Alle inzendingen over twee parende kikkers

weer tegen Als twee vissen In een vissenkom Zo groot als de oceaan Zo groot als het universum Waar wij elkaar Door alle eeuwen heen Steeds weer ont-moeten Als twee - gelinkt Door de zielenreis gaan…

één is er niet twee wel en drie en honderd maar dat ene is verdwenen ravijnen dorens duisternis geen antwoord op haar roep kuilen huilen droefenis een halo in de troep de weg gaat hoog en ver weg van twee tot honderd maar liefde klautert verder de berg af tot verwonderd voeten vallen over waar was je…

Zo braafjes suffen twee raafjes in hun kille nest. Verzuurde roest kwijlt uit hun gerimpeld maangezicht. Zeemzoetjes laten beschimmelen. Langzaam doen zwijgen tot ze moeilijk hijgen en de adem stokt. Twee museumpoppen blijven gespaard en bewaard klaar voor een avondmis vol mist en humus. Tot ze stikken in ‘wrede’.…

In de rieten korf naast dat heerlijke bed, soezen twee slangen, giftig opgekruld. De twee slangen die geduldig wachten op haar laatste teken.…

Meer dan twee jaar is het nu uit tussen ons....... meer dan twee jaar geleden gaf je mij de bons..... ik ben er niet meer rouwig om........ ik ben verder gegaan en weet je waarom? we horen niet meer bij elkaar.... Ik hoor hier............ Jij hoort daar.......... Ieder zijn we onze weg gegaan........…

hij overzag het veld vanaf zijn schimmel zag niets van belang voor een gezonde man twee mannen samen tja twee vrouwen komt voor zijn vraag was welke man hoort bij welke vrouw of andersom maar dat bleef onbekend hij was slechts de eenzame ruiter op zijn paard van fatsoen hinkend naar naar de einder van een doodsaai leven…

Wat gebleven is, de klank van je woorden, je stem Beelden vol van zon, jij en ik, warme zee, het zand Lieve beloftes gefluisterd in een oor, je blik Twee cappuccino, twee keer dubbel suiker, een terras Herinneringen, streling, voelbare huid, een kus Je eerste letter, je woorden op papier, gemis…

Twee broers uit een Amerikaanse stad Waren een ijzerhandel begonnen Dus hadden ze iets ludieks verzonnen En gingen met z’n beiden ’s nachts op pad De brug demonteren ging op zich wel vlug Maar dat wordt ook bedoeld met een “ophaalbrug” …Twee broers zijn in de Verenigde Staten aangeklaagd voor het stelen van een brug. ze verkochten het…

ik moet toch naar de stad zal ik gelijk vogelvoer meenemen ga lekker naar bed en vergeet je medicijnen niet twee blauwe en twee witte dag pa, we kaarten morgen na ’t avondeten, ik moet nu echt nee, er wordt niet gestoken rustig maar, geef me je arm dan breng ik je naar huis…

Op de straat aan de overkant Lopen twee mensen, hand in hand. Het vertedert mij als ik er naar kijk; Ik denk wat zijn die twee toch rijk! Ze zijn al oud en schuifelen voorbij, Nog samen, zij aan zij. Wie weet al jaren bij elkaar. Ook al was het soms wel zwaar. Maar geluk had de overhand, Daarom lopen zij nog steeds hand in hand.…

Twee zeehonden bij elkaar, fantastisch! een blij moment tijdens mijn wandeling langs de zee en op de pier. Het was vooral genieten met de zeehonden. Vanmorgen dacht ik nog voor mijn wandeling: kon ik maar een zeehond zien. Het werd nog mooier dan het al was: twee zeehonden bijeen.…

Buiten drie jongens die ontsnappen aan het geroep van hun moeder, twee Italianen op weg naar de zee, één sok die onvindbaar is waar je ook zoekt.…

