9902 resultaten.
Het is koffietijd
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 136 Gekweekte rozen,
hebben hun geur verloren.
Smakeloze tomaten,
smaken naar water.
Haastige mensen,
zijn hun diepe wortels kwijt.
Neem een moment om stil te staan.
Vertraag uw moderne klok.
Denk aandachtig na.
Het is koffietijd.…
gouden ogenblik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 96 onder het glinsterend oppervlak
schuilen de verhalen van verlies
we dalen niet af
we houden ons op de vlakte
temmen het weggewerkte verleden
dempen het droeve denken
we weren de gelaagdheid
van ongekende diepten
de oerangsten stoppen we ondergronds
en dan, het gouden ogenblik
waarin we de taal leren verstaan
een onbegrijpelijke troost…
WAKE ALLERZIELEN
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 247 leggen balsem
en troost op open wonden
pijn en verlies die nog lang
aan de harten gaat vreten
maar gelukkig mogen wij ze
in Gods eeuwige liefde geborgen weten…
gebroken
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 4.388 grenzen vervagen
groeiend onbehagen
uiterlijk stoer en sterk
sleept
hij zich naar het werk
verdronken
in zijn verdriet
hij
voelt het niet
herinneringen verdwijnen
verlies van de zijnen
zoekend in zijn hart
raakt
hij steeds meer verward
verdronken
in zijn verdriet
waarom o waarom
zag ik het niet?…
Traan vol liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 78 soms is er iets verloren gegaan
zonder dat je precies wist wat
maar daar het niet meer terugkeerde
terwijl je in de veronderstelling verkeerde
dat het blijven zou, omdat jij dat zo graag wou
ga je onder ogen zien dat
het voor altijd zal voortbestaan,
nu in een traan
totdat je verkiest
dat elk pijnlijk verlies
een warme herinnering biedt…
Traan vol liefde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 78 soms is er iets verloren gegaan
zonder dat je precies wist wat
maar daar het niet meer terugkeerde
terwijl je in de veronderstelling verkeerde
dat het blijven zou, omdat jij dat zo graag wou
ga je onder ogen zien dat
het voor altijd zal voortbestaan,
nu in een traan
totdat je verkiest
dat elk pijnlijk verlies
een warme herinnering biedt…
Sporen van de herfst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 De frisse herfstwind
laat herinnering leven
regen spoelt ze weg
De zwarte takken
rouwen na verlies van hun
dierbare blaadjes
Door het te zingen
heelt en geneest de merel
zijn gebroken hart
De stilte daalt neer
in de oranje herfstzon
de natuur in rust…
de dag...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 517 na vandaag
in zoet verdriet
naar verlangen
op zoek
en de dag
verschiet
in geuren
gevoel
kleuren
alsof ik jou herken
in armen
die me troosten
me liefhebben
herinneren
aan wie ik ben
in zoet verdriet
op zoek
naar
ach lief
naar wat niet…
vrienden
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 4.344 een vriendschap omgeven
door liefde zonder vragen
is in het kluwen van dit leven
een parel in het hart
steun in sombere tijden
troosten bij verlies
samen in lachen verglijden
na tranen van verdriet
vriendschap zal pas groeien
de dag ze wordt gegeven
gevoelens meer dan liefde
omhullen dit hart met leven
want vriendschap zonder vragen…
De gouden glans
netgedicht
3.0 met 83 stemmen 37 een niet te stuiten
verloren kan sluipen
door herinneringen die
snelle acceptatie
niet toestaan
maar jouw lach geeft
verlies de gouden glans
van oplichten door
plaats en ruimte
die jij het hebt
gegeven in mijn leven…
Thuis
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 2.106 Niet toegeven aan
de werkelijkheid
die mij omringt en
vorm krijgt in mijzelf
Het delen van de laatste
wanhoop, het strelen van
een teder gebaar na het
verlies van warmte
het gehoor, het zien
reuk en smaak
Een stem van licht
alleen van binnenin
nog verstaanbaar
lichtvoetig huppelend als
een gedachte over
de herinnering…
geheimen ontbloot
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 betovering verbroken
troost in dit lied…
Compassie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 101 Te bewaren voor wie
rouw en verlies,
een monument wordt.
