Alle inzendingen over uitlaat OR denk

ook tijd kan de onvoorzichtige uitlatingen van een goede vriend (in) nooit helen of je moet al een heilige zijn er ligt geen troost in zelfgekozen waarheid doorverteld. Pijn is je opbrengst je had beter moeten (kunnen) weten daar sta je nu...alleen men heeft je verstoten en terecht.…

Met z'n gepeperde uitlatingen brengt hij de nodige irritatie teweeg, doen het dan ook goed in de media, maar zijn voor de zuidelijke hoofdsponsor Jumbo-Visma ook aanleiding om te denken...…

in het vroege licht zie ik enkel juuts lange arm geeft dat mij nu een tevreden gevoel of ervaar ik de koelte het is immers al dagen voor mij te warm de lijn van mijn kruising laat ik vieren zo vroeg wil ik niet een bon versieren bij de voordeur zet ik een stoel…

Je ruikt naar de zee, oud touw en zout Je kijkt wat geil, je lijkt wat stout Je strakke jeans houden je billen bij elkaar een petje scheef op je blonde haar Je was er opeens, vroeg 's morgens in mei als de lucht geurt naar lavendel en bloeiende hei in de vroege morgenstond loop ik met de hond en hoop iedere dag op je stralende lach.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

na al die fijne uren die altijd weer te kort duren uren van zwijgen lachen drinken,vrijen, praten oh ja, de hond uitlaten even alsof het voor altijd zo zal zijn... maar dan toch dat refrein ik zal er gauw weer zijn.…

Bij de rietkraag waar ik mijn vriend uitlaat huppelen konijnen in het licht Drink ik van de heren uit volle borst zing mijn avondlied Hese kelen tranendal zo scherp ik de nachtlamp aan zo roer ik het avondmaal zo zwengel ik af Dwalen druppels door het zwart. --------------------------- uit: 'Roodvocht', 2003.…

Waaiwind wapperende rode sjaal Stofbril vol dood insectenbloed Plofgrommende uitlaatgebrul Geuren olie, benzine vermengend Asfaltzwart, wittestrepenflits Trillend zadel, motorhitte langs edele delen, gelukzalig gevoel. Een tanktjokvol vrijheid, gelukschreeuwleven. Zonnewarmte op ledervest, spijkerbroek Relaxed geleund, bijna slaapgevoel.…

Mijn hond wordt erg uitgelaten, Als ik met hem buiten loop. Maar is in alle staten, Als ik een vakantie koop. Wat uiteindelijk nog rest? Een rondje in de regen. Onder uitdrukkelijk protest. Het dier is vierkant tegen. Happyturf…

Zo’n avondklok betekent huisarrest. Ik ben jaloers op hondeneigenaren die ’s avonds nog wat buitenlucht ervaren en zie maar weinig heil in een protest. Dus moet er maar iets anders aan de lijn. Loes doet de cavia, ik het konijn.…

Maar soms denk ik weleens tijdens het uitlaten Het zou nog gezelliger zijn Als we nu lekker met elkaar konden praten Ik zou hem van alles vragen Val je ook weleens ten prooi aan existentiële gedachten? En als jij thuis zit en ik op kantoor Wat doe je dan de hele dag tijdens het wachten?…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

denk na doe wat met liefde alles met liefde voor jezelf voor een ander normaal zijn hoeft niet normaal kunnen zijn wel probeer oplossingen met vrede en verbreed je bronnen denk als een ander denk als je zelf maar pleaase, denk, denk gewoon…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…

Emoties vandaag Honderden mensen opeengepakt in de zaal voor het optreden voor hun idool. Bijeengepakt, zwetende blije mensen naadloos schouder aan schouder, buik aan rug, adem aan adem. Juichend, wuivend, glunderend. Ik keek het aan en een kleine droefenis greep me bij de keel. Ik voelde gemis. Niet zozeer om daartussen te staan,…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Zo blij dat hier altijd slootjes met aan de kant wat bootjes, bossen met donker bebladerd pad boompjes die geel blad bewaren zwammen uit stammen vlammen wandelaars die groeten, praten, joggen, fietsen, hond uitlaten vaarten, waarin rode hemels, zwanen zwemmen Er een genieten van een luie zatermiddag is…

