Alle inzendingen over van der g

Een meisje wiegt en windt zich in de dans Bij 't kwelen van haar zusters dubbelfluit; Hun vreugd verwelkt niet, eeuwig bloeit hun krans, En door geen moeheid wordt die voet gestuit. Toch droom ik: schonk een god hun plotsling rust, Na 't klinken van een laatste, schrille noot, Wellicht, uit wanhoop om hun lange lust, Zag ik ze snikken in…

Ik had op de bodem mijns harten Een graf voor mijn liefde gemaakt. Ik had voor mijn dwaze gedachten Het graf van mij dode bewaakt. O droom, die ik heden droomde, Wat hebt gij mij nú gedaan? Gij liet de gedachten binnen, Die nooit mochten binnengaan! Gedachten, o valse gedachten! Toen zijt gij verraderlijk zacht In ’t duister naar binnen…

Tot dusver leek het einde meer dan zoek Om bel- en eetlawaai te overstemmen Zijn rolprentproducenten niet te remmen In geluidsgeweld bij films op het doek Straks hoor je enkel nog gedempt gekuch Men wil het liefst de stomme film weer terug…

mijn toekomstige gedichten zijn nu nog ongeschreven maar ik voel ze in me leven als volhardende intentie met het hevige verlangen op te lichten tot presentie tussen het toetje en de vaat is bijvoorbeeld zo’n moment waarop het woordenloze woord ineens precies zijn letters kent de deur naar het onzegbare staat dan even op een kier en leegte…

toen God nog geen verhaal was Eén en helemaal alleen geen protest of reformeren geen noodzaak tot bekeren geen moslim of geen jood wenste toen elkander dood geen paus, geen kerk want Liefde was énig werk toen God nog geen verhaal was geen vervloeken, huisbezoeken geen kruistocht, geen jihad geen duivel of zwart zaad slechts Onschuldig…

I. De zon scheen op de afgesproken plaats, zo vertelde het horloge in mijn rechterhand, ik spuwde een laatste rochel pruimtabak bij wijze van waarschuwing naar de overkant, mijn ogen schreeuwden het uit van angst, toen ik van bittere woede de trekker ontstak. Gelukkig, voor mijn gewezen rivaal, was het mijn ziel die op tijd de verbinding verbrak…

Sinds wij al spellen speelden op Atari En nachten streden tegen Donkey Kong Wanneer je die gorilla dan bedwong Dan wou je enkel écht eens op een safari Beekse Bergen laat je gaarne in die waan Maar wel graag met wat bovenkleding aan…

alsof het bakstenen waren gooide de dichter met woorden schelden en vergelden het enige wat telde omdat hij geen roddelblad zelfs geen herfstblad voor de mond nam werd hij toegejuicht voor zijn nietsziende eerlijkheid zijn recht voor de raap voor de stoom uit zijn oren kreeg hij applaus en bis bis nogmaals maar elk eender…

warme lucht ontvlucht de staart van de stofzuiger ficusblaadjesdans…

En Arie sprak tot Guido: zeg, wat staat er Voor jóu nou in de Schrift? De achterban Vroeg of het vromer en wat zachter kan Toen viel de conference in het water De dreiging van onchristelijke moppen Kan stevig in een heilig kruisje schoppen…

Waarom zou je niet in God geloven? Ken jij soms iemand anders die je hetzelfde kan beloven? Waarom zou je niet voor Zijn belofte kiezen? Je hebt immers niets te verliezen. Ben je bang iets kwijt te zullen raken? God zal alles beter voor jou maken! Hij zal jou alleen het beste geven! Ken jij al zo iemand in jouw leven? Ken jij iemand die…

Ik schrijf u over mijn 1/5 lot Ik heb de goede afslagen genomen De ansichtkaarten zijn weer aangekomen Maar ik won nog geen syllabe van de pot De vakantie is voorbij: ik ga beginnen Met de actiegroep 'ik wil meer centen winnen'…

Het licht werd weggenomen, Dat over de aarde lag. Reeds duisteren de bomen - De avond is gekomen. En 't was nog klare dag! De zon had hare stralen De rijpe zomernoen Rechtstandig neer doen dalen, Met oogsten en binnenhalen Had ik nog veel te doen. Toen is mijn zon gezonken Voor goed en onverwacht, De bleke sterren dronken Het hemellicht…

Gespot in een drogisterijvitrine Een uit Amerika geïmporteerd Gestoomd en infrarood geïmpregneerd Eén-dollar-bankbiljet met cocaïne Een haaltje (overdwars en lekker diep) Is heilzaam tegen Mexicaanse griep…

nog in zomerende dagen vertoevend raap ik verbaasd een kastanje uit ‘t gras nu de herfst reeds op kousenvoeten door het groene landschap dwaalt terwijl de dagen zichtbaar krimpen bomen en struiken weldra kleuren gaan ik wandel schoorvoetend de zomer uit betast de vroege herfst in mijn hand…