Troost voor mij
en de toekomst.
Tranen niet verloren gaan,
worden opgevangen,
en weer toegevoegd.
Vierentwintig jaar pijn gebruiken
om liefde te herontluiken.
In een ander verweven.
Uit elkaar gewreven.
Op de huid gezeten.
Het brein werd verweten:
Dat liefde niet bloeide.…
De pijn van herinneringen
netgedicht
5.0 met 9 stemmen 384 Soms komen herinneringen bovendrijven,
maar even vlug,
duwen we ze weg,
omdat de pijn zo ontzettend snijdt.
Als een mes, door vlees en botten,
als een moker door gebeente en ziel,
wat eens was,
komt nooit meer terug.
Nooit hoorde ik iemand zeggen:
dat verlies wel meeviel!…
Handen (2)
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.256 Ze bewegen wel en doen
maar herinneren zich nog telkens toen.
Mijn handen voelen nu het bewegen
van de zoon die je broertje heeft gekregen.
Handen ooit tot verlies gedwongen
verheugen zich in deze jongen.
Mijn handen die je nooit vergeten
helpen weer met spelen, eten.
Leren hem met blokjes bouwen.
Grote dozen sjouwen.…
Afscheid nemen
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.796 Omdat je ogen mij vertellen
hoe het gevoel was bij vertrek
en kan ik pijn bij een verlies
parkeren op een eigen plek.
Ik geef een lach omdat je gaat
niet uit blijdschap, maar om herinnering
het is goed, en je moet weten
afscheid nemen is niet mijn ding.…
Mijn lief
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 593 Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou vond, mijn lief.
Ik in jouw ogen werd gevangen
met rozen op mijn wangen.
Ik wist er van het leven niet,
toen ik schuilde in jouw armen.
Mijn hart tot berstens toe gevuld
met vreugd en groot verlangen.
Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou trouw beloofde.
En jij mij meenam op een reis,
die…
Fluiten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 875 Ik had een broer,
hij floot altijd.
Niet omdat hij vrolijk was,
oh, nee, integendeel...
maar omdat hij bang in 't donker was.
Door altijd te fluiten,
als hij 's avonds onder stergeflonker,
van zijn meisje kwam...
voelde hij zich niet meer zo alleen,
met al die schaduwen om zich heen.
Ja, hij heeft wat afgefloten,
zijn hele leven lang…
Moeder
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.145 Moeder, ik zou mijn hoofd van zorgen zwaar
nog eenmaal in uw handen willen leggen,
terwijl uw stem m'een oud verhaal ging zeggen,
waarvan ik de heugenis nog bewaar.
Ik weet een avond, 't is al menig jaar
geleden, zoete rook van meidoornheggen,
die bloeiend bogen langs de smalle weggen,
maakte mijn moede leden loom en zwaar.
Gij zat voor…
Vluchtelingen
gedicht
3.0 met 25 stemmen 13.868 Eliot
en zijn 'Waste Land',
over hun jeugd
vol zoete herinneringen.
Ze luistert naar hun gebroken levens
en naar hun dromen, die wegrollen.
Zonder twijfel
zal ze bloemtuilen
in hun kussens planten.
------------------------------------
uit: 'Een middag wit als melk', 2002.…
vlinderstruik
netgedicht
1.0 met 13 stemmen 1.649 in onze tuin
staat een oude vlinderstruik
prachtig te bloeien
deze vlinderstruik
stond eerst in de tuin
van mijn schoonouders
iedere zomer verspreiden
deze paarse bloemen een
intens vertrouwde geur
als een vlinder
op een bloem neerstrijkt
raken zij me even aan
een tedere begroeting
van hen die zo troostend
voelbaar aanwezig zijn…
Sinds
gedicht
3.0 met 84 stemmen 23.737 Sinds je mij voor altijd
bent binnengegaan,
ben ik tot aan de rand
van je vervuld.
