Alle inzendingen over verlies troost herinnering

rust in mijn herinneringen…

Liefde en vriendschap is verdraagzaamheid het leven is meer dan het verleden het geeft kracht in diepduistere dagen genegenheid en verbondenheid in troost mijn blokkering opgeheven eindeloze beelden van herinneringen verloren gelopen op de weg naar jouw liefde maar ik heb het gevonden mijn bestemming was de weg naar jouw…

De weg die voor me ligt zal ik gaan als ik twijfel is elke dag een verlies. Richt mijn blik naar de toekomst het verleden laat ik ver achter me. De mooie herinneringen zal ik in mijn hart altijd blijven dragen. Kijk om me heen en zie de zon in een hemelsblauwe lucht.…

Die oeverloos tot Cheshire cat vervalt Van zeverende lippen Waarop het met pokerface gesproken sjibbolet Door doodgemoedereerd hanteren van een zin Die wederhelft haar droog de mond in zet Het steevast "stop er een jippel in" Gnuivend van pret O "Vrije Heerlijkheid" die mij weer ontvoert Naar drassige duinpannen en het Oerd Zie mijn herinnering…

jammerlijk is dat zelfs je mooiste herinnering nooit echt tastbaar zal zijn het blijft suggestie een vleugje weemoed realiteit echter is dat de tijd van toen telkens verder van je afdrijft...…

Meer dan ons leven geven kon heb ik je lief gehad wij putten uit dezelfde bron buiten de binnenstad ons hoge gras geurt ademloos naar vervlogen tijden de zeis flirt driftig met vers hooi dat moet leren lijden je bent te jong nog voor verlies van een vertrouwd gezicht ik kies jouw grote teddybeer tot troost in dit gedicht uit je dal…

na jaren van verlies van geliefde personen kwam er een betere tijd de tijd toen jij in mijn leven kwam en nu ik zo naar je zit te kijken denk ik het is een wonder dat ik jou mocht ontmoeten de troost die jij me gaf in die moeilijke periode was voor mij een openbaring na een tijd waarin ik op mezelf was aangewezen en ik me vaak verloren…

Ik wil wodka drinken, vele volle glazen; met drinkebroers klinken en verzuipen in extase in diepe dronkemansdromen zonder pijn of herinnering; laat de kater maar later komen, samen met de rekening die ik gaarne zal betalen voor de verlichting en de troost die ik in de drank mocht vinden; en daarom vrinden: Proost!…

De geuren van de gardenia voortdurend bloemen wat minder in de droge tijd zo rook het toen, de wegen de straten en de pleinen in het midden een waringinboom na een regenbui ontdekte wat ik zocht, dat loste op onmerkbaar aan de randen ik zoek iets nieuws verlies wat ik gevonden heb zet dingen op een rij wat meer moeite kost alsof de…

In het verhaal van mijn twee steden is het vooral in deze stad dat mij meteen weer is ontgleden wat ik het meest heb liefgehad. Mijn Amsterdamse perioden meet ik als vanzelfsprekend af aan onvergetelijke doden om wie ik onvergeeflijk gaf. En altijd loop ik in den blinde door de bekende buurten rond om iets van vroeger te hervinden wat…

Als de stilte koel mijn ziel beroert En de leegte door mijn lijf voert Zwelt jouw kielzog op van oud zeer En slaat helle lucht mijn blik neer Diep begraven, reeds vergeten Onder 't puin en half vergaan Bedek ik, mijn wil verbeten, Het pad dat wij zijn gegaan Echo's van een stil verleden Nagalm van een liefdeslied Deze weg, eens platgetreden…

Hazenschedel. Zonder oren. Tot het bot teruggebrachte waakzaamheid. Onvindbaar verstopt aan een slootkant. Herinneringetje van zilver. Kristallen druppel hemel. Logeerliefde. In het zwembad van mijn pink gegleden. Eeuwen ongezien onder het tuinpad: munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw. Verloren bij een weddenschap. Lorgnet. Messing. ovale…

hernomen na de oorlog bracht nochtans geen verzoening meer dan wel wat warme herinnering aan toen en dan nog…

Ik wil niet aan je denken deze dag, want het is nog maar zo kort geleden dat je het duister van de aarde zag, zo onvoorstelbaar diep beneden. Allerzielen is het, de hele dag waarop het grind op velen wacht, wanneer een mens diep bukken mag uit eerbied met een bloemenpracht. Laat het voorbijgaan deze dag, omdat ik nog lang niet kan beseffen…