Ik ben geen tentamen waar je geen zin in hebt om voor te leren Ik ben geen hond die zichzelf uitlaat omdat jij te lui bent Ik ben geen auto die niet rijdt omdat jij geen geld hebt om benzine te betalen Ik ben je moeder niet die je ontloopt omdat je vindt dat ze zeurt En ik ben vooral niet een dom blondje die niet door heeft wat…

je zou denken die vis in de maresingel van de sleutelstad bij de uitlaat van de gasfabriek waar het water warm uitstroomt en het aangenaam toeven is heeft zijn langste tijd gehad steltloper streed aldaar op leven en dood met vinnige opponent onvast tussen kaken die terugbeet om die visvreter te kraken met meer grip naarmate de tijd voortvlood…

honden uitlaten moet voor beiden verfrissend werken helaas niet voor alle prachtige honden is te merken sommigen moeten naast de fiets van de verzorgende keihard rennen langdurig achter elkaar meer lijkend op een aanstaande dood raadpleeg uw vriendelijke dierenarts aangaande deze kwestie ten goede van uw trouwe dierlijke…

Als 's avonds Kleine Kwispel mij uitlaat, kijk ik altijd even of ik Grote Beer en Kleine Beer zie. Dat zijn sterrenbeelden die mijn vader mij heeft geleerd. "Een groot pannetje en een klein pannetje", zei hij dan. "En als je Grote Beer ziet", zei hij, "dan is hij altijd bij Kleine Beer in de buurt".…

ze strakten hun witte banen met vleugels en motoren pas later kwamen gedachten en spanningen erbij als uitlaat van hun geestelijke activiteiten in krullende wolkjes nog lang in het zog van hun vaart tot zij verwaaiden uiteen geblazen door de maalstroom van wind op grote hoogte die langs de aluminium huid hun vertaalde woorden…

Als ik ’s avonds in ’t duistere De hond uitlaat Kijk ik altijd bij hem naar binnen Buurman op nummer negen Ik geloof dat hij God is Heeft een grijze baard En Vriendelijke ogen In het duistere Toont zijn huis Een verlichte lange kamerwand Vol bekleed met boeken Kwam hem één keer tegen Dag dag zei Hij toen Hij weet veel Alles volgens…

hoe na al die jaren en bezwaren van maanden dat ik woorden uitsprak die de leugen zwaarder lieten voelen dan het spreken van waarheden staan wij dan geschreven in waarden in een massa die zich uitlaat wandelend over de aarde ergens dwarrelt er een gedaante van ons rond waarin ik jou mocht liefhebben een zoektocht naar die schaduw is waar…

Denken vluchtig... Denken diep... Denken geloven... Denken hopen... Denken verwachten... Denken weten... Denken begrijpen... Wanneer is het eens stil in mij ...?…

Met een ruk tot stilstand komen Kijkend naar de wereld om je heen en beseffen dat je weer te snel ging voor iedereen…

Uitgekristalliseerde gedachten vinden ruimte en gebakken stenen dromen in woorden papieren krachten verharden nadat ze zijn verdwenen de vergeten uitwerking een keten onder dikke lagen ijdel massa overstroomt de oevers van het weten zoekt meer dan wolken, het licht en manna ik schop tegen muren ik wil breken door blinde obstakels te bevrijden…

‘t Verkleurde licht van sterren roept het universum te weerleggen het tegendeel is ook, beroept zich op zijn recht niet te ontzeggen gepatenteerde feiten nemen de eigen ruimte in, de stelling om stelling, houdbare systemen veroordelen een andre velling donkere materie blijft verhuld voor het oog maar is niet te negeren althans, het vreemde…

De zon vlijt zich neer in de armen van de zee De nacht jaagt de dag op de vlucht en de vogels zwijgen als het licht verdwijnt Je kunt alleen nog krekels horen Je kunt denken aan geld, je kunt denken aan goud De jaren die vervliegen en aan de dromen die vallen en opstaan En zoeken in gedachten naar het grote waarom Maar ik denk aan niets, ik denk…

Waar ik blijf denken vallen mijn woorden stil als ik je zie oogverblindend zo mooi van buiten maar ook diep daar binnen je weet me te bereiken door er te zijn aan je te denken zo fijn met je te praten te luisteren naar je laat me je voelen mijn warmte is er voor jou…