202 resultaten.
De wind waait sterren
netgedicht
4.0 met 63 stemmen 475 De wind waait sterren
in mijn haar
zolang ik op je wacht
ben ik de koningin
in de schaduw
van de nacht
want ooit, hier vonden wij elkaar
een dierbare herinnering
Als een gevallen engel
sprak ik jou toen aan
vertelde van het offer
je vleugels af te staan
ik zag de woorden breken
in tranen op je gezicht
je hoefde niet te smeken
we vlogen…
Lente-lach
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 250 In vleugels strekte ik mij naar jou uit
en vloog vanuit de winternacht
tot ver voorbij de horizon
omdat ik zeker dacht te weten dat
ik jou daar vandaag vinden kon
in het veelbelovend licht
smolt jij als sneeuw voor de zon
niet langer bevroren
voel ik mij als herboren
uit blijdschap dat ik jou vond
kleur ik deze lente-dag
met jou als lach…
Betoverend blauw(Griekenland)
netgedicht
4.0 met 60 stemmen 828 In dit land
struikel ik niet maar
zie de stenen zingen in de zon
handenvol juwelen
eeuwenoude wijsheid
binnenin de ziel van het zijn
ontstaan door stralen van warmte
lichtjaren ver hier vandaan
gekleurd en gevormd
van vroeger tot nu
en later
door zon, lucht, water
zand en zout
het hart van een steen is niet koud
maar een baken van licht…
Kleine dingen-senryu
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 483 Genieten van kleine dingen
in je leven,
dat zal je veel vreugde geven!…
omgekeerd
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 186 op mijn tenen
loop ik door een
omgekeerde wereld
ik ben hier onbekend
maar heb een droom
in mijn armen
te beschermen
tegen een naam
die de droom zelf
nog niet kent
zelfs in de stilte
hoor ik het gefluister
woorden ademen
in alle hoeken
van het duister
hun schaduw lacht
elk wolkje uit de lucht
het spiegelt in de nacht
en…
Voorjaar in de lucht.
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 742 Ik zag ze zitten, op de rand
van mijn balkon.
Een rijtje spreeuwen,
schitterend, in de warme voorjaarszon!
De vonken spattend,
van hun gekleurde veren.
Ik bleef maar kijken....
en kon ze niet de rug toekeren!
Het gaf me een blij gevoel van binnen,
toen ik die spreeuwen zo hoorde zingen!…
Tovertijd
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 246 De tijd staat niet stil
wanneer ik dat wil
al ren ik voor mijn leven
alles haalt mij steeds weer in
en wat ik onderweg verloor
kan niemand mij meer geven
wat heeft het nog voor zin
dat jachten en dat jagen
er zijn soms van die dagen
daar spring ik midden-in
dan stopt de tijd voor even
ontstaat er een begin
het leven echt beleven
dat is…
Nacht.
hartenkreet
4.0 met 31 stemmen 474 Ik kijk uit het raam in de donkere nacht.
En zie een hemel zonder sterrenpracht.
De wind waait zacht door het open raam naar binnen.
Ik kom tot rust in deze stille nacht.
Er is niemand, die nu op me wacht.
Misschien, zal morgen de zon weer schijnen
die de sombere gedachten
uit mijn hoofd doet verdwijnen!…
vlinderlicht
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 349 Verwaaide vlinders
vallen via
vensterglas
als bloesems
omlaag
in de schoot
van mijn ijsjurk
die ik draag
voor het laatst
vandaag want
de winter is dood
-
licht valt
vol zomer-zin
mijn kamer in
aarzelend
probeer ik het
te vangen
in een glimlach
naar de zon
warmte ademt
in mijn huid en ik
dans de winter uit…
voor een verloren prinses
hartenkreet
4.0 met 40 stemmen 812 je leeft
als een kind
in een landschap van liefde
op de adem van de wind
de bergen een reflectie
van oneindig geluk
maar in diepe dalen
vallen dromen soms stuk
je begint te verdwalen
in een zoektocht naar meer
versplinterde idealen
met als enig houvast
gesponnen verhalen
geweven in goud
een prins op zijn paard
die voor altijd van je…
Zomer op komst
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 448 Donk're wolken drijven over.
Laag en langzaam langs de lucht.
Want ze zijn, ik weet het zeker,
voor de zomer op de vlucht!
Laat de zomer nu maar komen.
Maandenlang er op gewacht...
En de regen mag wel stromen,
maar dan alleen maar in de nacht!…
LEEFTIJD
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 555 Jeugd, is als een druif zo fris.
Maar ouderdom....
een rozijn, die niet te pruimen is!…
in memoriam
hartenkreet
4.0 met 49 stemmen 1.870 Jij bouwde een huis
van niets
tot iets
maar er kwam
geen nieuwe start
want genadeloos
timmerde het noodlot
zijn spijkers in jou hart
en ooit
werd nooit...
wij zijn nu
zonder jou
en ook ons thuis
zijn wij kwijt
maar we blijven hopen
dat je ons kunt laten weten
hoe wij moeten lopen
want de weg terug
die er niet meer is
ligt vol met…
Vroege Herfstochtend
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 492 Ik keek vanmorgen uit het raam
en zag het gras van nevel wit.
De wazige zon scheen door de bomen.
De herfst is weer gekomen.....
Wat zou deze dag me brengen gaan?
Het waas zal langzaam gaan verdwijnen.
