537 resultaten.
Eindeloos...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 912 Eindeloos verzonken in
de diepte van je ogen.
Eindeloos verliefd maar
toch zeer overwogen, leef ik,
Eindeloos golvend in
de tijden die gaan komen,
met jou verder naar
het leven van mijn
eindloze dromen...…
Laatst was ik...
gedicht
4.0 met 107 stemmen 12.501 Laatst was ik nog een keer in Scheveningen,
Verzonken in mijn jeugdherinneringen,
Totdat ik dacht: dit hierzijn is een waan;
Begin en eind zijn eendre wisselingen
Die geen spoor achterlaten... Ze bestaan
Alleen in de verbeelding en vergaan.…
herfstwandeling
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 489 ik proef de zoete geur
van naderende herfst
begroet de koe die
met grazen stopt
als ik voorbij haar ga
een kort moment zie
ik in haar lege
ogen hoe het bos
verzonken ligt…
mijn lekkerste tom pouce
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 778 ("waar moet dat heen")
Ik heb mijzelf dan maar in een fles rum verzonken.
Wat ik over heb is een echte roes,
ik voel mij net zo'n echte Hema tom pouce.…
Benauwend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 99 Waar zou ik eerder nog
mijn zuchten slaken
dan in holle ruimte
van het niets
mijn blikken slaan
op het luchtledig
van de kosmos
naar het duister
achter het licht
dan treuren
om vergane liefde
in een diep
verzonken dal.…
In het voorbij gaan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 99 Tijdens een wandeling
kom je haar tegen
"de mens"
de een kijkt somber
de ander blij
en verzonken
in eigen wereld
meestal gehaast
of starend
op een scherm
zoekend
naar het leven
dat voorbij raast…
Mysterieuze groet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 30 Wonderen bestaan nog
Soms te mooi om waar te zijn
Laten we ze koesteren
Mysterieuze groeten
Uit diep verzonken genesis
In eindeloze eeuwigheid
geboren voor de dageraad
der aardse zonnetijd…
Dromen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.970 Eindeloos verzonken
in de diepte van jouw ogen
Eindeloos verliefd
maar toch zeer overwogen
leef ik,
Eindeloos golvend
in de tijden die gaan komen
met jou verder naar
het leven van
mijn eindeloze dromen…
belijning
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 527 vanuit de gevelbelijning
opgaand naar oneindigheid
slaat de zon in scherven stuk
een oogverblindend geel
en langs de kromming
van de schaduw
vervluchtigt haar beeld
tot schim
verzonken in de huisverhalen
verstreken in de tijd…
stille sneeuwval
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 469 zoals zij ongerept haar
eigen schoonheid schept
waarom mijn ogen aan
haar vlokken kleven
en ik wat langer door
het venster staar
de roerloze wereld nog
even onbetreden laat
nog ongeschonden
stil verzonken…
krantenfoto
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 337 ik kijk naar een roerloos schaap
in een lege polder
en naar een trein die in de verte
richting Jorwerd zoeft
ontwaar een verglijdend beeld
vol ongekende ruimte
nog ongeschonden in tijdloos
verzonken groen…
Stop hier niet bij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 986 speel je bal maar over
verover vrij het land
dat je tegen stond
hier ligt de grens maar
stop niet bij dit ommuurde
verzonken graniet
ga niet denken dan
verdwaal je hier
geef bewegen aan
de angsten van je
voorgevoel en spring
de diepte in…
Eenzaam maar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 119 in gedachten verzonken
dobbert ze over het zilte nat
vol hersenspinsels
welke haar een
zee aan opties geven
om te bespiegelen
kabbelend inzicht
haar rijkdom doch
nimmer alleen
*~ Tekening gemaakt door Suzan Alink ~*…
Onverwacht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 353 In gedachten verzonken, fiets ik over het niet geasfalteerde pad.
Ik zie en hoor hem niet, de wind, hij fluistert, niet hard genoeg voor mij.
Ongehoord hard kwam de klap aan, de realiteit werd verdrongen.
Gisteren was jij er nog, zal ik nu geen vreugde meer kennen.…
op mijn plek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 113 ik hecht aan
een harde
ondergrond die
houdt me op
mijn plek ik
zou niet gedijen
op los zand
ben ik een wrak
mijn habitat is
het diepe bestaan
ik heb geen weet
van gesmolten
ijskappen en
verzonken
heuvellanden
ik ben gewoon
hier en nu
een prachtige
paardenmossel
op zijn plek…
Wever van wanen
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.049 Ergens…
onvindbaar intens…
omhels ik
de verzonken schelp
van je parel……
Familieportret
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.378 Met z'n allen bij elkaar,
starend naar een punt,
in gedachten verzonken,
vergeet ik de tijd.