In wijsheid steeds het verlangen ontkend van zoveel schoonheid en ontembare passie twee werelden en niet één om in te leven zweef ik dolend rond als geest een bedachte goocheltruc om te verdwijnen of doormidden te zagen twee delen om te verdelen dit lichaam klopt van binnen op de maten van het leven maar de blik is vertroebeld…

Hoeveel moeten er nog komen, Hoeveel moeten er nog gaan, Mijn twee jongens zijn de dood ingereden Door toedoen van een ander, zonder reden. Beiden 20 jaar jong, stonden in het leven, Niets of niemand kan ze aan mij teruggeven. Twee lieve jongens zijn mij afgenomen Ik kan alleen nog maar van hen dromen.…

de cirkel is rond les extrêmes se touchent zelfs twee rechten zonder beginpunt snijden elkaar minstens twee maal vrijheid van d’één begint bij d'onvrijheid van d’ander d’één z’n brood d’ander z’n dood wie wat bewaart heeft wat jong geleerd is oud gedaan wie schrijft die blijft…

Geen schaduwen werpt wat ongeschreven is niet gelezen wordt wat zich laat zien doet het licht weerkaatsen maakt zich een vorm herkenbaarheid en optelsom van bekend en onbekend zo laat een kus zich voelen twee lippen op een zachte huid daarbij een passend geluid noemt zich en klinkt vrolijk twee wijnglazen tegen elkaar breekbaar…

Zijn poten staan steeds twee aan twee Als eenmaal bij het stekelree. Hij hinnikt als een maliepaard, En als het sneeuwt heeft hij een staart. Wanneer die staart zijn kop zou zijn, Was hij precies een spieringzwijn. En als hij zeven staarten had, Een kossosale kolbakrat.…

Langzaam, hand in hand, gaan twee voeten elkaar begroetend, door het mulle zand. De een na de ander, de ander na de een, en zachtjes teen voor teen, telkens langs elkander. Maar dan stoppen de voeten, Want ze zijn nu plus twee, twintig tenen ontmoeten.…

ik kan u dagen bezighouden over mijn Mauritius Blauw ook mijn zilvergrijze Rolls is goed voor een uur of twee maar neuken copuleren als u wilt door velen ook vermomd als sex of door de jongeren onder ons of beter opgeleiden thans gespeld als seks vermag niet meer te genereren dan hijg en oh en soms nog ah voor een minuut of twee…

Nu weet ik weer hoe taal begint: twee keer 'ja' op vrijdagmorgen en dan het onderwerp overgave tot het wederkerend hoogtepunt.…

De eerste regel lukt, om te beginnen Oef, één uur later pas volgt nummer twee Een heel getob, want drie valt ook niet mee Jee, na de vierde nóg twee stuks verzinnen Het distichon, een crime! Pas ’s nachts in bed Kwam ’t af, mijn wekelijkse snelsonnet.…

Twee monden tasten naar de zin van het proeven in de lentezon. Met mijn neus haal ik herinneringen op en snuif nieuwe sferen. Twee handen om mee te werken, te strelen en gitaar te spelen. Ik heb vingers om de lettergrepen van een haiku te tellen.…

Er waren nabij Wijhe Eens twee verliefde bijen Blijf je altijd bij mij? Vroeg hij aan zijn bij Ja, zoemde ze blij, ik hoor bij je…

Een secretaresse uit Grazen Die ontkleedde zich in twee fasen Want in een flits Ze pakte de rits De rest zal je dus niet verbazen.…

twee oogverblindende lippen houden me in de hitte van de branding in 't schemeruur vuur vast…

Vraag jij mij Ken jij De tafel van twee? Antwoord ik jou Ja,daar zit jij aan.…

fietsen twee wielen witte benen beurtelings trappend naar ver vooruit fietsvakantie…

Twee blikken in mijn wandeltas op mijn pad spaar ik de buit in mijn terugblik wat van waarde was maar ik eet uit het vooruit.…

twee lijnen en een lat een gom en een verfspat wit papier verfrommeld onbegrijpbaar schoon…

Twee paarden stonden onbewogen 't was hun manier van doen het waren boerenpaarden heel potig in het groen…