Alle inzendingen over vallen op

Denkwijze van pap Vallen doe je van je fiets. En in plaats van “Heb je iets?” Zegt hij: “Vallen doe je zachtjes!” Moe ben je overdag, En als je dan eindelijk denkt dat je slapen mag zegt hij : “Slapen doe je ’s nachtjes!”…

als alles groen gekleurd niet meer luistert dan grauwt het grijs als bladeren zouden wuiven waaiend in de wind en de zon scheen er gouden stralen doorheen dan toch zou ik niet meer zwaaien ik ben terug eindelijk geland au, het zand is hard harder dan verwacht liever viel ik samen vallen is zacht zachter dan ik dacht…

Renners struikelen Strijders falen Lopen tegen stenen muren Om het einde te halen Verliezers pruilen Onwetenden vallen Lijken bij het minste geringste tegen een muur op te knallen Alleen de ziende blinde Kijkt alles met een glimlach aan Zij weet hoe ze moet vallen En vooral hoe ze daarna verder moet gaan…

wakker in een droom wil ik uit de wereld stappen voorzichtig een stapje over de rand en dan dan zal ik vallen vallen tot ver voorbij het diepe vallen zover totdat ik zweef zweef in het oneindige het vochtige van troost één word met mijn wens als een onzichtbare kring rondom stilte afgesneden van de richtingen die mij niet toebehoorden…

Het besluit is gevallen, het valt, het blijft vallen, en gelijk het valt, zo val ik. Wij vallen diep, mijn besluit en ik, maar wij vallen samen. Wij zoeken het ravijn, en van klimmen is voorlopig geen sprake.…

de Koning Maar puntje bij het Oranje-Paaltje Laten ze het, ons Koninkrijk Vallen als een baksteen…

Als ik kon uitdrukken in getallen hoeveel ik om je geef dan ga ik nu de blaadjes tellen die van de boom naar beneden vallen Als ik in woorden zeggen zou hoe intens veel ik van je hou dan zou ‘k de Dikke van Dale pakken en lezen tot ‘k er bij neer zou vallen.…

Laat je vallen in de diepte en kijk niet meer om...…

Trots is als een rots die als een baksteen kan vallen…

Duizenden sterren achter dichte ogen Met vleugels stram En snavel in papieren veren Dromend van zon Zoekend naar wat goed is Een boom strekt zijn takken uit Ze vallen Bladeren van vroeger Ze vallen Zomaar zonder pardon…

Ik laat me vallen ik laat me naar achter vallen en ik ben niet langer bang, want ik weet, dat jij daar zult zijn, jij zal daar staan om mij op te vangen, jij stond daar altijd, als ik je nodig had het was niet slechts in mijn fantasie want ik zag dat jouw integriteit werkte als magie.…

Eenmaal uitgeput vallen we diep. Vallen onverwacht schellen, van onze verblinde ogen. Worden we gevonden. Door wie? Door wat? Luister! Proef! Zie!…

Vroeger viel ik vaak Als kind en toen steeds minder Dan wist ik dat ik vallen zou, (want m'n fietsband raakte de stoeprand) (of mijn voet bleef hangen achter een steen) Dan wist ik dat het komen ging, De schrik, de pijn, de tranen De bloederige knie Maar ook dat het meevallen zou En terwijl je viel, dan wist je In moeders armen komt het goed…

'Je zit naast me' denken mijn gedachten Ze strelen en vervagen mijn gemis Het lijkt haast op het eindeloos wachten Op een feest dat hier niet is Langs het vallen van de avond Springen vloeistoffen de hoogte in Dan blijkt mijn hoop ongegrond En vallen tranen mijn ogen in…

Nu mijn ziel op is en mijn hart zwak wordt alles anders alles is anders De woorden vallen stukken op de grond Ik weet nu niet meer waar ze bij hoorden Ik zoek naar dat ene naar datgene dat alles ineens compleet maken zal Het antwoord van dat rust in jouw woorden of ik voor altijd uiteen vallen zal…

zij probeerde pilletjes en drankjes om het vallen te stoppen zij probeerde rust maar niets hielp het vallen bleef aanhouden zo viel zij van de fiets van de hoop dat het op zou ophouden en van het geloof in haar kunnen nog twee dagen geeft zij zichzelf en haar tovenaars het voordeel van de twijfel dan moet ze wel………

Totdat we kunnen ontgrijpen, moeten we leren waarderen, wat laten vallen is. Ontgrijpen leidt ons tot begrijpen. Vallen leert ons om op te staan.…

overspelige waar is je schaduw bladeren vallen…

bijna vertrap ik de populierenkatjes die vallen voor pasen…

Avondgeluiden ergens in het bladerdak kastanjes vallen…

de bladeren weten niet dat ze daar liggen want ze denken nog aan vallen…

In de herfst vallen de dorre zomerblaren in een massagraf.…

Iemand telefoneert over de beste plekken voor mannen die willen vallen. Op het station rennen vrouwen op zoek naar hun minnaars, die ze de avond tevoren in onberispelijk tenue hebben achtergelaten. Pluimachtig strijkend varen zeeschepen het tegenlicht binnen. Op de gangboorden klinkt het roffelen van glimmende herenschoenen.…

Regendruppels vallen Gewoon van boven naar benee Waarom doe je zo moeilijk En loop je niet gewoon met me mee? Regendruppels vallen Helder vol met glinstering Hoop en drama zijn voorbij Hoe is nu de stemming?…

geef je over geef je aan geef je over aan 't bestaan laat je strelen door de lucht laat je dragen door je adem slaak bij vlagen een diepe zucht laat je vallen in de armen van de adem die je omgeeft laat je vallen geef je over want dan weet je dat je leeft…

De bladeren vallen De wind steeds meer spel Dwarrelend, waaiend, gierend Eens troostend, wordt een hel Nu vallen mijn gedachten En dwarrelt mijn gevoel Gierend van verlangen Zonder wil of doel En het dal is daar beneden Wat zich in schaduwen bevindt Als het licht er niet kan komen Dan ook zeker niet de wind…

mijn avond gaat vallen 't wordt stil om mij heen straks moet ik vallen en laat jullie alleen vergeving voor mijn fouten en wat mis is gegaan maar kom in mijn nacht om mij staan de tranen in mijn ogen doen niet zo zeer als jullie me troosten voor de laatste keer…

in tijd zoeken wij de woorden herlezen in een universum geboren bloesem moet vallen zinnen scoren gedachtes in tijd vleugels branden tot wij opnieuw vallen horizon zonder eind niet te begrijpen alleen maar voelen en de kleuren ruiken…

vallen is zweven in het landschap aan draden geweven, is hijgen geperste longen in de avondmist spreken in morse met de onderkant van de brug de pijlers van de laatste grap voor de aftrap vallen is aarzelend op zij gaan voor het dode lijk op het voetpad spelen volgens andere regels…

en de sterren vallen neer... Je sluit mijn ogen door mijn gedachten te weten nu de golven komen... en de sterren vallen neer...…