Dwalend door mijn fantasie,
voel ik de stilte
en de spanning
van het moment.
Even is er licht.
De tijd wordt gevangen
in zwart en wit.
Dit moment voor altijd.…
Horizon
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 176 In het verzwegen meer
langs de rafels van je uitgeplozen liefde
vaart de nacht in stilte
fluisterzacht, het licht
verzonken in donkere ogen
een stem
wiegend over het blauw
het eeuwige
draagt het verlies
het verlangen luistert naar de verte.…
verveling is oponthoud
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 120 wat is verveling meer dan
in gepeins verzonken zijn
het is een wachten op iets
dat spoedig zal komen
bijvoorbeeld de trein
die door onbekend oponthoud
wellicht wat later aankomt
doch soms is oponthoud
een onontbeerlijk
moment van overpeinzing
zoals ik in het begin
van dit gedicht al schreef…
In vloed
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 103 dit karkas, verdronken in de
maalstroom van mijn tranen
m’n wil verzonken in die vloed
je trok mij aan zoals de maan
trekt aan het getij. zie mij hier
staan tussen de scherven van geluk
van jouw gebroken beloften
en mijn verscheurde hart…
Oester
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.197 ze mag niet op de foto van zichzelf
ze is niet bang voor lampen die je ziel
doorboren, bliksemflitsen in de wolken
maar soms liggen de beelden te dichtbij
als schelpen op je bord, ze wil verzonken
gedichten waarin niemand kan verdrinken
-------------------------------
uit: 'Beroepsgeheim', 2009.…
dronken dichter
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 138 je ziel te grabbel
voor de hele stoet
zelf ben je ogenschijnlijk
in gepeins verzonken
je geeft je bloot
als in een openhartig boek
en ziet de dames
naar je lonken
je waant je in een roes
doch weet maar al te goed
je hebt gewoon teveel gedronken…
Het Stift bij Weerselo
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 56 ik zie ze lopen door
de eeuwenoude beukenlaan
Benedictijnen brevierden hier
verzonken in gebed
adellijke ongehuwde dames
woonden in de Renaissance
tot hun levenseinde
op deze kostelijke plek
verwaaide eruditie zweemt
vanuit een ver verleden…
barsten breken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 677 waar ik staar
in verzonken ogen
mijn weerspiegeling
langzaam vervaagt
overloop ik in tranen
verscheurde dromen
met groeven doorkerft
mijn leven geweest
zoek ik het eind
waar barsten breken
mijn toekomst vaag
aan scherven ligt…
Gelopen dagen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.179 verzonken in dalen van stemmen
gegil tegen de geest van vandaag
gelegen in enkele uren
muren heropenen traag
want verberg de tonen van klinken
bruisen de zinnen weer weg
zijn woorden bedenken het wezen
geprezen in zijn onderweg…
Op drift
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 470 Waar ben ik
nu mijn leven stuurloos is
nergens een boei of haven
zelfs geen hand in zicht
om te bereiken
het land waarop ik ging
verzonk de richting
van het spoor
wist ik waar
en ik zou gaan tot morgen
maar de nacht
drijft me verloren…
VADERDAG
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.176 ik begroet hem vandaag
met weinig woorden
en blijf nog een poosje
in gedachten verzonken
bij zijn beeltenis staan
zie hem zitten, zwijgend
in zijn oude leren stoel
terwijl ik naar hem kijk
zijn hand weer liefdevol
in de mijne voel
.…
WOUDLUST
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 55 Onder de bomen
bedekt verzonken schemer
een slingerend pad.
Bij zijn laatste bocht
noodt wijd licht tot snel voortgaan,
dan vragend stilstaan.…
Zeehond
gedicht
2.0 met 151 stemmen 31.609 Het toegeefslijkste lichaam,
het ontoegankelijkste voor de zee;
zijn oren zijn verzonken schelpen,
zijn kijken is nooit afgerond,
hij zwemt in donker water
waar onraad is en prooi;
de leegte van de zee
erkent hij niet, behaaglijk
wentelt hij zich om.
--------------------------------------------------
Uit: Woeste grond, 1992.…
Blauwbloedig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 780 Op één stelt keert zij zich
Naar het verzonkene
Haar evenwicht duurt
Het zwaartepunt schuift traag
Gedragen door broze scharnieren
Zwenkend en zwaaiend naar nergens
De long klapt dicht
Wachtend op haar kronkeling
Onder neonlicht
Een sober, star gebaar…