En dan!....Gaat de zon
weer helder schijnen!…
Fata Morgana
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 386 Hier leef ik
in de spiegel
van de lucht
en drink het licht
uit kleine dingen
de wind vraagt mij ten dans,
de zee zal blijven zingen
en de zon kust
gedroomde woorden wakker
tot een nieuw gedicht
als een kleurrijke vlinder
die ik vond
op het strand
van mijn gedachten...…
ver van mij
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 326 mijn masker nam ik af
toen ik voor jou viel
maar jij
kwam te dichtbij
en kraste
koude winterwoorden
op de ramen
van mijn ziel
ik dacht toen
dat die woorden
voor altijd
bij mij hoorden
en leefde lange tijd
in de echo
achter die leugen
als bevroren
maar niet alles
ging verloren
in die kilte
want nog steeds kan ik
de warmte van…
Nacht-schaduw
netgedicht
4.0 met 70 stemmen 912 Ik vind jou aan de rand
van een duister bestaan
zoals een schaduw zijn evenbeeld begroet
steek jij voor mij het licht weer aan
en ik volg je...op de voet
door het donker van een nacht
onder een deken van kilte
waar ik wacht tot de stilte
oplost in zonlicht
dat weer zal gaan schijnen
op een nieuwe dag waarin
ik je langzaam zie verdwijnen…
begroeting in rood
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 201 De woorden uit een oud gedicht
bloeiden, als rode rozen in mijn hart
op zoek naar liefde
maar ik strooide ze uit op de wind
in een nacht
zonder licht dat
door wolken heen breekt
en alles verdween
uit het zicht
soms lijkt het
of één van die woorden
mij heel stil begroet
geschreven...op de wolken
in een rode gloed
die soms door de zon…
afscheid
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 495 Zoveel gaan heen, ik wil ze bij mij.
Van wie ik houd, de leegte nee....
die kan ik niet verdragen.
'k Wil hun bescherming, hun liefde
waarin ik me geborgen voelen kan.
U neemt het leven Heer!
U laat me in de leegte staan.
Ik sta vooraan.
't Geslacht voor mij is in de eeuwigheid.
Ik sta alleen vooraan, tot het is mijn tijd.
Dan is Uw liefde…
Gedroomde dagen
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 445 Eiland van zon,zomerse bron,
koffers vol luidruchtig vertier
reizigers meren af en aan
in vrijheid...om weer weg te gaan
maar jij zei
de winter is hier
een oase van rust
en stilte....voor de storm
wanneer een boot soms niet uitvaart
of opdoemt uit een mist van verlangen
naar vrienden van vroeger
om samen te lachen, te praten
later…
Gedachten
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 216 Ik liep op het strand
met mijn blote voeten door het zand.
Dat nog warm was door de zon
van uren geleden, toen de dag begon.
En zag de schelpen liggen
die me deden denken aan vroeger
toen ik nog was, een kind.
De schelpen bewonderend,
als een kostbaar bezit.
Niet willen kwijtraken,
maar voor altijd bewaren!
Toen ik nog dacht, als een kind…
Gevonden kleinood.
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 196 Blij als een kind,
dat een verloren boekje van vroeger
weer in een tweedehands boekwinkel vindt!…
Wolkenland
hartenkreet
4.0 met 55 stemmen 1.760 De ochtend ontwaakt
door nevelig licht ben ik aangeraakt
mijn blik is gericht op het wolkenland
waarachter ik mijn schepen verbrand
kleine deeltjes as,door de wind verjaagd,
stukjes verleden verdwijnen vertraagd,
tot zwarte stipjes... aan de horizon
als in een film die langzaam vervaagd nu
ik zie ze nog staan
maar kom ze denk ik nooit meer…
Nachtrust
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 224 De donkere nacht is gekomen....
Het is stil in de straat.
Niemand die er meer door gaat.
De dag is voorbij.....
De lantaarns branden in een lange rij.
De schaduw van de bomen
glijdt door de wind, over de straatstenen.
Ik sluit het raam en ga me te ruste begeven.
De dag is weer voorbij.....…
met beide benen op de grond
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 346 Ik liep alleen
met lange stille
stappen door zachte
witte wolken heen
toen de mist
in mijn hoofd verdween
probeerde ik jou te bereiken
mijn armen te kort
om zo ver te reiken
ik bleef maar zoeken
en kijken
zo lang als ik kon
tot een eenzame traan
langzaam opsteeg
naar de zon
maar...niemand
kwam ik tegen
mijn hart huilde…
Liefde
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 199 Een hand naar je naaste uitsteken....
een gulle hand, een strelende hand
Dat is warmte en liefde geven!…
Voorjaar!
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 184 Genieten op een terras
met de zon erbij!
De mensen zijn allemaal
vrolijk en blij.
Het voorjaar is gekomen...
De vogels zingen hun lied
weer in de bomen.
Wat een heerlijke sfeer!
Ik geniet ervan, elke dag weer!
In deze mooie voorjaarstijd.…
gooi mij niet weg...
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 228 Gooi mij niet weg
alsof het niets is
want de takken
van de bomen
vangen mij toch
wanneer ik val
omdat er altijd
iets zijn zal om
voor te bestaan
en wat ik mis...
in dit oneindig
tranendal schijnt
soms toch de zon
dus mij krijg je
niet klein al moet
ik door stof gaan
ik zal altijd weer
opstaan en doorgaan
met leven,…
de rode draad van liefde
hartenkreet
4.0 met 48 stemmen 1.808 Jouw handen...
hebben mij in liefde
grootgebracht en
kleding ontworpen
uit kleurige stoffen
vrolijk en zacht...
wanneer jij lacht om
verhalen van vroeger
die wij in geluk
nog steeds kunnen delen
dan wil ik jou bedanken
en zeggen dat de
herinnering aan die tijd
nooit verdween...
want het voelt als een
warme deken van
licht…
Ode aan een kastanjeboom.
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 659 Kastanjeboom!
Boom onder de bomen.
In volle bloei met
oneindig veel gekleurde kaarsen
Je bent het waard
aan jou een gedicht
op te dragen.
Jij spant met je kruin de kroon!…