Zo'n lange zomer zijn we niet gewend Dus schakelen wij fan en airco in Maar zulke acties zijn nog maar 't begin Straks loopt er een traditie op z'n end! Niet elk protest hoeft altijd zo extreem Gewoon een simpel Pay Per Noot-systeem…

Steeds zien uit een kindergezichtje Twee droevige ogen mij aan, Heel stil en geduldig. Ze vragen, Een vraag, die ik niet kan verstaan. Waarom, o kinderogen! Waarom uit dat bleke gezicht, Dat bleek en onschuldig gezichtje, Die blik op mij gericht? Ik kan u geen antwoord geven. Ach zie mij zo vragend niet aan! Gij wekt in…

Ik voel me kut, ik voel me kut De zon schijnt En het regent Ik voel me kut De vrouw naast me praat te hard De vrouw verderop zegt geen gedag Ik voel me kut De collega ziet me niet De computer werkt traag Ik voel me kut Ik ga naar bed, ga slapen En word wakker Ik voel me kut Ik ben boos Op mijn kind Ik voel me kut Ik ben een trut.…

Die sokken Die je daar hebt aangetrokken Of die je wilde aantrekken Dat kan toch niet, zo kun je niet vertrekken Jij vindt ze blauw Ach kom nou! Ze zijn sleets en verwassen je zult ze echt niet meer passen. Daar gaat mijn held, op zijn sokken. Nu vertrokken. Hij is lief Zelfs op zijn versleten sokken.…

-ode aan een viooltje- niet te geloven hoe jij in die smalle ruimte tussen twee plavuizen jezelf naar boven stuwt een schamele plek in het zonlicht bevecht waar jij zo fragiel als je bent de kunst van overleven verstaat waarom je hier elk jaar weet te ontluiken, zo trouw je stekje vindt zolang de zomer duurt zo sierlijk…

Waar zie je nog eens 'welkom' op de mat? Een sticker op de bus roept Nee! Nee! Nee! Verkopers die ons bellen? Weg ermee! Alert, maar in gastvrijheid niet je dát Als een weigering van mij jou ooit tot staan bracht Deed ik dat in elk geval met volle aandacht…

Ik keek in de gouden heerlijkheid Van een najaarslaan, Het was of ik de goudene deuren wijd Zag openstaan, Het werd mij, toen ik binnen ging, Of ik door gouden gewelven liep: Ik aarzelde even, ik ademde diep, Diep van verwondering. Ik voelde mij eerst als een kindje, dat stout Doet wat verboden is; Ik sprak: 'Zijn voor mij die gewelven gebouwd…

Beslissers zijn afgunstig en partijdig Het luik naar de verbroedering zit dicht De Oscarinzendoptie van Wit licht Maakt de Nederlandse moviebusiness nijdig Met dit dispuut van onvereende krachten Is 't op witte rook voorlopig even wachten…

Gedanst, gezoend, gezopen en alleen Dan is er nog een dingetje wat steekt Dat half vier 's nachts je jonge hartje breekt Je wilt je nieuwe paspoort: nu meteen! Maar kom je in contact met stadsprimaten; De vinger geven kun je beter laten…

milde herfstzon schijnt alom warmt mijn kale kruin in goud omrande dagen laat de bladeren trager naar de aarde keren, langer aan mijn takken kleven vogels vliegen rond mijn stam al zwierend in verzonken avondlicht waar 't land stilaan vervaagt in paars gesluierde nevels…

Een droge huid of schuurpapieren handen Of opgedroogde passie; geen probleem Maar heel veel boeken, dat is te extreem Als dáár de fik in gaat, dat wil wel branden! NS volgt deze regels op een draf En schaft meteen papieren kaartjes af…

Als iemand nu on line iets aan je zien laat Van pareltje tot regelrechte meuk Waarvan je denkt 'wat is dat liedje leuk!' Iets onbekends of wat in de top tien staat Dan kost dat straks de aanbieder al geld Waarna jij het dan ook nog eens bestelt…

De blaadjes waaiden Langs alle wegen, De blaadjes draaiden In kringen rond - Ik liep te drentelen En kwam ze tegen, Ik zag ze wentelen Over de grond. Het was oktober, Wanneer de blaren, Rood als rood koper, Of geel van kleur, In dichte scharen Neer komen strijken - Ik liep te kijken En snoof de geur.…

Ik was en ik liep Ik dacht en ik sliep Over bomen en het gras Dacht ik dat het was Ik dacht en ik droomde Over Geluk dat stroomde Ik wilde je zoenen En jij zoende mij In het hoofd waaien wolken In het hart woelt de onrust Gezocht naar dat ene Ik was er bijna maar nog lang niet.…

Dat is toch wel bijzonder wat voor hit er In Nijmegen op internet floreert Voor wie (wil weten of-ie) iets mankeert: Een huisarts die een spreekuur houdt op Twitter Welk virus jou ook treft onder de dekens 't Is opgelost in 140 tekens…