ontvalt mij, ‘je trouwde de vent die tussen ons in zou liggen’…

we moesten toch iets Achteraf een goede keuze geweest want nu gaat het prima onze LAT-relatie Niks moet en alles kan we zijn dik tevreden met deze variatie Gelukkig is er Liefde genoeg om onze liefde/vriendschap in stand te houden De beste keus, wie had dat gedacht de dag dat we trouwden Ik niet!…

en ze gaf hem een zoen, en ze trouwden. . . . . . . . . De moraal dient u goed te onthouden: als grammatica ú ooit benauwde, kies dan heel ongestoord vlotweg andermans woord. In de liefde mag alles, ook fraude.…

Hij hing met zijn leven in zijn lichaam met een overgeërfde kapstok de traditie een tortelduif vloog door zijn hart het gat er in moest nu wel gevuld dus trouwde hij een extra kapstok ook het goedgebekte hing hij over zijn vrouw’ s schouderstukken Veel viel mee en ook veel viel tegen zijn kleren slechts af te vegen de onmededeelzaamheid…

Het is niet een ieder gegeven Eenzaamheid doet zijn best Om het vertrouwen te doen herleven Dat liefde elke vorm van dorst lest De zwaan kent monogamie Kent tevens de rouw Het leven bracht me op een knie Ik verbrak nooit de gezworen trouw Tot de kilte me benauwde Het gevang zat zelfs in de keuze van het behang De wens dat ik ooit trouwde…

Hij was viriel en niet te houden, zodat-ie met een noodgang trouwde en van een danig wulpse stoot werd hij de vaste bedgenoot. Ze deden het bijzonder vaak en telkenmale was het raak; hij had voor haar het trefwoord 'stuk' en baadde weken in geluk.…

Hij trouwde met haar. Op den duur vond-ie 't naar, daar z'n Roos toen begon te verwelken. Hij wenste genot. Daarom bad-ie tot God: 'Laat de tijd alstUblieft niet verstrijken, doch keren, zodat deze Roos dan een schat wordt om weer met plezier naar te kijken.'…

Ze trouwden, waarna ze onthulde te lijden aan talrijke schulden, maar blij was ze, dat d'r gemaal ieder gat in d'r vele begrotingen vulde. Door d'r moeder was eertijds gesteld: 'Kind, besef toch de waarde van geld. Ook al is-ie niet leuk, lig beslist in een deuk om een mop, door een rijkaard verteld!'…