Dwars door de rukwinden
van het verdriet
voel ik je onder mijn huid
bewegen, warm en goed
als vroeger
toen wij overnachtten
binnen de omheining van
elkanders armen.
Wat doet het er dan toe
dat de wereld leeg
en winters is geworden
nu mijn ogen
je nooit…
AAN EEN JONGGESTORVEN DICHTER
poëzie
2.0 met 4 stemmen 873 O, jeugdig beeld, verheerlijkt beeld eens doden,
Zo vaak aanschouwd in zaalge weemoedsdromen,
U blijf ik trouw, hoewel de jaren vloden,
De vluggewiekte, die niet wederkomen.
Nog voel 'k een tranenvloed mijn ziel doorstromen,
Wanneer ik peins aan u, en hoe de goden
U, ach! zo vroeg, een koele wijkplaats boden,
Melodisch door de wiegezang der…
Zo zal het gaan
gedicht
4.0 met 4 stemmen 4.421 Je roept ze binnen voor de nacht. Binnen is:
op zolder, in kinderbedjes onder kraakfrisse
lakens. Je zet de deur open en wacht.
In de verte nadert slechts de zware gestalte
van een hond. Een grijze damp slaat van zijn
rug. Hij gromt. Zijn poten dreunen op je pad.
Maar voor je het weet begraaft hij zijn snuit
al in je handpalmen en slaat met…
Telefoon
gedicht
4.0 met 6 stemmen 7.979 Iemand is een verre stem
in een doos niet meer, een sterke hand
niet meer of een te strak gestrikte
schoen, een doorgestikt overhemd, iemand is
een niet verwijderde gemiste oproep
nog misschien, een ingeslikt signaal
dat trilt van een bericht, iemand is
zo te zien zo uit je telefoon,
je kunt bellen wat je wilt
of me nog meer vertellen
--…
Lievelingsbloem
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 486 De oogst is groot
aan dankbare herinneringen
die ons niet scheiden
maar ons binden
bij mij blijven
nu je fysiek afgescheiden bent
bloeien de herinneringen
aan jou, aan ons, aan elkaar
welig en tierig
jouw zo geliefde Oost-Indische kers
is mooi om naar te kijken en
lekker, gezond om te eten
ik zaai ze volgend jaar weer
omdat ook sterven…
waardeloos
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 593 wanneer je me zal vergeten
op een krachtige lentedag
kijk dan niet
naar m'n breekbaar verleden
maar richt je blik
naar een ontwakende zomermorgen
en verlies onderweg mijn oude zorgen
de herinnering
aan een somber herfsthart
zal vervagen
de hemel zal mij dragen
op een witte winterwolk
zal ik dansen
en uiteindelijk zal je me vergeten…
weet je ...
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.683 beetje bij beetje
vervalen de dagen
verkleuren mijn woorden
verbleekt het gezicht
verlies ik geheugen
door veelvuldig schrapen
vervliegt de herkenning
in schemerend licht
verzwak ik mijn geest
door langdurig dwalen
in wit zwarte dromen
en beelden van toen
herinner ik zinnen
uit zwijgende talen
weet ik te zeggen
vergeet ik te doen…
Wachten op het begin
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 693 Weten dat ik verlies wat ik verzamel omdat niemand het vraagt en dezelfde stemmen niets meer beloven
dan wachten in de stilte die me kent maar
alleen dezelfde koude herinnering gunt.…
die niet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 302 vertel mij van de smaak van bramen
of blauwe bessen, trots
van zelf geplukt
verhaal mij van de eerste keer
het kinderlijk ervaren
van een plotseling volwassen kus
herinner mij aan zout van tranen
het intense zoet
van liefde
als van goede wijn
maar spreek mij morgen niet
over een bitter einde
of zuur verlies
noem mij die smaken niet…