Mijn eerste adem Van jou Mijn eerste hartslag Van jou Mijn eerste kus Van jou Mijn eerste omhelzing Van jou Mijn leven Van jou - Maar nu Na al die mooie jaren Mijn laatste omhelsing Voor jou Mijn laatste kus Voor jou Jouw adem stokte Jouw hartslag verstomde - Bedankt voor het leven Dat jij mij gaf Dat jij leefde voor mij Ons leven…

Op middaghoogte, de citroen met een kreet afgeworpen van zijn tak, en weggesloten en niet meer geel; daaroverheen stil weggewandeld herinnering - een wandelend blad. ------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

Vind ik in ritselende bladeren Antwoorden op de vragen Die spoken in mijn hoofd Hoor ik in 't bulderen van de wind Die raast rond mijn huis Jouw stem Zie ik tussen de takken van De bomen silhouetten Van weleer Er is geen antwoord Voor de wind lijk ik doof Blindgeslagen door de tijd Ontglipt mij het beeld dat ik van je had…

Sluit ik mijn ogen Dan hoor ik de vogels Dan ruik ik de bloesem En zie ik het licht Sluit ik mijn ogen Dan voel ik jouw warmte En lees ik jouw woorden In dit gedicht Sluit ik mijn ogen Dan hoor ik de stilte Dan voel ik de kracht Die ons samen verbond Sluit ik mijn ogen Dan zie ik de jouwe Voor eeuwig gesloten In 't licht dat je…

Zoals iemand terugvinden, die verdwenen is zij bleef op dezelfde plek en de wereld veranderde Haar terugvinden, verdroogd en gemummificeerd vervolgens jezelf tegenkomen en jezelf gedeeld De tijd die je met haar was en gebleven omwille van aan jezelf denken en jezelf in volheid te zijn De zwarte engel op de linkerschouder tekent op de witte…

Verzonken in gedachte op weg naar jou met zicht op kenmerken van madeliefjes en giftige reuzenberenklauwen in de berm bloeien gelukservaringen in herinnering. Een horizon gekleurd in het blauwe uur waar jij vurig voortleeft in je rode jurk met jouw pirouettes van de paso doble dat typeerde als de grootste verleiding.…

Ik kreeg een hotelkamer met openslaande deuren. Zesde verdieping. Jij, al anderhalf jaar dood, zat tegenover mij. Ochtend. Een zeer lange neger bracht ons ontbijt, hij glimlachte. Tussen ons in schikte ik kopjes en messen. Ik schoof een croissant op je bordje, hier, dat vind je lekker, kletste ik. Gaan we naar warenhuizen, paleizen of gewoon…

Iets op kunnen slaan uitzetten tegen een bepaalde rente Er van kunnen leven tegen het vergeten die kleur blauw in haar ogen…

De dageraad geeft haar symfonische welzijn in violet pak. De schemering neemt de symfonie van de dag in vogelvrij vlucht.…

Dit is nu mijn adagio van verlies de trage opmaat tot realiteit van onmiskenbare stilte die voortduurt dat jouw aanwezigheid steelt.…

20 jaar voorbij gegaan Te jong voor een biertje Stiekem wel gedaan Zoveel antwoorden niet gehad Zoveel vragen nooit gesteld Alles is anders Veel is zoals het was Herinneringen vervagen Versnipperd in momenten Ik zoek je in mijn gedachten Maar vind je niet altijd Het is goed Want ik raak je nooit kwijt…

Zonder jou rolt die traan met in gedachte een geurig boeket die ik deel van kleurrijke fresia’s die mij steunt tot levend verzet.…

Ze komt niet, ze gaat niet. Overal en nergens. De vrouw waar ik van hou. Ze geeft mij haar lichaam als ik haar hart wil. Ze geeft mij haar hart als ik haar lichaam begeer. Ze wil wat ze niet kan krijgen en schenkt wat niet van haar verwacht wordt. Ze is simpel als de vrede als ze met mij is. Als ze vertrekt wordt ze moeilijk als de…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Droogte ingehaald dankzij de winterregens herleeft de natuur…

Alsof het stralende licht van de tijd dooft En mij zeeën van herinneringen geeft Biedt de nacht mij de troost van de dag Zonder schaamte komt zij elke dag tot mij Zodat ik dingen zie, die ik overdag niet zag Wanneer de tijd dan weer gaat schijnen Laat het de duistere charme verdwijnen…